Chapter 1: Start

3K 99 8
                                    


I dont know kung papasok pa ako sa University ko. Feeling ko talaga na magkikita nanaman kami nung hinayupak kong Ex-Boyfriend!

Kanina pa ako nagising at maaga umalis ng bahay para pumunta dito sa Uni pero ngayon 20 minutes na akong nakatayo dito sa labas. Hihintayin ko nalang muna ang mga kaibigan ko for sure malapit narin sila pumunta dito sa Misgaro (name ng University ko). Nag iwan ako sa kanila ng message para ma-inform sila na naghihintay ako sa kanila.

Umupo muna ako sa waiting shed ng University namin at kinuha ang earphones ko sabay nagpatugtog ng kantang; Complicated by Avril Lavigne.

After a moment bigla nalang may nangyari, dahilan para matigil ang pagmumuni-muni ko. May nag tapon ng BASURA sa harapan ko!

Wtf! Di niya ba alam na bawal magkalat sa Uni' na 'to? Inis kong tinanggal ang earphones ko sa tenga at marahang tumayo para tawagin yung lalaking nagtapon ng isang Paper Cup ng dunkin donuts sa harapan ko!

"Excuse me!" Malakas na sigaw ko doon sa lalaki but too late. Nakaalis na ang lalaki na lumiko sa ibang direksyon. Mukhang siyang hindi taga rito dahil hindi naman siya naka tshirt na blue na may Misgaro na tatak sa likod ng damit. I think the reason why he just throws a cup of coffee out of nowhere, as if there's no trash bins in here, hindi siya taga-rito.

Oh well, ako nalang magtatapon! Ako na mag-aadjust nakakahiya naman sa makalikasan niyang ugali.

Ilang dipa pa naman layo sakin ng basurahan. Marahan akong naglakad at pumaderetso sa basurahan. Nang makabalik ako sa pwesto ko sa waiting shed ay doon ko na natanaw ang mga kaibigan kong makukupad kung maglakad. Pabebe steps lang.

"Bilisan niyo na!" Kunwaring inis kong sigaw sa kanila. Nagmadali naman silang maglakad mula sa aking direksyon at sinalubong ako ng beso sa pisngi. Yes, beshy things.

"Masayado ka naman atang excited pumasok bakla ka." Si Loisa. Meet her, she's my friend of mine. Maingay, makulit, joker, mahilig sa lalaki at maaasahan mo sa gala o kaya mapa shopping man, but she's a good person.

"Actually opposite of that." I said in bore-toned of voicez

Me and my three girl-friends, entered the main entrance of our University. Tumungo kami sa aming tambayan dito sa Misgaro, ang cafeteria. Before taking class, in the law department, ay dumederetso kami dito para magkape or kumain. The food and coffee was so good, hindi ko sinasabing kasing sarap ng kape ng starbucks ang cafeteria namin dito pero parang ganon na nga. Haha. Nakahiligan na namin ang pumunta rito.

"Hoy, bakla! Parang iba ka ngayon." Maxine said. She's my friend too, a really good friend. We knew each other since elementary pero di pa kami ganun ka close. Naging close na magkaibigan kami nung nag Grade7, we're in the same school and class. Then so on palagi na kaming magkasama. She's a good person too.

"It's nothing." Wala paring ganang sabi ko.

"Nothing? Ha! yan ba ang nothing? Kasing panget ng unggoy yang pagmumukha mo dahil naka busangot ka dyan." Sabi ni Elly na mukhang nag aalala sa kalagayan ko. Like Maxine, naging friend and close kami ng Grade7. She's also a good person too.

"If something bothering you, then just tell us. Atleast we can help." Sinserong sambit ni Maxine.

Agh! What now? Wala talaga akong maitatago dito sa mga kaibigan ko. Bawat galaw ko ay alam talaga nila. Am I need to tell them what happened last day? Ayoko naman pag usapan yung nagyari samin ng lalaking yun pero hindi naman titigil itong mga kaibigan ko sa kakatanong. Hindi nila ako lulubayan, kapag nakahalata na sila wala ka ng kawala.

"Fine." Mahinang sabi ko. Huminga muna ako ng malalim bago magsalita, "Its about him." They knew who im referring to. And also alam nila na 7th monthsarry namin ng boyfriend ko kahapon, na nauwi sa isang trahedya. Trahedya na yun para sakin. Psh.

Guys Do Fall In Love With Gays Onde histórias criam vida. Descubra agora