#4#

11.2K 486 410
                                    

Emircan İğrek - Beyaz

***

"Özür dilerim."

Anonimle konuştuktan sonra çok düşündüm onu görmek istiyordum ama nasıl?

Tam da böyle düşüncülere dalmışken telefonum çalmaya başladı.

Ege Arıyor...

Ege beni önemli bir şey olmadıkça bu saatlerde aramazdı aslında hiç aramazdı bu duruma biraz şaşırmıştım. Önemli bir şey olduğunu düşünerek gelen telefonu açtım.

"Alo, deve- ay pardon! Ege ile mi konuşuyorum?"

"Alo, civciv- ay pardon! Nilay nasılsın? Ve evet deve Ege ile konuşuyorsun." dedi gülerek.

"Ben iyiyim de bir şey mi oldu bu saatte pek aramazsın sen beni kafana saksı mı düştü?"

"Yok yok, kafama saksı falan düşmedi de sana önemli birşey bir şey sormam gerekiyor."

"Hmm, hadi sor bakalım neymiş bu önemli şey?"

"Yarın bir konsere gidecektik Burak ile ama sattı beni şimdiden, bizimkilere sordum hiç biri gelemeyecekmiş, işleri varmış o yüzden sana da sormak istedim şimdi işin yoksa gelir misin benimle?"

"Ayıp ettin deve bey tabi gelirim yaa!"

Arkadan kısık kısık konuşma sesleri geliyordu. Sormadan edemedim.

"Ege arkadan gelen o sesler ne öyle?"

"Te- televizyon açık televizyondan geliyordur

"Tamam, yarın gidiyoruz o zaman."

"Tamamdır. Yarın saat beş gibi ben seni almaya gelirim biraz gezip yemek falan yeriz konsere öyle gideriz sana uyar mı?"

"Ooo birde gezeceğiz tamamdır ben sana uyarım, yarın beşte görüşürüz."

"Görüşürüz civciv."

"Görüşürüz bir deve bey, görüşürüz!"

***

Ege'de normal değildi bu saatte bunun için aranır mı? Her neyse yarın okulu ekecektik. Normalde okulu çok önemli bir şey olmadıkça ekmezdim ama bu aralar bayağı bir bunalmıştım biraz gezmek benim için iyi olacaktı, tabii izin alabilirsem. Usulca aşağıya indim ve hala televizyon izleyen anne ve babam baktım. Çaktırmadan mutfağa girdim ve bir meyve tabağı hazırlamaya başladım. İzin almanın yolu meyve tabağından geçerdi! Bu her zaman böyleydi. Yanlarına yanaştım ve meyve tabağını uzattım.

"Anneciğim, babacığım! Size meyve tabağı yaptım alın, ay durun! Bende sizinle bir şeyler izleyeyim."

Babamın gözleri fal taşı gibi açılmıştı, annem ise şoktaydı! Babam bu halime anlam verememiş öylece bana bakakalmıştı. En sonunda  bir şeyleri anlamış gibi kafa sallayarak konuştu.

"Nilay Hanım yine ne isteğiniz var? Ne aldıracaksınız? Nereye gitmek için izin isteyeceksiniz?"

"Baba nasıl hemen anlayabiliyorsun?"

"Anlarım ben, senin babanım kızım!"

"Baba yarın okula gitmesem-"

"Hasta mısın?"

"Hayır değilim baba"

"Eee o zaman? Gideceksin."

"Babacığım, yarın bir konser varmış, Ege'de beni aradı herkesi aradım kimse gelemiyor sen gelebilir misin diye sordu."

KİMSİN SEN? | YT  Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang