41: Jeon Jeongguk ve Kim Taehyung.
●
Öncelikle merhabalar,
Her ne kadar, bunu söylemek istemesem de artık sona geldik. Evet, sona geldik. Şu an, bana hayal gibi de gelse final bölümünün notunu okuyorsunuz. Eğer şu an burayı okuyorsanız, size söylemem gereken birkaç şey var, lütfen es geçmeden okuyun.
Bu fici yazmaya başladığımda gerçekten çok heyecanlı ve yeni şeyler için aç biriydim. Geçen senenin bu zamanlarına denk geliyor ilk bölüm ve gerçekten, yeni hesabım için de çok iyi bir yenilik olacağını düşünerek ilk bölümleri heyecanla yayımlamış; tüm bölümleri de aynı heyecanla atmaya devam etmiştim çünkü gerçekten, bu fic benim için çok özel. Ben, eğer beni takip eden biriyseniz mutlaka bunu fark etmişsinizdir, olaylardan çok kişilere ve psikolojilerine yer vermeye, ona göre tepkiler yazmayı seven biriyim. Kötü görünen insanları bu hale getiren geçmişi yazmayı seviyorum, insanların bilinç altlarındaki o çocuğu ortaya çıkarmayı seviyorum; size umut olmayı seviyorum.
Serial Killer hiçbir zaman aşırı aksiyon içermedi, öyle olmasını ben istemedim zaten. Benim amacım, bu kadar umutsuz ve hayatın bir köşeye ittiği iki insanın da birlikte olduğunda mutlu olabileceğini size göstermek; inandırmaktı. Çünkü hiçbir şey için geç değil, her an yeni bir başlangıç yapabilirsiniz, kim olursanız olun.
Lütfen bunu hiçbir zaman unutmayın, düştüğünüz yerden kalkmak için geç kalmayın; kendinize mutsuzluğu layık görmeyin. Her zaman daha fazlasını, daha iyisini isteyin. Unutmayın, hepiniz benim için çok güzel, çok özel, çok değerli insanlarsınız. Hiç kimse olmasa da benim burada olduğumu bilin, kendinizi sevin, en çok kendinize saygı duyun ve bazen bencilleşmeyi de bilin.
Son olarak, ben her ne kadar hiçbir zaman teşekkür etmesem, bazen gerçekten aptallık edip en yakın arkadaşım olduğun için senden aldığım fikirleri burada belirtmesem de seni çok sevdiğimi ve bende çok emeğin olduğunu biliyorsun hafsa, bunu okuduğuna eminim, sen de benim hayatımda gördüğüm en güçlü kızlardan birisin ve gerçekten tanıdığım en iyi insansın. Beni sevdiğin ve desteklediğin, hiçbir zaman şikayet etmediğin için çok teşekkür ederim. Seni çok seviyorum.
Bölüm senin ve bu fici seven herkes için,
Hepinizi seviyor ve fici kütüphanenizden çıkarmamanızı rica ediyorum, bir bildiğim var, lütfen çıkarmayın.
|born to die ile okumanız önerilir|
Sizi seviyorum.
♡
Brezilya'da kışın neredeyse bitmesiyle birlikte havalar daha da kavruklaşmaya ve yaşadığımız şehir turist yığınıyla iyice kalabalıklaşmaya başladığında üzerimdeki tişörtü çekiştirerek kendimden uzaklaştırdım ve hafifçe uzayan saçlarımı geride sıkıca toplayıp arabadan indim. Taehyung beni, karşımda gördüğüm büyük binanın yedinci katında beklediğini ve acilen gelmemi söylediğinde hemencecik buraya varmak için en hızlı şekilde sürmüş ve kısa sürede merkeze inip arabadan inmiştim.
Arabayı park ettiğim yerden eve doğru yürüdükten sonra açık kapıyı ittirerek içeri girdiğimde biraz gergindim çünkü Taehyung'un neden beni buraya davet ettiğini pek bilemiyordum, yani... Bir sorun olmuş olabilir miydi? Çünkü evden çıkmadan önce nedensiz bir şekilde söylediğim çoğu şeye sinirlenerek beni biraz üzmüş ve sonra işi olduğunu söyleyip çıkmıştı. Onu çok seviyor, gerçekten beni dahi yoran aşkını kalbimde besliyordum ve gerçekten bana kızdığı vakitlerde ortadan kaybolasım geliyordu. Ondan utanıyor ve sanki babasından azar işitmiş bir çocuk gibi bir süreliğine yüzüne bakmak dahi istemiyordum, ki, bu çok nadir olurdu.
