Goddess of Madness (Completed)

Megami Hibara

This chapter is dedicated to lifame thankyou for voting xoxo

"Talagang pupunta kayo sa isla?" Tanong ko kay Eros at Thanatos. Madalas matulog si Aphrodite simula ng dumating kami dito.

She's depressed. I know one when I see one. I bet she's blaming herself. Kahit alam nyang wala syang kasalanan. It's that goddamn Decrescenzo. Matatanda na sila, bakit di pa nya malimutan si Lola? This war is really pointless. O baka hindi ko lang talaga alam kung gaano ka intense ang 'pagibig'. I grew up without parent love. I only see it with my Uncles and their wives especially my grandparents.

Kung meron man akong kinakatakutan, iyon ang kamatayan. Hindi para sa sarili ko, kundi para sa mga taong mahalaga sakin. Ang mga pinsan ko, mga tita at tito na siyang gumagabay sa akin. Lalo na ang Lolo Zeus at Lola Ana.

I love my cousins the most. It breaks my heart, when ever I saw the tears in Aphrodite's eyes.

"We need to find a way. Hindi pang matagalan ang ganitong sistema. We have to move now and crush those Decreszenso's." Tan said.

"Ayokong ikulong si Aphrodite ng ganito." Napakagat ako ng labi nang makita ko ang isang butil ng luha na agad nitong pinalis. Muntik ko ng malimutan. He lost his mother too. Ipinapakita nya lang na matatag sya sa harap ni Aphrodite.

"Hindi sya nababagay na itago ng ganito." I concluded as I stare at Aph's closed door. She's outgoing. She love social media and she want to be known worldwide.

"Tatakbo parin si Papa sa halalan. We need every power and help we can get to protect our family." With conviction, Eros said.

"Ikaw ang bahala kay Aph dito. Wag tayong pakasigurado, mafia ang kalaban natin dito Thens." I know what Thanatos meant when he said that.

We need to establish our selves here in order to protect Aph. Kailangan magkaroon kami ng kapangyarihan at galamay na magiging mata para mas makakilos kami dito. Hindi sapat ang proteksyon ng ama ko at ng kanyang gang. We need to have our own way to move freely. Ayokong masuffocate si Aph habang narito kami.

"Papasukin ko siya sa sunod na pasukan." May pinalidad na sabi ko. Tumango lang ang dalawa.

You know, if you have depression. Di makakatulong na damdamin mo ito. You kay sulk for a day then you have to accept it gradually. Get yourself busy. Susubukan kong kahit pano, kahit paunti-unti, maibalik sya sa dati coz I know. Aphrodite won't be the same sweet little girl like before. I know by then that everything is changing and as for her, the mindset was tweaked. She became strong.

"Nag te-training pa din sya?" Napalingon ako kay Ryuji na tumabi sa akin. I don't know how did he do it. Pero hindi naituloy na ipakilala sya sa madla ngaung taon. Umalis nanaman sya sa palasyo at laging naka buntot kay Aphrodite.

It's been 3 months since Eros and Tan left. Regular na tatawag ang dalawa. Aph rarely talk to his brother. After listening to his voice, she will leave without saying anything.
"It's enough that I know he's okay." Yun lang ang sinabi nito sa kin. Hindi na rin makuwento si Eros. He became as silent as Aph. Sasabihin nya lang sa kapatid nya na 'Im okay' tapos ibabalik na ang telepono kay Tan.

Matapos umalis ng dalawa, nag training kami ng self defence. Mas advance. Ipinakilala kami sa gang ni Otousan. We're striving to make ourselves known to be one of the street leaders. We need to act tough. Dito namin na realize ang ganitong mundo. Tito Ares, don't want his daughter to be like this but what else can he do ? We have to live up with the cruel side of the world.

"Hibara." Nilingon ko si Akatsuki. Isa sa mga street leaders. Inaamin kong tuso ang isang to and I can't beat him. He's the current street lead of our street.

"Lalabanan mo na ba ako uli?" He said it in his mother tounge. (japanese)

Inismiran ko sya at tinuro si Aphrodite.
"Sya ang lalaban sayo." Napahinto si Aphrodite sa kakasuntok ng punching bag. Her long black hair waved with the motion as she turned her head violently to us.

Napangisi ako ng makita ang pag taas ng kilay ni Aph at paglunok ni Akatsuki sa pherepheral vision ko.

I knew it. Ang putang in* may gusto sa pinsan ko!
"Athena! Bakit si Megami!" Nag huhurumentadong niyugyog ni Ryu ang braso ko.

"Mananalo si Aph, trust me." Ibinulong ko yon sa kanya.

"Megami Hibara vs. Akatsuki Yohama?Tsk, sis savage mo talaga." Biglang sulpot ni Mikos sa kaliwa ko at umakbay. Pinalo naman ni Mitos ang kamay nito at sya ang yumakap sa bewang ko na nasa kanan ko na ngayon.
Napaka clingy ng mga kapatid ko. Parang mga kabuti rin sila. Minsan minsan sumusulpot. Takas ng takas sa manager nila.

"Lagot kayo kay Ate Xenna pag nalaman nyang tumakas kayo." Napatayo ng maayos si Kuya Mitos at humalukipkip.

"Yaka ni kambal yan. Susungitan lang nya si Andrea haha." Humalakhak pa si Mikos.

"Gag* wag mo sya tawaging Andrea!" Hinablot ni Mitos ang damit ng kambal nya. Napailing-iling nalang ako.

"Mga gag*, tapos na laban." Muntik na ko matawa ng makita ang walang malay na si Akatsuki habang pababa si Aph sa ring.

"Oni-chan Athena!" Sabay na saway ng magkapatid.

"Yeah, yeah." Kumaway ako sa kanila ng patalikod habang sinasalubong si Aph.

"Angas, tulog si Aki haha." Ang sarap ng tawa ni Mikos.

"Hindi ko napanuod. Ang gulo kasi ng dalawa don sa likod." Binigyan lang ako ng maliit na ngiti ni Aph. Napabuntong hininga ako. I missed my sweet cousin Aphrodite Aurora, and not this Megami Hibara. Hindi lang pangalan ang nagbago sa kanya. Pati sya mismo. Malaki ang pinag bago.