EPILOGUE

608 20 1
                                    

After 3 years

"But the princess said, 'You have to wait for me. I have to finish my responsibility as the Princess of this kingdom. I have to make my Papa proud.' and the young man said, 'Do as you will my Princess. I will wait for you no matter what happen. I will forever stay here, just waiting for your comeback. Now go, and live as you will. When the time comes that you already make you Papa proud, come back. Find me. Here...' and the Princess went back to the Palace.." sabi ko at sinara na ang libro. 

"But what happen next? Mommy, what happen to the Princess and to the young man?" tanong ni Avery. Ito na nga ba ang sinasabi ko eh. Kaya ayokong mag basa ng mga Bed time story na may Open Ending. Sigurado ako na hindi papatulogin itong si Avery. 

"Avery, you should stop asking Mom. Binasahan na nga tayo ng story ikaw pa ang mag rereklamo dyan." saad naman ni Austin na ikina-nguso ni Avery. 

They are our Twins. We didn't really expect na magiging Kambal ang anak namin ni Alex. They are both adorable. Pero syempre iba iba din ang ugali nila. Avery is our sweet daughter, siya yung madaldal at maraming tanong. She is more the Curious type sa kanilang dalawa. Si Austin naman yung lalake naming anak, siya yung tahimik, hindi pala tanong. Nakukontento sa sagot namin ng Daddy niya. Kuhang kuha niya yung ugali ni Alex. Samantalang itong si Avery, parang kada minuto may tanong. Bagay na bagay silang mag sama ni Lauren. Madaldal at makulit. But I love them both. Sobrang Mahal. I will do anything for them, kami ni Alex.

"Matulog na kayo mga anak. Maaga pa tayo bukas.." sabi ko at tumayo na. Pero pinigilan naman ako ni Avery.

"But the story end happy ever after Mom?" she asked. She is really curious. Napatawa naman ako.

"Yes of course. The young Man choose to let her go para matupad niya ang mga pangarap niya. Isn't it sweet? He sacrifice his happiness for the Princess." sabi ko, trying not to deepen the conversation. Mahirap na baka iba yung ma kwento ko.

"So they get married?" she asked again.

"Yes baby, they get married after she fulfills her promise to her Papa." napatingin naman ako kay Alex na kakapasok lang sa kwarto ng Kambal. Buti na lang andito na siya. Pag di ko na kasi alam isasagot ko kay Avery, taga salo ko talaga siya. 

He kissed both Avery and Austin to their forehead and say Goodnight. He then hold my hand para lumabas sa kwarto ng kambal, pero agad ko naman itong napigilan. I didn't say Goodnight to my two babies.

"Goodnight sweetie.." sabi ko at hinalikan si Avery. Binaling ko naman ang ulo ko kay Austin, "Goodnight Baby boy.." I said and kiss him in his forehead. 

Agad na akong nag pahila kay Alex pagkatapos kong mahalikan yung kambal. Pag pasok namin sa kwarto namin ay nagulat ako ng agad niya akong hinalikan, pero nang tumagal ay agad ako nag response sa halik niya. 

I rest my hands in his shoulder. We kiss each other na parang uhaw na uhaw kami sa isa't isa. He then travel his hands in my waist, up to my stomach. Ghad. I can feel the sensation. Mas lalo akong nakaramdam ng sensasyon ng tumama yung likod ko sa pader ng kwarto namin, dahil man lalong dinikit niya ang katawan niya sa katawan ko. 

"Ohh.." napaungol ako ng bumaba ang halik niya sa neck ko. He then grab my boobs using his one hand, while the other was caressing my back. 

"Damn. I love hearing you moan." he said. 

Mas lalong lumalim ang mga halik ni Alex sakin. Hanggang sa maramdaman ko na lang ang likod ko na inihiga niya sa kama. We did it several times in different positions. Kahit na may kambal na kami hindi pa rin nag babago ang gusto ni Alex. 

Nilalaro ko ang buhok niya habang yakap yakap niya ako at nakabaon ang mukha niya sa neck ko. Alam kong hindi pa ito natutulog, pero alam ko na pagod na pagod ito. Hindi lang dahil sa nangyari samin kundi pate na rin sa trabaho niya sa University. Lalo na ngayon na magtatayo ng isa pang Branch. 

Hindi ko naman maiwasang hindi mapa ngiti. Sobrang proud na proud ako kay Alex, sa accomplishments niya. Kahit kasi ganun na ang trabaho niya, he still find time para ilaan samin ng kambal, lalong lalo na sakin. Kung iisipin ko, sobrang full package na ni Alex bilang asawa, at pate na rin bilang isang ama sa aming Kambal. 

Naalala ko pa nung kaka panganak lang ng Kambal. Kahit galing ito sa trabaho at pagod na pagod, siya pa talaga yung bumabangon tuwing umiiyak yung isa sa kambal. Ayaw niyang napapagod ako, at gusto niya na lamang akong mag pahinga. Mas lalo ko atang minahal si Alex nung dumating yung kambal sa buhay namin. Nakita ko kasi yung effort niya sa pag aalaga sa kanila at pate na rin sakin. 

"I love you.." I whispered and kiss his forehead. 

Naramdaman ko naman na gumalaw siya, kaya binaba ko ang tingin ko sa mukha niya. Nakita ko naman siyang nakatingin sakin. Those eyes... ito yung mga matang sobrang nagpa hulog sakin noon. 

"Akala ko tulog kana.." sabi ko.

Pero nagulat ako ng pumaibabaw ito sakin, "Diba sabi ko di kita titigilan ngayong gabi?" he said and smirked. 

Bigla naman namilog ang mga mata ko, "Tigilan mo nga. Nakailan kana sakin ha." sabi ko sabay hampas sa dibdib niya. 

Tumawa naman siya. "Dejoke lang." sabi niya at humiga sa tabi ko. He then grab something in his side table. Hindi ko naman iyun makita dahil madilim na, yung Dim light na lang na nasagawi ko yung nag iilaw samin. "Turn around." Utos niya. 

"Huh?" nag tatakang tanong ko.

"I said turn around Love." he said at sininyasan pa ako. Kaya naman umikot ako sa kabilang side ng Kama ko.

Then I felt something na isinuot niya sakin, a necklace... Tinignan ko ito, "Oh my Gosh.. this is so beautiful.." hindi ko mapigilang hindi sabihin. Gold necklace siya na may bilog at may nakasulat na 'Love'. 

"Of course

Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.

"Of course. It is beautiful because the woman who is going to wear it, is beautiful herself." he said and kissed me. It was just a quick kiss. 

"Thank you Love." sabi ko na nakangiti. 

Ngumiti din ito, "Welcome my Love.." he said at niyakap na ako. "Oh, it's 2:30 AM, Happy Birthday Love." he said. 

Napatingin naman tuloy ako sa orasan namin dito sa kwarto. Tama nga siya. It's already my Birthday. Pero may ihihiling paba ako? Nasa akin na ang mga nag papasaya sakin. I can't ask for more. My family is more than enough para sa birthday ko. I silently say, 'Thank you so much Dear God. Maraming maraming salamat sa pag bigay mo sakin ng isang masayang Pamilya..' I said. 

"Thank you so much my Love. You never fails to make me happy." I said and kiss him again.

"Lets sleep Love, mag sisimba pa tayo mamaya." he said, he then kiss my forehead, "Goodnight Birthday Girl." he said.

"Goodnight Love. I love you." I said.

"I love you too so much" sabi niya at niyakap niya ako.



~THE END~

Unforgettable(COMPLETED)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora