"AMNESIA" -ErrorInk-

Bölüm 11 Parça 2 - Yalancı

Bölüm 11 Parça 2:

Yalancı

"Nereye kadar saklanabilirsin ki..?"

- - -

Kuklalarına boş gözlerle baka baka el yapımı salıncağında yavaşça sallanan dalgın siyah iskeletin bekleyeceği son şey, Boşluk'taki ölümcül sessizliği bozacak hızlı adım sesleri ve 'neşe' dolu bir nida olurdu.

"Selam Error!"

Ink'in sesini duyduğu anda Error'ın içini, muhteşem bir tiksinme ve kin çevreledi. Son zamanlarda nefretini, pes etmesi için Ink'e daha çok belli ediyordu- ama bu, sadece onun kararlılığını durduramayacağını bir kez daha anlamasını sağlıyor ve Error'ı çıldırtıyordu.
Ink o her ne kadar kötü davranırsa davransın, arkadaş olma inancından ödün vermiyordu çünkü.
Nasıl bu kadar azimli, ya da Error'ın açısından, nasıl bu kadar işsiz olabiliyordu?

Yaratıcı'nın bugünki neşesine ters düşen ise, yok edici'nin moral bozukluğuydu. Biraz- yok, genelde olandan biraz fazlaydı bu seferki hüznü. Birkaç şeyi gereğinden fazla düşünmüş ve içinden çıkılamaz bir hal almıştı o düşünceler.
Ink'in sözlerine öfkelenip bağırmak yerine bir istisna yapıp susturacak kadar.
Belki umursanmadığını anlarsa Ink, yanından def olabilirdi, diye düşündü Error.

Birkaç laf geveledikten sonra ise Ink, 'düşmanının' bugün ona karşı tepkilerinin farklı olduğunu anca anlayabilmişti. Sadece bedeni buradaydı ve iç dünyasından kopmuyordu.
Ayrıca morali çok yerinde durmuyor, söylediği onlarca lafa karşı aldığı yanıtlar bir baş sallama veya duyamadığı kısa mırıldanmalardan ibaret kalıyordu- sinirlenmiyor ve onu öldürmekle tehdit etmiyordu bile!

İç dünyasından ayrılması için Error'ın planıyla zıtlaşıp iyice yanına yaklaşarak oturdu, her an şekil ve renk değiştiren gözleri soru işareti şeklinde kaldı ona gözlerini dikerken. İkisi de durgun durgun aşağıya bakıyordu ki Ink yine sessizliği sonlandırdı, ama farklı bir konuyla.

"Sorun ne..?"

"Sana ne." dedi kısık bir sesle Error, biraz sonrasında. Hâlâ gözünü baktığı yerden ayırmıyordu. Ona niye söylesin ki? Düşmanına neden düşüncelerimi anlatsın ki?
Bunları kendine sorup, sessiz kalmaya devam etti.

"Errooor, hadi, bana anlatabilirsin! Söz, bundan kimseye bahsetmem," tırnak işareti yaptı parmaklarıyla. "Bir şey olmamış gibi 'düşmanlığımıza' devam ederiz!"

Yaratıcı, en son Error'ın önüne yaklaşıp dibinde el salladı, bu ise Error'ı sonunda dalgınlığından kurtarıp Ink'e bakmasını sağlamıştı sonunda. Ama Error bunun üzerine sinirlenmişti:
Şu Götkuşağı ne zaman gidecek ve onu yalnız bırakacaktı artık?!

"Git başımdan, ciddiyim..." başını hafiften mavi atkısına gömdü ve salıncağı kavramış ellerini sıktı bunları söylerken. Error patlama noktasına gelmişken, yaptığı atkının kullanılmasına sevinen Ink inancını biraz daha arttırdı o sırada. Yok edicinin bu tepkilerinin sadece kabullenmemezlikten ibaret olduğunu biliyordu. Ona cidden zarar vermeyeceğini, öldürmeyeceğini ve böyle bir şeye teşebbüs etmeyeceğini...