Kidnapped by my classmates?

#1 (herschreven)

pov Emma

Het is eindelijk zo ver, vandaag mag ik met mijn hele klas in de school slapen. Eigenlijk mag dit nooit, omdat geen idee maar het is gewoon altijd verboden geweest. Wij zijn de eerste klas die het mag, dat is omdat wij niet weg kunnen als uitje en met veel smeken hebben we dit voor elkaar kunnen krijgen. Het was het aller lastigst om ervoor te zorgen dat er geen docenten bij zijn maar dat maakt het wel het leukst denk ik. Maar goed, het is echt tijd om te gaan. Ik heb afgesproken met mijn 2 beste vrienden, Lexi en Lex. Wij zijn al beste vrienden de dag dat we naar de middelbare school gaan, we zaten in een groepje van 3 bij de kennismaking en we klikte gelijk en zaten sindsdien elke dag samen. Ik heb ook een tweelingbroer die ook meegaat, Emiel, hij is net een paar minuten ouder en vind het heel leuk om mij ermee te pesten. We zitten ook beide in dezelfde klas, we doen allebei havo. We hebben wel gewoon andere vrienden, ik ben vrienden met Lexi en Lex en Emiel heeft zijn eigen vrienden. Zijn vrienden zijn een beetje raar, je zou verwachten dat havo mensen helemaal niet aan roken en vapen doen maar hun wel. Als het goed is doet Emiel er niet aan mee maar ik ben er bang voor. Maar als hij ze aardig vind ben ik blij voor hem.

Nadat ik mijn tas heb ingepakt loop ik naar beneden, met mijn tweelingbroer achter me aan. Zijn tas is twee keer zo groot en ik kijk hem raar aan wat hij niet ziet, of wel maar dan doet hij van niet. Ik laat het maar gaan, ik zou niet weten wat hij te verbergen zou moeten hebben. We stoppen onze tassen achter in de auto en stappen dan in. 

Samen met mijn moeder, die rijd,  en Emiel rijden we langs de huizen van Lex en Lexi om met hun naar school te rijden. Het is al 5 voor 6 en we hadden met de hele klas om 6 uur afgesproken dus zijn we 5 minuten te vroeg. niet dat het uitmaakt omdat de meeste er al zijn. Onze mentor heeft het hek en school al geopend dus we kunnen gelijk naar binnen, maar niet voordat iedereen gedag heeft gezegd tegen hun ouders.

-

Na een tijdje hebben we al onze spullen klaargelegd, ik slaap naast Lexi en Emiel. We hebben besloten om in de aula te liggen, we hebben alle tafels aan de kant geschoven zodat er meer ruimte over bleef. Het was het idee van de jongens, hun zeiden dat ze hier dichter bij de kantine lagen, wat ook waar is. We gaan in een kring zitten naast onze slaapplek en bedenken wat we nu kunnen doen. Al snel besluiten we weerwolven van Wakkerdam te spelen en de mensen die dat mee hebben genomen pakken het er bij. Weerwolven is een heel leuk spel en normaal hoop je dat je één van de weerwolven bent maar ik hoop het juist niet, ik kan echt niet liegen en het spel is dus niet voor mij weggelegd. 

Nadat we een paar potjes hebben gespeeld is het al half acht en dus besluiten we wat anders te doen. We willen allemaal wat anders doen, sommigen willen naar de gymzaal gaan om te voetballen of allesbal en anderen willen verstoppertje te spelen (voor de mensen die allesbal niet kennen het is een spel waar je twee teams hebt en verschillende sporten. Er word door iemand een soort bal gegooid, zoals een hockeybal, voetbal of basketbal en een aantal geroepen. Het aantal rent eerst naar de andere kant en tikt de muur aan en rent dan weer terug en tikt de muur weer aan. Daarna ren je naar de bal toe en probeert bij de andere team te scoren, als dat lukt heb je een punt en als de andere scoren hebben hun een punt.) We besluiten ze allebei te doen, eerst gaan we naar de gymzaal en gaan we allesbal spelen en daarna verstoppertje. Met de hele groep van 29 lopen we naar de zaal en zetten alles op. Liam gaat de scheids zijn en de rest word door hem verdeelt in 2 groepen, we gaan in de teams op de banken zitten en beginnen dan te spelen. 

Lachend ruimen we alles op, wat hou ik toch van vandaag. Het is zo gezellig met iedereen en we hebben al vaak de slappe lach gekregen. Nu is het tijd voor verstoppertje, wanneer we terug bij de aula zijn, wat ook het middelpunt van de school is, kiezen we de zoeker. Ook hier word Liam het en hij begint af te tellen. Hij moet tot 100 tellen zodat wij weg kunnen rennen om naar een goede plek te zoeken in deze grote school. Ik ren weg en ren naar het muziek lokaal, toen ik gister daar bezig was zag ik een heel goed plekje en wil daar dus verstoppen. En wat ik ook fijn vind is dat het muzieklokaal helemaal in het buitenste hoekje is en dus zoekt hij er niet zo snel. Ik ga in de studio zitten, ze hebben geblindeerde ramen, en kijk om me heen. 

Het is best saai hier alleen te zitten, ook moet ik nodig naar de wc en dus besluit ik op pad te gaan, op weg naar de wc die hier heel dichtbij is. Als ik daar ben ga ik snel naar de wc en wanneer ik net klaar ben hoor ik een harde klap van buiten de wc komen en duik snel weer een hokje in. De deur gaat open en heel veel voetstappen komen naar binnen, ik durf niet te kijken wie het zijn. Als het goed is is het toch mijn klasgenoten dus heb niks waar ik bang voor hoef te zijn. Maar ik had het fout.

Na een minuut begint iemand te praten, iemand die niet klinkt als één van de jongens van mijn klas. "Nu de kinderen bezig zijn met verstoppertje kunnen wij hier alles nog een keer doorlopen, als ze allemaal gevonden zijn en daar weer terug gaan zitten slaan wij toe. We pakken de meiden en nemen ze mee naar ons huis, de jongens zullen niks doen. Anders zorgen wij er voor dat ze de volgende keer nadenken voor ze om drugs vragen." Mijn ogen worden groot, willen ze ons nou ontvoeren? En Emiel weet hiervan? Het verklaard wel waarom de tassen van de jongens zo groot waren. Ik pak mijn telefoon en wil de politie bellen maar het geluid blijft aan te staan waardoor het heel goed te horen word. De wc word opengerukt en dan zie ik de broer van een klasgenoot staan en hij trekt me van de wc af. 

"Zozo, wie hebben we hier? Laat mijn broertje weten dat we er al één gevonden hebben."

Na een lange tijd niks met dit boek gedaan te hebben heb ik besloten het te herschrijven. Emma is hier nu 17 en zit in 5 havo, en de ontvoerders zijn 18. Ik vond 12 en 18 een beetje heel erg. De verhaallijn klopt nu niet maar dat komt nog.