Unforgettable(COMPLETED)

Chapter 26

(Alex's POV)

"Thank you Al!" hindi ko mapigilan ang hindi mapasigaw. Damn. Is this really happening? Did she really say yes? Hindi ako maka paniwala. Um-oo si Alley sa proposal ko.

"Sobrang saya ko Al. Napaka saya ko." sabi ko sa kanya sabay halik sa kanyang noo.

"Alex, I love you. Mahal na mahal kita." saad niya. Hindi ko na napigilan pang hindi umiyak.

Tama ba tong naririnig ko? Nasa realidad ba ako? Sinabihan ako ni Alley na mahal na mahal niya ako.

"W-What did you say?" hindi maka paniwalang tanong ko.

"Wala. Napaka bingi mo naman" saad niya sabay irap. Damn. Why so moody?

"I love you, Love. I love you so much" I sincerely said.

"Ewan ko sayo" sabi niya.

Nagulat man ako sa pag kainis niya, pero hindi ko na lamang pinansin iyun. Lately nagiging moody si Alley, ayoko namang tanungin ito baka kasi mas lalo siyang ma badtrip.

"Come here Love, lets eat dinner" sabi ko sabay hawak ng kamay niya at pina upo ko siya upuan, umikot agad ako sa harap niyang upuan.

I snap my fingers, at kaagad naman na dumating yung mga pag kain namin.

Adobo, Rice, Mango Shake and Strawberry Cake.

Yun ang mga paboritong pag kain ni Alley, kaya hindi ako nag dalawang isip na yun ang ihanda sa Proposal ko sa kanya at sa celebration ng Graduation niya.

Kitang kita ko kung paano nanlaki ang mga nata ni Alley. Damn. Hindi niya ba alam na kahit anung expressyon ng mukha niya, ay ikinaganda niya pa yun?

Agad na kumuha siya kanin at adobo. Kain lang siya ng kain, na ikinatuwa ko naman. Hindi ko aakalain na magugustohan niya ang luto ko.

Napatigil naman ito at tinignan ako na nag tataka, "Eh ikaw? Busog kaba? Kumain kana. Masarap to." sabi niya.

"Nabubusog na ako sa tinitignan ko e" sabi ko naman na nakangisi.

Napanguso naman ito, "Ede sasabihin nila na matakaw ako" saad niya.

"No baby. They won't" sabi ko na pinipilit na hindi tumawa.

"Eh kumain kana kasi." nakanguso niyang sabi.

"Tigilan mo nga kaka nguso mo. Baka gusto mong may mangyari dito kung 'di ako maka pag pigil" sabi ko. Damn. Hindi niya ba alam kung gaano ako nag titimpi na hindi siya halikan dahil sa pag nnguso niya?

"Hmmp. Ewan ko sayo" sabi niya at uminom ng shake.

Damn. Moody.

=========
(Alley's POV)

Hindi ko alam kung bakit nagiging moody ako ng mga nakaraang araw. Hindi ko naman mapigilan na hindi masungitan si Alex. Ewan ko ba. Ayoko talagang nakikita yung itsura niya. Pero na kkonsensya naman  ako, pero kasi, ewan ko ba!

"Love" napatingin naman ako sa kakabukas lang ng pintuan. Tinapunan ko lamang siya ng tingin at pinag patuloy ang pag bblower ko sa buhok ko. "Love naman.. Ilang araw ka ng ganyan" pag mamaktol niya.

Parang bigla naman akong na konsensya sa sinabi niya. Kaya naman tinignan ko siya mula sa salamin. Duon ko lang nakita ma naka towel lang ito at medyo basa pa ang buhok. Hindi ko naman mapigilan na hindi mapatingin sa kanyang katawan. Jusko po. Gabing gabi na pero may pandesal pa din sa harapan ko.

"A-Ah.. Anu.. W-Wala.." nauutal na sabi ko. Kahit naman ilang beses na kami mag talik ay hindi parin ako sanay na nakikita ang katawan niya.

"Alam ko may problema Al, wag mo namang Ilihim.." malumanay na sabi niya. Ghad. Nakaka konsensya ako. "Tsaka.. Magiging misis na kita. No secrets." sabi pa niya.

Naramdaman ko naman ang pagmumula ng pisnge ko. "W-Wala pa nga e.." nahihiyang sabi ko sa kanya.

Napangisi naman siya, "Dun din parating yun"

"Ewan ko sayo" sabi ko na lang at di ko naman mapigilan ang ngumiti. Kinikilig ako sa hayop na 'to.

"Halikana dito. Lets sleep my future wife." sabi niya sabay kindat.

Napatawa naman ako. I just can't wait to marry this man.

=========
"Jusko! Kinikilig ako ha!" sigaw ni Lauren.

Nasa mall kami ngayon at umiinom ng Milktea. Kwinento ko sa kanya ang nangyari nung pag propose si Alex sakin. Hindi din namin kasama si Khacy kasi meron itong aasikasuhin.

"Shhh.. Wag kang maingay" sabi ko sakanya. Pinag titingin na kasi kami ng mga tao dito. Pero hindi niya ito pinansin. Kinuha niya naman yung kamay ko at tinitigan ang singsing ko.

"Omg! Ang ganda!" sabi niya. Hinayaan ko na lamang siya. Hindi ko din mapipigilan si Lauren. Nang mag sawa na itong titigan ay binitawan na niya ang kamay ko. "Kailan kaya mag ppropose si Nathan sakin?" ngiting aso niya.

Napatawa naman ako, "Ang bago niyo lang. Baliw." sabi ko.

"Eh! Kahit na." sabi niya at ngumuso.

"Wag kang mag alala. Aalukin ka naman nun e" sabi ko sa kanya.

Tumahimik na lamang siya. Kaya naman nag lakad na lang kami. May pinapakuha kasi si Alex sakin na panyo. Na order na niya yun at nabayaran na din, kaya naman kukuhanin na lang. Ewan ko ba dun. Sa dinami dami ng ibibili, panyo pa talaga.

"Lau, wait lang. Kukunin ko lang yung inorder na panyo ni Alex" pag tigil ko sa kanya ng nasa harapan na kami ng shop.

"Gow! Dito lang ako." sabi niya na ang tinutukoy ay, Watson.

Pumasok na ako sa shop at binigay yung resibo ni Alex. Kinuha naman agad ng nag ttrabaho dito yung inorder ni Alex.

Nakalagay ito sa paper bag. Lumabas ako dun at nag simula ng mag lakad. Pa tingin tingin ako sa loob ng paper bag. Na ccurious ako. Huminto ako para sana tignan iyun ng may biglang tumawag sakin.

Kinuha ko naman iyun at tinignan kung sino ang tumatawag. Nagulat ako ng si Khacy iyun. Sa hindi malaman na dahilan, ay bigla akong kinabahan.

"H-Hello Kh--" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng marinig kong umiiyak ito. Mas lalo naman akong kinabahan. "K-Khacy anung nangyari?" nauutal na tanong ko.

"A-Al.. Si.. Si A-Alex.. Na aksidente." saad niya.

Parang biglang gumuho ang mundo ko.  Parang biglang huminto ang paligid ko.

Hindi.. Hindi totoo ito..
Mahal ako ni Alex.. Hinding hindi niya ako iiwan.