ADALET

3.BÖLÜM

Parker Adaleti sağladığında kendine bir lakap bulmak ister biraz düşünür ama etkileyici bir lakap bulamaz.
Parker bir gece bara gider biraz yer içer daha sonra barmenle biraz konuşuruz;
Parker=Naber?
Barmen=İyi,sizden?
Parker=Kötü
Barmen=Neden?
Parker=Adaleti sağlayan babam şuan hapiste
Barmen=Geçmiş olsun
Parker=Ama bu adalet sağlanmayacak diye birşey yok
Barmen=Aynen polisler var
Parker=Polislerin canı cehenneme
Barmen=İçecek bişi alırmıydınız?
Parker=Soğuk su
Barmen=Buyrun
Parker=Sana birşey söyleyecem Adaleti sıradan biri sağlamış olsa ona nasıl bir lakap takardın?
Barmen=Öyle bişi olamaz
Parker=Ya işte olursa söyler misin?
Barmen=Biraz değişik ve ne alakası diyeceksin ama mesela Nightmare(kabus) ya da Angel of death(ölüm meleği)
Parker=Hmm,gayet güzel
Parker lakabını bulmuştu ve eve gider evde kendine has bir elbise diker üstüne de Nightmare yazısı yazar böylece sadece silahı eksiktir bir silah satıcıdan bir silah daha alır ve sokaklara tekrar çıkar sokakta yürürken bir takım sesler duyar
-Bırakın beni nolur gidiyim,ne istiyorsanız veririm
•Tabiki vereceksin güzelim
(Parker hızlı adımlarla sesin geldiği yöne doğru yönelir ve bakar ki 3 kişi bir kızı sıkıştırmıştır)
Parker=Hey ne yaptığınızı
zannediyorsunuz?
*Nolur kurtarın beni
•Sen de kimsin,Kafanı patlatmadan burayı terk et
Parker=Ya etmezsem,hı bu arada ben Nightmare
(Der ve silahı belinden çıkarıp 3 kişiyi öldürür)
*Çok teşekkür ederim,Hayatımı kurtardınız
Parker=Polisler geldiğinde benim için bir iyilik yaparmısın?
*Olur,Ne yapıyım
Parker=Aslında yapma,söyle
Parker=Adalet size kalmadı,Adalet yalnızca babama kalmıştır,Babamdan da bana aşağılık polisler.Lütfen böyle söyle ben gidiyorum.
*İsmin neydi?
Parker=Nightmare
Parker tekrar eve gider ve çok mutlu olur.Ve içinden şöyle der;"Baba için rahat olsun"
Parker uyumaya başlar,Sabah uyanır ve telefonuna bakar bir cevapsız vardır,Oda annesidir ve annesi geri arar.
Taylor=Nasılsın? oğlum
Parker=İyiym anne,artık beni arama ve merak ta etme
(Der ve telefonu annesinin yüzüne kapatır)
Parker sabırsızca geceyi bekler ve nihayet karanlık çökmüştür.Parker bir bankanın önünde durur bankaya bakar içinden;"Ahh baba keşke şuan burda olsan" der.
Parker'ın telefonu çalar,Telefon babasının hapishanesindendir.
Parker cevap verir
Parker=Alo
-Alo
-Parker WALKER'mi?
Parker=Evet,buyrun
-Babanız  sizlere ömür
Parker=Nasıl oldu?
-Kalp krizi,Buraya gelseniz iyi olur
Parker=Tm,geliyorum
Parker hapishaneye gider babasını morg'ta görünce kaldıramaz bu acıyı ve birden öfkelenir hemen hapishaneyi terk eder ve adaleti sağlamak için bu sefer gündüz gece dolaşacaktı sırf babasının lafını unutmamak için içinden "Adalet uğruna","Adalet uğruna" diye sayıklıyordu.O kadar öfkelenmiştiki etrafındaki hiçbir şeyi takmıyordu.Başını önüne eğmiş hızlı adımlarla kaldırımda yürüyordu haberi olmadan yola çıkmıştı birden bir kamyonetin korna sesi,fren sesi Parker'ı kendine getirmişti ama Parker'ın farketmesi çok geç olmuştu kamyonetin çarpması ile 6 metre boyunca yola savrulan Parker acı içinde yerde kıvranması Ambulansın geçikmesi ile Parker oracıkta son nefesini verdi.

Anlatmakta olduğum hikaye bitmiştir
Okuduğunuz için teşekkür ederim
Yorum yapmayı unutmayın(olumlu ya da olumsuz)
Oylamak size kalmış :)