044 | narration

247 14 2
                                    

mingyu.

hanggang ngayon, nakaupo ako sa mga tambayan dito sa han river. pupunta kaya si emily?

may narinig akong footsteps na papalapit sakin at tinabihan ako. si emily.
napansin kong tumingin sya sakin.

nagsimula syang magsalita, "hanggang ngayon ba, iniisip mo parin yong nangyare samin ni jungmo?" ayokong magsalita kaya tumango lang ako.

"i-i'm sorry," ok ngayon kinakain ko na yong 'ayokong magsalita', di ko maiwasan eh. "bakit ka nagso-sorry? di mo naman kasalanan eh." sambit nya habang ako ay napapaiyak na.

"kasi naging oa ako? na akala ko sinagot mo na si jungmo?" ngumiti sya. eh? "hindi naman kami ni jungmo eh." hah? ano? eh pano?

"kasi ikaw lang naman pinili ko." napatingin ako sa kanya, kitang-kita ako ang pag-ngiti nya. "eh panong--?"

tumawa sya ng konti, "sa cafe? kinausap ko lang sya. may gusto kasi sya sakin dati. pero nawala na yon."

ngumiti na rin ako. "may gusto ka sakin?" tumango sya. "matagal na, bagi pa kita ichat."

"kaya pala." pinunasan ko ang mga luha ko at nilagay ko ang braso ko sa kanya. "ngayon, pede bang.."

"tayo? wag muna, ligawan mo muna ako." isinandal nya ang ulo nya sa balikat ko.

"sige ba."

-

a/n:
gosh parang ang confident ni emily! i'm sorry!

lashes.┆KIM MINGYUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon