" ဟင္...ညီ ႏိုးၿပီလား..."

" ဗ်ာ..."

ဧသုကိုေနာက္ေက်ာေပးၿပီးမီးဖိုေခ်ာင္ထဲအလုပ္ေတြရွဳပ္ေနသည့္ကိုကိုက ဧသုကိုဆတ္ခနဲလွည့္ၾကည့္ကာေျပာလာေလသည္။

" ကိုကိုက ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေနမွန္းဘယ္လိုသိလဲ...
ကၽြန္ေတာ့္ေျခသံအရမ္းျပင္းေနတာလား..."

" မဟုတ္ဘူး...ညီရဲ႕...ကိုယ္ညီ့ကိုယ္သင္းနံ့ကိုအလြတ္ရေနတာ..."

" ဗ်ာ..."

ကိုကို႔စကားေၾကာင့္ဧသူအံ့ၾသရျပန္သည္။ကားကေလးအတူစီးမိတာနဲ႔ကိုကိုဟာဧသုရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ့ကိုအလြတ္ရေနျပန္ၿပီတဲ့လား...။

" ညီ...ဆြတ္ေနၾကေရေမႊးလား...အဲ့ဒါကိုယ့္ႏွာေခါင္းဝထဲတိုးဝင္လာလို႔ေလ...ညီႏိုးလာၿပီထင္တယ္ဆိုၿပီးထင္တဲ့အတိုင္းညီျဖစ္ေနတယ္..."

" ေအာ္...ဟုတ္...ကိုကို..."

ကိုကိုခ်က္ျပဳတ္ေနသည္ကိုမ်က္လံုးမလြဲပဲထမင္းစားပြဲခံုမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

" ကိုကို...oceanသြားၿပီးၿပီေပါ့..."

" အင္းၿပီးၿပီ...ညီ...သိပ္မဝယ္ခဲ့လိုက္ရဘူး...ညီႏိုးလာမွာစိုးလို႔ကိုယ္အျမန္ျပန္လာခဲ့တာ....ဒီညေတာ့ျဖစ္သလိုစားလို႔ရတယ္မလားညီ..."

" ရပါတယ္ကိုကိုကလဲ...ကၽြန္ေတာ္ကအစားမေရြးတတ္ပါဘူး..."

" အခုေတာ့အဆာေျပေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေလးစားလိုက္ညီ
ကိုယ္ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေပးထားတယ္...ကိုယ္ေတာင္ညီ့ကိုလာႏိုးေတာ့မလို႔ပဲ...ဗိုက္ဆာေနမွာစိုးလို႔ေလ..."

" ဟုတ္ကိုကို...ကၽြန္ေတာ္လဲဗိုက္ဆာေနတာ..."

ဗိုက္ကေလးပြတ္ၿပီးေျပာလိုက္တဲ့အေျပာေၾကာင့္ကိုကိုကဧသုေခါင္းေလးကိုခပ္ဖြဖြပုတ္ကာ ဟက္ခနဲရယ္ေလသည္။ကိုကို႔စိတ္ထဲဧသုကိုတကယ့္ကိုကေလးေလး၁ေယာက္လို႔ထင္ေနတာျဖစ္လိမ့္မည္။ထိုအေတြးေၾကာင့္ဧသုႏွဳတ္ခမ္းေလးကိုမဲ့လိုက္မိသည္။

" စား...ညီ..."

အေငြ႕၁ေထာင္းေထာင္းႏွင့္စားခ်င္စဖြယ္ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေလးက ဧသုထိုင္ေနတဲ့စားပြဲခံုေပၚသို႔ေရာက္လာေလသည္။ဗိုက္ဆာေနတာေၾကာင့္ဧသု ဟန္ေတာင္မေဆာင္ႏိုင္ပဲ ငံု႔ကာစားေနလိုက္ေတာ့သည္။ကိုကိုကဧသု
အေရွ႕ခံုမွာထိုင္ကာဧသုစားေနတာကိုျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးႏွင့္
ၾကည့္ေနေလသည္။
ကိုကိုျပဳတ္ေပးတဲ့ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ကမမျပဳတ္ေပးတာထက္ကိုေကာင္းေနေသးသည္။အစာပလာေတြလဲပိုမ်ားသည္။အစပ္အဟပ္လဲတည့္သည္။မသိဘူး...ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေလးနဲ႔တင္ ကိုကို႔လက္ရာကိုဧသုႀကိဳက္သြားၿပီ..။

I Am Sorry,I Love You (Completed)जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें