Yorucu bir günün ardından eve gelip duş alan Seokjin, yatağa uzanmış dinleniyordu. Ama aklını kurcalayan bir şey vardı. Daha doğrusu biri vardı.
Kim Taehyung.
'Şans belki' dedi içinden. Zaten onlar şans eseri bir araya gelmemişler miydi? Nasıl davranması gerektiğini bilmediğinden, hatırlamamış gibi davranmıştı.
Gerçi onunda kendisinden bir farkı yoktu. Belki o cidden hatırlamamıştı onu. O gün olan tarzından daha farklı giyim tarzındaydı. Bu sefer lacivert, takım elbise giymişti.
Ona gerçekten çok yakışıyor diye düşünmeden edemedi. "Neler düşünüyorum ben Tanrı aşkına!" Kızdı kendine. Nerden çıkmıştı şimdi birden onu düşünmek? Kendi iç dünyasında ki düşüncelerini bastırmaya çalışarak uykuya daldı.
-
Yoongi ve Hoseok okul çıkışı yürüyerek gelmek istemişler, havanın güzelliğinden mahrum kalmak istememişlerdi. Akşam olmasına rağmen güzel bir esinti vardı. Yumuşak ve sanki dokunmaktan korkarmışcasına esiyordu.
İkili el ele yürüyüp sohpet ediyorlardı. "Sevgilim Seokjin hyung evde mi?" Yoongi derin bir nefes aldı. Hava cidden çom fazla güzeldi. "Gelmiştir çoktan ne oldu?" Hoseok kuruyan dudaklarını ıslattı. "Ben diyorum ki staj raporumuzu ona incelettirelim. Sonuçta tüm okulun örnek raporu olmuştu onun raporu. Hala o kullanılıyor okulda."
"Haklısın bebeğim gösterelim. Yardım edeceğinden eminim." Kafasını gökyüzüne çevirip izlemeye kaldığı yerden devam etti. "2 ay sonra mezun olacağız ve avukat olabileceğiz." Heyecanla söylemişti Hoseok, en büyük hayaliydi. Gerçi gururlanacak kimsesi yoktu. Seokjin hyung'u ve sevgilisinden başka.
En çok Seokjin hyung'u için çabalıyordu Hoseok. Ona baba ve abi olmuştu. Her zaman yanında olup destek çıkmıştı. Onun sayesinde yoongi ile tanışmış ve bu güzel bölümü kazanmıştı. Kurtarıcısı Seokjindi onun. Kahramanı ise sevgilisi Kim Yoongi...Onu bu güzel düşüncelerinden uzaklaştıran, karamsar düşünceleriyle sevgilisi olmuştu.
"Umarım biz de abim gibi hayattan kopmayız bu meslek ile beraber." Hoseok çatık kaşlarıyla döndü Yoongi doğru. "Neden öyle dedin ki şimdi?" Sesinde biraz sinir vardı. "Neden olacak abim kafayı sıyaracaktı nerdeyse bir dava için. Dört gün uykusuz kalıp kahvelerden dağ oluşturuyordu. Bunlardan haberin var mı?"
Hoseok ise açıklamak istedi. "Ama şu an işinde en iyisi. Onunla çalışma hayali kuran kaç tane arkadaşımız var hatırla." Hoseok rol modeli olan Seokjin'i kardeşi dahi olsa savunurdu. Onun için Seokjin hyung'u en iyisiydi.
Yoongi sevgilisinin koruma moduna geçtiğini görünce, geri vites yapmak zorunda kaldı. Yoksa Hoseok sabaha kadar abisini ve başarılarını överdi. Bu muhabbetini çekecek bir kafası yoktu şu an için. "Tabi, böyle olmak için çok zorlandı. Ama şu an daha rahat ve huzurlu onun icin mutluyum." Bu doğruydu abisi eskisine nazaran daha iyiydi. Bazı geceleri saymazsak.
" Hala o olay için bir şeyler yapıyor mu?" Yoongi sıkıntılı bir nefes verdi. "Belli etmemeye çalışıyor, endişe duymayayım diye ama hala kapanan dosyaları inceliyor. Hala kamera kayıtlarını zibilyon kez izliyor ve hala o kabusu görüp lavobaya kusmaya gidiyor." Midesi yanınca durdu. Biraz daha iyi hissedince konuşmaya devam etti.
"Bilmiyorum, duymuyorum, görmüyorum zannediyor ama ben hepsini görüyorum. Ağlarken 'kan tadını unutamıyorum olmuyor' diye sayıklıyor. Elimden hiçbir şey gelmiyor Hoseok. Kıvranırken sakinleşsin diye yanına yatıyorum ama asla sakinleşmiyor. Hala aklını yitirmediğine şükür ediyorum."
Hoseok Yoongi'ye doladı kollarını. Abisi için çok üzülüyordu. "Onun hep yanında olacağız sevgilim istemese bile. O benim de abim. Onun sayesinde birlikteyiz, okuyoruz mesleğimiz olacak." Yoongi elini yanağına koydu ve okşadı. "Haklısın. Seni seviyorum, iyiki yanımdasın." Ardından saçlarına öpücük kondurdu.
