Until I'm Better Again

CHAPTER TWO: WHIP X LATTE

Nagising ako sa alarm ko, it's already 7am, wala akong pasok ngayon sa school. Pumunta ako sa kwarto ni Dad, para silipin kung gising na siya.

I slightly opened the door, madilim pa sa kwarto ni dad so naisip ko baka tulog pa si Dad, sinara ko na ang pinto at dumeretso sa kitchen.

Madalas akong nag luluto ng breakfast namin at nagtitimpla ng kape. Yes we have maids pero, hindi naman ako gaya ng iba na halos lahat ay inuutos sa mga maids.

I prepared french toast and a coffee latte. I made seven coffee latte, kasama na kasi dito ang maids and driver namin. I make sure na meron din sila kapag gumagawa ako ng breakfast.

Kung tatanungin niyo, hindi ako nag aral kung paano gumawa ng coffee, nagaral man ako pero thru online, Research research lang pag may time. I love doing coffee and I also love drinking coffee.

"What's for breakfast honey?" Narinig ko ang boses ni daddy.

"French toast and coffee latte! Please be seated." Ani ko.

May tables and chairs kami dito sa kitchen madalas dito kami nag bre-breakfast, masyadong malaki ang dining table para doon pa kami kumain. Tsaka mas masaya kapag andito lang kami sa small table.

Nakita ko na din si Kuya na bumaba from his kwarto at lumapit dito sa kitchen. "Smells good sis." Ani nito.

"Upo na kuya. Let's eat." Pag aaya ko sa kanila.

"Did you bring breakfast kela manang?" Tanong ni Dad sakin, sabay higot sa kape niya.

"Oh yes! I made them coffee awhile ago."

"Good. How's your studies? Bukas na finals." Dad look at me na parang nag aantay ng sagot ko.

"It's fine dad. Medyo nahihirapan lang ako sa mga ibang subjects pero kakayanin ko. I'll do my best Dad." Taas noo kong sagot.

"Better be honey. Kahit hindi ka maging honor basta makapasa ka. That's the most important." Dad smiled. "Tignan mo kuya mo. Madaming bagsak pero stay still pa din. Bumabawi kahit papano." Sabay kaming tumawa ni Dad.

"Stop it." Seryosong sabi ni Kuya.

"Kuyaaa! Ang seryoso mo. Sabagay anong bago?" Ani ko na tumatawa pa din.

"Whatever Nari."

"Kuya don't get mad. I'm sorry. Loveyou!" Niyakap ko si kuya.

"Fine sis." Ganyan lang si kuya medyo may pagka cold. Pero sobrang sweet niyan. Soft spoken ika nga nila.

"Sir, may tumatawag po sa telepono, taga Wixon Corporation daw po." Sabi ng isa namin maid.

"Okay sige. Narimee honey! Just to remind you I have a big surprise for you kapag natapos mo na itong senior high mo." Sabay alis ni Dad.

"What? A surprise? Ano naman kaya yon." Ani ko nag may halong pagtataka.

Iniisip ko kung anong surprise yon. And it's big kaya lalong dumagdag ang pag tataka ko.

"Im done eating. Need to go. May imemeet pa kong client." Umalis na din si Kuya.

"Grabe sobrang busy nilang tao. Si dad hanggang dito business pa din. Si Kuya makikipag meet sa mga clients." I sighed.

May posisyon na din kasi si Kuya sa company ni Dad, para naman na expose na si kuya sa business industry.

"Okay lang yan Nari. Atleast maganda ang buhay na meron ka." Sabat ni Manang.

"Kaya nga po e. Manang akyat lang po ako ha. Mag rereview pa po ako."

"Sige nak."

Umakyat na ako ng hagdan at dumeretso sa kwarto ko. Hinarap ko ang mga notes ko. Huling pag tutuos na namin ito.