3.4

2.1K 266 121
                                    


Sınavların ilk haftasını atlattım şükürler olsun gsjdg Şimdi bir bölüm atabilirim artık

⚫⚪⚫

“Hayır,Donghyuck.” dedi gözüyle elimdeki kolu işaret ederken “Yanlış tuşu kullanıyorsun.”

“Yanlış değil.” O tuşa bir daha bastırdığımda top hiç bir yere çarpmadan kaleye girmişti “Bak.” dedim gülerek “Yanlış mıymış?”

“Ona yanlış dememiştim.” Gözlerimi skordan ona çevirdim “Yönlerin yanlış, kendi kalene attın.”

Ağzım tamamiyle açık kalmışken sinirle kapatıp kollarımı birleştirdim “Oynamıyorum!”

“Oynayamazsın ki zaten 89. Dakika.” Sonra egoist bir şekilde gerinip ekranı gösterdi “Ve ben 9-3 maçı almış bulunmaktayım.”

Ayağa kalkıp hiç beklemeden mutfağa doğru gitmeye başladım ama sinirimin sahte olduğunu bildiğini biliyordum, artık evdekilerle birbirimizi yeterince tanıyorduk.

“Nereye?” Kalktığım koltuğa hemen yayılmıştı hiç bir şey yapmamasına rağmen yine yorulmuş gibiydi “Su alacağım.”

“Bana da getirsene.” Bir şey demeden kafamla onaylayıp adımlarıma devam ettim, o ne kadar yayvan konuşuyorsa ben o kadar sakin konuşuyordum ama anlaşmıştık işte.

Mutfağa gülerek girip dolaptan suyu çıkardım, bugün yine ikisi de dükkana hiç geçmemişti açıkçası Jaemin'in orayı yalnız nasıl idare ettiğini merak ediyordum.

“Hyung ben yardım etmesine ederim ama Jaemin'in her türlü yanımda olması gerekiyor.” Kendi suyumu mutfakta içmeye karar verip Yuta hyung'a götürmek için bir bardak daha çıkardım “Gerçekten çok yoruluyor ve sana da söylemek istiyor.”

“Biliyorum, merak etme.” Bu sefer abimin mahcup bir şekilde gülüşünü duydum “Donghyuck eve biraz daha alışsın o zaman ben veya Yuta Jaemin'e iş bile bırakmayacağız.”

Kaşlarım kalktı benim için evde kaldıklarını bilmiyordum ama mantık içerisinde bakınca normaldi, Yuta hyung ben geldiğimden beri neredeyse hiç çalışmamış bile sayılabilirdi.

“Şey bir de o var.” dedi ama Jeno'nun sesi çok çekingen geliyordu abime bu kadar saygı duyması şaşırtıcıydı “Bizim odamızda Donghyuck kaldığı için biraz zor oluyor hyung.”

Abim derin bir iç çekmişti bu ev daha kalabalıktı Mark ile yaşadığım evde oda açısından hiç bir zaman sıkıntı olmamıştı çünkü zaten iki kişiydik ve ara sıra Yukhei geliyordu.

“Şimdi hemen bir şey yapmak zorunda değilsin tabii ki, sadece en kısa sürede bir çözüm bulmayı denesen.” Jeno ve Jaemin'i odalarından ettiğimi de bilmiyordum, yüzüm istemsizce düşmüştü.

Bir nevi düzenlerini bozmuştum ve Jeno haklı bir şekilde tekrardan bir düzen oluşturmak istiyordu. Haklıydı, bunda darılmam gereken bir şey de yoktu asıl darılması gereken onlardı ve bunun için sonradan özür de dilemeliydim.

Bardağa su doldurup elime aldığımda abimin “Halledeceğim.” dediğini duydum.

Sanırım artık evime dönmemin vakti gelmişti, Mark'ı affetmesem bile orada kalabilir hatta ille bir tepki göstermek istiyorsam çalışıp ona kira niteliğinde bir ücret verebilirdim.

how to train your donghyuck | markhyuckHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin