ÇOCUKLUK AŞKIM ( BERDEL ) TAMAMLANDI

HASTANE

Nur'dan

Gözümü açtığımda ilk gözüme gelen ışıkla tekrar gözümü kapattım. Zorlanarakta olsa gözümü tekrar açtım. Sağıma döndüğümde kimse yoktu. Bu seferde soluma döndüm yanımda Sude'yi gördüm bana bakıyordu.
Sude : Abla iyimisin?

Ben : Iyiyim de bana ne oldu?

Sude : Abla sen Miranla konuşurken daralıyorum diyip bayılmışsın.

Ben : Kalbim ağrıyordu o zaman.

Sude : Senin strese girdiğini söyledi doktor. Şimdi sen dinlen bende annemlere haber veriyim.

Ben : Tamam.

Sude annemlere haber verip geldi yanlarında doktorda vardı.

Doktor : Geçmiş olsun Nur hanım. Şimdi iyimisiniz.

Ben : Iyiyim teşekkür ederim.

Doktor yanıma gelip tansiyonumu ölçtü. Daha sonra dosyalara bakarak serumun bittiğini ve çıkabileceğimi söyleyip odadan ayrıldı. Annem yanıma gelip elimi tutup öptü.

Annem : Kızım bir yerin ağrımıyor değil mi güzelim benim.

Ben : Merak etme anne çok iyiyim ben. Artık şuradan çıkalım ben daraldım.

Annem: Tamam kızım birazdan çıkıcaz.

Ben : Tamam anne ama acele edin.

Annemle Sude bana yardım ettiler giyinmem için çünkü kolumu kaldiracak halim yoktu. Telefonum çaldı arayan Merveydi bekletmeden hemen cevap verdim.

Merve : Nur nerdesin sen insan bir arar sorar.

Ben : Canım bize gel ben sana herşeyi anlatıcam tamam mı?

Merve : Tamam canım. Evde görüşürüz.
Diyip telefonu kapattı. Arabaya binip eve doğru yola çıktık. Bayildigimda yanımda Miran vardı ama şimdi neden yoktu ki. Sudenin kulağına eğilerek sessiz şekilde

Ben : Miran nerde en son ben bayıldığımda yanımdaydı.

Sude: Senin kendine geldiğinde yanimizdaydi ama sonra telefon geldi ve gitmek zorunda kaldı. Aileside vardı ama babamlar gönderdi onları.

Ben: Anladım.
Dedim aynı sessizlikte bir kaç dakika sonra eve gelmiştik kapıda Merve bizi bekliyordu. Benim arabadan yavaş inmemden dolayı hemen yanıma gelip yardım etti. Annem kapıyı açtı ve içeri geçtik ben Merveyi alıp odama çıktım. Olayları detayına kadar anlattım. Şaşırdı ve bana kızarak

Merve : Nur senin yaşın küçük hayallerin var sen değilmiydin küçük yaşta evliliğe karşı olan. Şimdide karşıma geçmiş ben evleniyorum diyorsun.

Ben : Bendim ama abimin ölmemesi için yapıyorum. Tamam hayalim var benim hâlâ da var ve ben hayalimin peşinden koşucam. Evlendigimde yine okula gidicem yani okulu bırakmayacağım. Ve bu sene bitirdikten sonra düğün olucak. Yarın akşam hem isteme hemde nişan olucak. Geleceksin değil mi?

Merve : Tabiki gelicem seni yalnız bırakırmıyım hiç.

Biz gülerek konuşurken annem kapıya vurup içeri elinde tepsi ile girdi.

Annem : Kızım biraz yemek ye sonra vitamin ilacı içeceksin.

Ben : Tamam anne. Hepsini yerim biliyorsun ki dolu bir tabağı dolu bırakmak olmaz bende.

Benim dememle hepimiz güldük Sude gülüşmeleri duyup odama geldi ve bize sitem etti.

Sude : Bensiz nasıl gülersiniz yaa.

Ben,Merve ve annem sudeye kahkaha atarak onu cevapladım.

Ben : Kambersiz düğün olurmu hiç.

Dedim ve Sude de bizimle güldü ve

Sude : Ama abla yaaa. Tabiki olmaz.

Hepimiz tekrar güldük ve biraz konuştuktan sonra Merve bizde kaldı bugün. Annemleri odadan kibarca kovdum. Biz Merve ile olay hakkında konuşurken odamin kapısı çaldı. Oturusumuzu düzelttik çünkü gelen babamda olabilirdi. Sonra gel dedim içeri abim girdi.

Abim : Müsaitmisin Nur?

Ben : Evet. Ne oldu?

Abim : Yalnız konusabilirmiyiz? Lütfen sadece birkaç dakika.

Ben : Tamam. Merve bize biraz müsade edermisin?

Merve: Tabi.

Merve çıktıktan sonra ikimizde sessizdik.

Abim: Nur ben özür dilerim senin hayatını mahfettim. Sonunu bile bile biz bu yola çıktık ama mecburduk..
Abimin lafını kesip

Ben : Neye mecburdunuz? Bile bile beni ateşe attınız siz. Şunu bil ki abi şuan sana hâlâ abi diyorsam saygimdan diyorum. Bana özürlük birşey yapma ve özür dileme benden. Şimdi izin verirsen mahfettigin hayatımı güzelleştirmeye çalışıcam.

Abim : Peki nasıl istersen. Şunu sakin unutma Nur ne kadar sana bağırsam da kızsam da seni sevdiğimi sakın unutma.

Diyip alnimdan öpüp odadan ağlayarak çıktı. Abim ağlarken içim cız etti ve bende ağladım. Odaya merve girdi ve bana sarılarak beni teselli etmek için birkaç kelime söyledi. Mervenin omzuna başımı koydum ve omzunda aglayarak uyuya kalmışım.

Miran'dan

Nur uyanmıştı ve bana bir telefon geldi arayan arkadaşım Halit idi. Acil şirkete gelmemi söyledi bende annemlere söyledim gitmem gerek diye. Sonra Kemal amca annemleride eve bırakmamı burda beklememelerini ve zaten Nur'un iyi olduğunu söyledi. Babamlar vedalastiktan sonra babamları eve bırakıp şirkete gittim. Aklım hâlâ Nurdaydı. Halitin yanına gittim ve şirketle ilgili sorunu anlattı bende dosyalara gömülüp çalışmaya başladım. Saat gece 1 de işim anca bitti ve şirketten çıkıp eve gittim. Herkes bu saatte uyuduğu için mutfağa gidip biraz atıştırdım. Odama geçerken ablamda odasında çıkmıştı.

Ablam : Miran biraz konusabilirmiyiz?

Ben : Olur konuşalım.
Diyip bahçedeki sandalyeden birine oturdum. Ablamda karşıma geçip oturdu ve konuşmaya başladı.

Ablam : Miran ben senden özür dilerim. Böyle birşey yapıp senide zor duruma attığım için kendimi kötü hissediyorum. Hem zaten sen bir zamanlar Nur'a aşıktın ve hâlâ aşıksın. Hem sevdiğin kızla evleniyorsun o yüzden senin için mutluyum ama Nur başka bir kız onda başka birşey var. Başka biri olmasa sen gidip ona sevdalanmazdın.

Ben : Abla özür dileme. Evet Nur'a aşıktım ama şimdi bende aşk kaldı mı? Nur beni hatırlamıyor bile. Ona zaman vericem evlendikten sonra elimi sürmeyeceğim ona çünkü benden kaçmasını, korkmasını istemiyorum. Başka birşeyler var beni ona çeken o diğer kızlar gibi değil tam aksine bu olay oldu ama Nur sadece kabul etti. Başka biri olsa bu evi başımıza yıkardı ama Nur yapmadı. Bende zaten onun farklı huylarına aşık olmuştum. Neyse abla sana iyi geceler ben yatıyorum yorgunum.

Ablam : Iyi geceler.

Odama geçip üzerimi değiştirip yatağa attım kendimi. Gözlerimi kapattim Nur aklıma geldi. Acaba yemek yedi mi ya da yatiyor mu? Yarın zaten beraber olucaz diyip kendimi uykunun kollarına bıraktım.