Ahn had to smile while crying so the witnesses could be convinced that she was just overwhelmed with happiness. She didn't imagine her wedding to be held inside a small office. Gusto niya ng kasal sa simbahan. Yung traditional. She wanted to get excited as she chooses her wedding gown. She wanted to walk down the aisle and to see him waiting at the altar.
But she doesn't deserve that. Ken doesn't love her. He's just doing this for payback.
Namanhikan si Ken sa kanila. They went on dates, pero sa publiko lang ito sweet sa kanya. Kapag sila na lang dalawa ang magkasama, he's colder than ice. She tried not to savor those sweet moments, dahil mabilis din naman iyong mawala. Why hang on to something that will eventually be gone?
When Ken told her to play along during the family dinner, she didn't. Inisip lang niya na ikakasal sila dahil mahal siya ni Ken at mahal din niya ito. What she showed them wasn't pretense. It's real, as real as it can get.
Iya and Hans didn't dine with them. Masama raw ang pakiramdam ng kinakapatid niya and her husband needs to take care of her. But she knew better. Syempre, hindi payag si Iya. Galit pa rin ito sa kanya. Siguro lalong nadagdagan ang galit na iyon dahil alam niyang nasasaktan ang kaibigan nitong si Aubrey.
And that made it worse. Hindi lang siya ang nasasaktan. Kahit ano pa rin talaga ang gawin niya, may masasaktan at masasaktan pa rin. Siguro kapag nakuha na ni Ken ang gusto nito sa kanya, once he gets even, magpapakalayo-layo na lamang siya.
Sirang-sira na ang relasyon niya sa mga taong nakapaligid sa kanya. Even after three years, that would be hard to fix.
And it doesn't end there. The school caught up with her personal life. Nang malapit na siyang mag-martsa, kumalat ang bali-balitang nabuntis daw siya kaya siya magpapakasal agad pagkatapos niya sa kolehiyo.
Pati mga kapitbahay nila ay iyon ang pinaniwalaan. Awang-awa siya sa mga magulang na kabi-kabila ang ginawang pagpapaliwanag. Pati ang mga kapatid niya ay hindi nakaligtas, lalo na si Sabrina.
Maya't maya ay may nangangaral dito. Huwag kang gagaya sa ate mo ha. Saka ka na mag-asawa. Tumulong ka muna sa mga magulang at kapatid mo.
Mas lalo pang bumaba ang tingin ng mga tao sa kanya. Madalian na nga ang kasal, hindi pa sa simbahan. Ni hindi man lang pinaghandaan.
May ibababa pa ba ang pagkatao niya?
--
He may be acting like an asshole, but he wasn't exactly heartless. He knew those were not tears of joy. Her smile wasn't caused by happiness. Ahn's miserable, and it's kicking him in the gut. The dingy room wasn't romantic at all. They were both wearing casual clothes. Tanging parents lang nila pareho ang kasama. Saka sina Zanjo at Abby. Iya didn't even congratulate him.
Galit na galit pa rin ito sa kanya. Halos dalawang buwan na rin silang hindi nag-uusap.
"Ken," untag sa kanya ni Zanjo.
"Ha?"
"Tinatanong ka ni mayor."
It was his turn to say 'I Do'. Hindi niya namalayan na malapit na palang matapos ang walang-kabuhay-buhay na civil wedding nila ni Ahn. Ganoon na ba sya ka-preoccupied?
Tumikhim siya saka kinuha ang singsing.
"I do," he said dryly.
When it was Ahn's turn, kita niya kung paano ito nakatutok sa librong binabasa ng mayor. It's like she's absorbing every word. Nangingilid na ang luha nito nang matapos ang mahabang litaniya.
"I-I do," mahinang-mahina nitong sagot.
Ngumiti ang mayor. "I now pronounce you man and wife." Tumingin ito sa kanya. "You may now kiss the bride."
