preferencje bnha

21.

Wspólna nauka

●●●

Hitoshi Shinsou — Shinsou był świetnym partnerem do nauki. Gdy czegoś nie rozumiałaś, od razu zaczynał ci to tłumaczyć, o ile sam to rozumiał. Był nad wyraz spokojny i nie zaczepiał cię z byle powodu.

Bakugou Katsuki — Dosłownie co minutę coś musiało go rozpraszać, a tym samym denerwować. Ciągle narzekał, jednocześnie czytając jakiś tekst z książki. To był ostatni raz, gdy postanowiłaś się z nim uczyć. W jego obecności nie dało się skupić.

Kirishima Eijiro — Starał się powstrzymywać swoją energiczną i radosną naturę, ale nie zawsze mu to wychodziło. Jeżeli chodzi o pomoc, to raczej ty musiałaś mu wszystko tłumaczyć, bo czasami nie mógł pojąć niektórych rzeczy.

Midoriya Izuku — Midoriya ciągle mamrotał coś pod nosem, co trochę utrudniało ci skupienie się. Wiesz jednak, że on tak po prostu ma gdy jest czymś zajęty i za bardzo się skupia, przykładowo podczas robienia notatek. Ostatecznie po jakimś czasie przestało ci to przeszkadzać.

Todoroki Shoto — Todoroki przez cały czas się nie odzywał, tylko siedział w tej samej pozycji kilka godzin, co jakiś czas przewracając strony książki. Gdyby tego nie robił, pomyślałabyś, że zamienił się w kamień. Przynajmniej miałaś spokój podczas nauki.

Tamaki Amajiki — Był cicho, zresztą tak jak zwykle. Jednak tym razem, gdy poprosiłaś go o wytłumaczenie czegoś, starał się to zrobić w najłatwiejszy sposób jaki mógł wymyślić, żeby nie torturować cię trudnymi definicjami i przykładami.

Fumikage Tokoyami — Tokoyami zdawał się w ogóle nie przejmować twoją obecnością, zupełnie, jakby o tobie zapomniał. Czytał kolejne tematy z książki, nucąc przy tym cicho piosenki i uśmiechał się delikatnie. Postanowiłaś go nie rozpraszać i po prostu sama w spokoju się uczyłaś.

Dabi — Jedynej rzeczy której mogliście się nauczyć, to jak z kimś walczyć albo jak gdzieś się włamać.

Himiko Toga — Kiedyś pomyślałaś o tym, co by było gdybyś musiała uczyć się razem z Togą. Sama wizja wspólnej nauki z nią wręcz cię przerażała; podejrzewałaś, że wszystko by ją rozpraszało.

Denki Kaminari — Denki co kilka minut sprawdzał powiadomienia z gier na swoim telefonie, rozpraszając tym nie tylko siebie, ale i ciebie, bo z czystej ciekawości zaglądałaś mu przez ramię. Chciałaś po prostu wiedzieć w co gra — nic nie mogłaś na to poradzić.

Hanta Sero — Uczyliście się chyba tylko przez dwadzieścia minut, bo potem utonęliście w otchłani zwanej YouTube'm i memami. Dopiero gdy zaczynałaś czuć się śpiąca, zorientowałaś się, jak jest już późno. Cóż, nauczycie się na poprawkę!

Kyoka Jiro — Jedyny problem z Kyoką był taki, że łatwo zapominała o nauce i zaczynała cicho śpiewać. Musiałaś jej co jakiś czas o tym przypominać, by całkowicie nie zatraciła się w swoim świecie. Jednak gdy popatrzeć na to z innej strony, jej zachowanie było nawet urocze.

Ochako Uraraka — Ochako była bardzo skupiona, więc nie do końca pamiętała o twojej obecności. Postanowiłaś, że nie będziesz jej przeszkadzać, dlatego samodzielnie zajęłaś się tematami, których musiałaś się nauczyć.

Momo Yaoyorozu — Momo co jakiś czas pytała cię, czy na pewno rozumiesz dany temat i gdy zaprzeczałaś, starała się ze wszystkich sił by ci to dobrze i prosto wytłumaczyć. Nauka z nią to była czysta przyjemność.

Tsuyu Asui — Tsuyu bardzo, bardzo szybko robiła się zmęczona. Dlatego też musiałaś zrobić jej kawę, by była w stanie dotrwać do końca nauki. Bardzo jej współczułaś, bo problemy z koncentracją i senność w tym wieku to jedne z najgorszych dolegliwości.

Mei Hatsume — Mei po prostu strasznie łatwo się rozpraszała. Każdy najmniejszy dźwięk czy ruch, sprawiał, że miała ochotę sprawdzić co to i natychmiast zapominała o tym co jeszcze przed chwilą robiła. Musiałaś jej cały czas pilnować, więc sama nie za wiele się nauczyłaś. 

Mina Ashido — Mina ciągle była głodna. Co kilka minut biegała do kuchni po jedzenie i picie, odrywając siebie, a także ciebie od nauki. Po kilku razach zaczęło cię to denerwować, więc przyniosłaś jej kilka rodzajów jedzenia do pokoju, żeby nie musiała co chwilę wychodzić z pomieszczenia.

Neito Monoma — Neito był w stanie wytrzymać przy książkach tylko godzinę. Później zaczynał się irytować i zadawać głupie pytania, tym samym denerwując ciebie. Po piętnastu minutach tych męczarni, wyrzuciłaś go z jego własnego pokoju i zamknęłaś się w nim, by na spokojnie się pouczyć.

●●●