The Rugby Guy Ft. Niall Horan Finished!

Hoofdstuk 69

We zijn inmiddels alweer twee dagen verder. Twee dagen zonder de belangrijkste mensen om mij heen, maar andere medebewoners. Ik wrijf even door mijn ogen, om de slaap eruit te wrijven. Zaterdag ben ik hier naar toegebracht, nu is het inmiddels maandagochtend.

Tot nu toe heb ik alleen maar slecht geslapen en proberen te wennen aan het feit dat ik alles deel met meerdere mensen. De wasmachine gebruiken is een hel, net zoals een keer rustig kunnen douchen, maar daar wen ik hopelijk wel aan.

Vandaag is de eerste dag dat ik start op mijn nieuwe school, helemaal alleen. Ik heb gisteren avond nog met mijn moeder gebeld, in de hoop dat zij mij wat moed in zou kunnen spreken, maar helaas.

Ik verplaats me van het bed naar mijn make-up hoekje en probeer mezelf een beetje te fatsoeneren, met het uiteindelijke doel om er niet al te moe uit te zien. Waarschijnlijk is het gewoon de spanning. 

Het afscheid met Niall was zaterdag wel moeilijk, omdat ik het moeilijk vind om afscheid te nemen. 'Drink vanavond wat met z'n allen, dan zal je je waarschijnlijk meteen thuis voelen,' was zijn advies, en dat heb ik ook gedaan.

Zaterdagavond hadden we met alle huisgenoten een gezellige avond gehad. In het begin leerde we elkaar nog kennen, totdat er teveel alcohol naar binnen was gevloeid en niemand meer een fatsoenlijk gesprek kon voeren, ook ik was daar debet aan.

Ik had zo gehoopt dat die alcohol mij beter zou laten slapen, net zoals al die andere keren, maar het hielp helaas niet. Wie weet als deze dag voorbij is, dat alle spanningen losgelaten kunnen worden en ik wel goed zal slapen.

'Catherine?' Een vrouwenstem laat me opschrikken. 'Ja?' Mijn stem slaat een keer over. Nova komt mijn kamer ingelopen en komt achter me staan. 'Niet schrikken, degene die als eerste wakker is om naar school te gaan controleert of iedereen op tijd wakker is. Sommige hebben de neiging door hun wekker heen te slapen.'

Ik begin te lachen en probeer mijn mascara fatsoenlijk op mijn wimpers te smeren. 'Heb je een beetje kunnen slapen?' Ik schud mijn hoofd en draai me om, zodat ik haar aan kan kijken. 'Sorry, maar deze wallen zijn toch niet acceptabel?' Lach ik.

'Nou, het valt allemaal wel mee. Als deze dag voorbij is, zal je je heel anders voelen, dat komt wel goed,' glimlacht ze en geeft me een knuffel. Nova is de 'moeder' van het hele stel wat hier woont.

Ze verlaat mijn kamer om naar school te gaan en ik kleed me snel om, pak mijn schooltas en kijk nog een keer voor de zekerheid op mijn rooster. Mijn ontbijt en lunch had ik gister avond al geregeld, net zoals ik dat altijd deed thuis.

Als ik straks klaar ben met school, dan moet ik nog boodschappen doen. Iedereen zorgt voor zijn eigen boodschappen hier, tenzij we samen gaan koken, dan doet iedereen zelf iets halen voor het eten om erbij te doen.

Als ik klaar ben met alles pak ik mijn spullen en loop ik naar de bushalte.

-

Facetimend met Niall loop ik door de gangen van de school. Mijn laatste les zit er zojuist op en ik wilde Niall graag laten weten hoe het was gegaan vandaag.

'Heb je leuke klasgenoten?' Vraagt hij, terwijl hij met een grote glimlach naar me zit te kijken. 'Ik heb ze nog niet heel veel gesproken, maar tot nu toe zit ik wel rustig in de klas, heb niet echt het gevoel dat ik buitengesloten wordt.'

'En je eerste indruk van de school en de docenten?' Zijn nieuwsgierigheid is in zijn stem te horen. 'Een hele goede eerste indruk, ze nemen de tijd voor elke leerling, dus ik zal geen aandacht te kort komen als leerling,' lach ik in de camera.

Als ik de hoek om loop dan wordt ik tegengehouden door een groep jongens die tegen de kluisjes aangeleund staan. Ik probeer me op het gesprek met Niall te focussen, totdat een van de jongens aan mijn tas trekt.

'Bellen met het vriendje wat hier niet studeert, zo ouderwets,' grapt er eentje. Ik moet meteen aan Harry denken, die kon ook altijd van die opmerkingen maken. 'Waar heb je deze tas vandaan? Ziet er leuk uit, ik denk dat mijn zusje die ook wel graag zou willen hebben.'

Ik sla zijn hand weg van mijn tas en laat bijna mijn mobiel uit mijn handen vallen. 'Dan koop je die toch lekker voor haar? Houd alsjeblieft je mond tegen me dicht, asshole,' fluister ik in zijn gezicht en loop verder.

Niall houd zijn mond dicht totdat ik de hoek om ben. 'Ik ben serieus in staat om nu naar je toe te komen,' gromt hij. 'Ach, zijn weer van die Rugby jongens hé,' grap ik naar hem en hij grijnst. 'Pas maar op dat ze jou boze houding niet aantrekkelijk gaan vinden, net als ik.'

Ik schud hevig mijn hoofd. 'Geloof me, ze zullen me echt niet aantrekkelijk vinden, ik loop er hier bij als een wrak wat nachtenlang niet heeft geslapen,' grap ik.

'Wacht maar, over een week dan ken je iedereen daar een beetje, mannen gaan je weldegelijk aantrekkelijk vinden,' knipoogt hij. Ik hoor in zijn stem dat hij een beetje jaloers is en ik tuit mijn lippen, alsof ik hem een kus wil geven.

'Als er ooit een feest hier is, dan neem ik jou gewoon mee, niemand zal dan nog een stap richting mij durven zetten, hottie,' lach ik. 'Volgens mij is er volgende week al een feest, waarbij we het nieuwe jaar gaan inluiden, ik neem je dan gewoon mee.'

Hij knikt hevig en glimlacht. 'Komt goed, ga jij nu maar eens lekker boodschappen doen, wij spreken elkaar vanavond weer,' zucht hij zacht. De jaloersheid is af te lezen van zijn gezicht en hij hangt op. 

Ik haal mijn schouders op en stop mijn telefoon weg om rustig boodschappen te kunnen doen. Helaas zijn er altijd jongens bij die denken dat elk meisje voor hun valt, maar daar doe ik niet aan mee.

Niall weet toch wel dat ik van hem hou.

A/N

Yes yes yes, new update! Het is zo fijn om nu wat meer tijd te hebben om vaker te kunnen schrijven en nieuwe inspiratie op te doen.

We zitten al gewoon over de 100K heen! En we gaan natuurlijk op naar de 200K!

Thank you all so much, love you!

<3