izmarit: özür dilerim. (14.20)
izmarit: şimdi, senden aldıklarımı, (14.20)
izmarit: sana verme vakti sevgilim. (14.20)
izmarit: ben seni çok sevdim. (14.20)
‼️ İzmarit 2019 yılında yazılmış texting bir hikâyedir ve o zamana göre yazılmıştır. 2024 yı...
berenkutluay: 10 dakika sonra resmen sana ilk kez dokunacağım.
berenkutluay: ağlayabilirim.
kutayharmanli: Tek isteğim, (12.23)
kutayharmanli: Zaman içinde bana anlattığın o güzel sevgine karşılık verebilmek.
kutayharmanli: 1 aydır her gün bana verdiğin izmaritlere bakarak uyuyorum. (12.24)
berenkutluay yazıyor...
berenkutluay çevrimiçi.
berenkutluay yazıyor...
berenkutluay çevrimdışı.
berenkutluay: :)
berenkutluay: hadi, ben geliyorum arka bahçeye. (12.31)
Telefonu kapatıp arka bahçeye ilerledim. Bana hediyesini verdiği yerde duruyordum, o çöp tenekesinin hemen yanında. Heyecanlıydım. Onu ilk defa 'izmarit' olarak görecektim. Bu çok değişik hissettiriyordu. Onun sevgisine karşılık verebilmeyi çok istiyordum. Böylesine güzel ve özel bir sevgiyi hissetmek, ve bu sevgiye sahip olan kişiyi sevmek istiyordum.
"Kutay," diye ince bir ses geldi arkamdan. Hızla döndüm, ters taraftan gelmişti. Gözleri dolu doluydu, hafifçe gülüyordu. Üzerinde dar krem rengi bir bluz vardı, onun üzerine de siyah salaş bir hırka almıştı. Dar paça bir pantolon giyip altına da beyaz spor ayakkabılarını uydurmuştu. Güzeldi. Güzel bir kızdı. Saçları belinin iki karış üstünde, sırt kemiklerinde bitiyordu, kumraldı. Sanki doğuştan röfleliydi saçı. Tek bir saç rengine sahip değildi, kahverengi ve kahverenginin bir çok tonunu barındırıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(yazar notu: Beren'e model bulamadım o yüzden Öykü Berkan'ı koydum, öneriniz varsa yazabilirsiniz.)
"Merhaba," dedim gülerek. Hızla koşup boynuma sarıldı, ellerini enseme koydu. İstemsizce ellerim kalktı, belinde buluştu. Titriyordu. Nasıl hissettiğim konusunda ise hiçbir fikrim yoktu. Nasıl hissetmem gerektiğini bilmiyordum. Ama şu an hiçbir şey hissedemiyordum o çocukça heyecandan başka. Kokumu içine çekiyordu, ayrılmak istemez gibi bir hali vardı. Fakat en sonunda ayrılıp bir adım geri çekilde ve elektriklenen saçlarını kulağının arkasına tutturdu. Yeşil gözleriyle fazlaca güzel bir kızdı. İlgi çekiyordu.
"Biliyorum... Ama sakin ol, heyecanlanacak bir şey yok. Karşındayım işte bak," dedim tebessüm ederek.
Ardından yanı başımızdaki kaldırıma diz çöküp elimle yan tarafımı işaret ettim. "Gel," dedim. Utanarak geldi ve yanıma oturdu. Bana bakamıyordu, titriyordu adeta bir rüzgârda savrulan yaprak gibi. "Merak etme," dedim sessizce. "Beraber saracağız yaralarımızı."
ben seni çok sevdim.
Merhaba! texting harici bölümlerde çok uzun yazıp da sizi sıkmak istemiyorum. o yüzden böyle kısa. uzun derseniz yazarım, sizi seviyorum.
