The Rugby Guy Ft. Niall Horan Finished!

Hoofdstuk 68

*Catherine's point of view*

Met de laatste spullen gepropt in mijn tas, sta ik voor mijn huis. Mijn moeder en zusje staan naast me en pakken me stevig vast. Niall staat achter ons de laatste spullen in zijn auto te leggen. Ik probeer mijn tranen in te houden, ik zie ze volgend weekend toch weer.

We hadden afgesproken dat Niall mij weg zou brengen, omdat het afscheid anders misschien te moeilijk zou zijn. Klinkt nu misschien heel stom, maar dit is echt veel beter. 

'Ik ben er volgende week weer, ik kom elk weekend als het lukt naar huis, ik kan jullie niet missen,' glimlach ik, terwijl ik mijn tranen in probeer te houden. 'Ik weet dat je ons niet kan missen en wij jou ook niet,' glimlacht mijn moeder, die ook haar tranen in probeert te houden.

Ik geef ze allebei een knuffel en druk een kus op hun wang. Niall staat al bij de auto op me te wachten. Ik bijt op mijn lip om de tranen in te houden. Ik heb jaren lang thuis gewoond, altijd als er iets was kon ik bij mijn moeder terecht...

Ik druk de gedachten weg, uiteindelijk moet ik mijn vleugels ook een keer uitslaan. Ik stap in de auto en zwaai nog een keer, voordat Niall wegrijd.

Op het moment dat Niall de hoek om rijd, kan ik mijn tranen niet meer inhouden. Ik kijk Niall aan en ik begin tussen het huilen door te lachen. Hij pakt mijn hand vast en drukt op elke knokkel een kus.

'Je mag best huilen, ik snap het,' glimlacht hij. 'Waarschijnlijk ga ik dadelijk ook huilen, dan mag je mij raar aankijken,' glimlacht hij. 'Ik zou jou nooit raar aankijken als je huilt, waarschijnlijk ga ik er zelf nog harder door huilen.'

Ik pak zijn hand steviger vast en sluit mijn ogen. Zijn vertrouwde geur om me heen laat me elke keer smelten, wat ik zo ga missen. Maar misschien is elkaar dan zien na een tijdje weer heel speciaal...

'Wie had dat ooit gedacht, dat jij me nu weg zou brengen?' Lach ik. 'Ik denk wij allebei niet, maar ik vind het fijn dat ik je weg kan brengen. Ik wil gewoon graag zien waar je komt te wonen en ik weet meteen hoe ik je op moet zoeken,' knipoogt hij.

'Ga je dan net als die andere keer weer met een rode roos aan mijn deur staan,' grijns ik. 'Ik zal elke keer als ik naar je toe kom een roos voor je meenemen, om je te laten zien dat je nog steeds zo speciaal bent voor mij, als toen.'

'Weet je nog, toen wilde je mij meevragen naar de bruiloft van je broer. Ik wilde je toen eigenlijk niet zoenen, maar kon het toch niet laten,' giechel ik. 'Nou, toen je op je lip beet, dat weet ik nog goed, man, gierende hormonen door mijn lichaam.'

'Toen kuste je mijn nek, meteen kippenvel over mijn lichaam,' glimlach ik. 'Had je mij toen eigenlijk langer willen zoenen?' Hij kijkt stiekem even weg, waardoor ik weet dat hij het graag wil weten. 

'Wat denk je zelf, Horan?' Grinnik ik. 'Nou, ik denk, als ik je toch langer had gezoend, dat je voor me was gezwicht,' grijnst hij. 'Dat was ik toch al wel, gekkie.'

- 

Het vrolijke, euforische gevoel, verdwijnt een beetje als ik het studentenhuis zie. Alle jongens en meiden zitten binnen op mij te wachten, zoals we hadden afgesproken. Ze vinden het fijn dat er na een lange tijd weer iemand bij hun in huis komt wonen, omdat de kamer al een lange tijd leegstond.

'Je hebt nu al fans,' grinnikt Niall. 'Nou, we hadden het zo afgesproken, ze zijn blij dat er iemand bij komt,' glimlach ik. Niall parkeert de auto voor de deur en ik druk een kus op zijn lippen. 

Mijn 'huisgenoten' komen naar buiten gelopen om ons te verwelkomen. Het droevige gevoel verdwijnt een beetje als ik ze allemaal een knuffel geef als groet. Ik weet zeker dat ik mij hier nooit eenzaam zal voelen, zoveel leuke mensen om mij heen.

Er zijn vier meiden en 3 jongens in het huis, met mij erbij is dat dus vijf meiden. Ze zochten al zo lang naar een nieuw huisgenoot. Het is een betaalbare kamer, op fietsafstand van school en de leuke tentjes waar je wat kan drinken.

'We zijn zo blij dat je er bent Catherine!' Zegt Joey, een van de mannelijke huisgenoten. Niall pakt alle spullen weer uit de auto en we lopen naar binnen. Het huis is ingericht met een grote bank, lange eettafel en een grote keuken, waar we met z'n allen kunnen eten en koken.

'Je mag als je wilt alvast je spullen boven neerzetten, dan drinken we zo wel even iets samen,' knipoogt Nova, een van de vrouwelijke huisgenoten. Ik en Niall knikken allebei en we lopen naar mijn kamer.

Mijn bed, bureau en klerenkast staan al. Niall zet al mijn spullen langs mijn bed en slaat zijn armen meteen om mij heen. 

'Ik wil je hier niet achter laten, ook al gun ik het je zo,' mompelt hij in m'n haar. 'Ik snap wat je bedoelt. Ik wil ook niet dat je weggaat, maar we zien elkaar weer snel,' fluister ik in zijn oor. 

'Fuck it,' scheld hij en hij drukt z'n lippen op de mijne. Hij grijpt zacht mijn haar vast en duwt me langzaam het bed op. 'Ik wil je nog een keer voelen...' zucht hij tegen mijn lippen. 'Nog een keer laten merken dat je alleen van mij bent,' gromt hij.

Er groeit een grijns op mijn gezicht en ik trek mijn trui uit, waardoor ik meteen in mijn BH lig. 'Of zal ik laten merken dat ik alleen van jou ben?' Grijns ik en trek mijn broek uit. Niall doet hetzelfde en hij likt een keer over z'n lippen.

'Wat ben je van plan dan?' Fluistert hij en ik laat m'n hand over z'n boxer glijden. Ik schud mijn hoofd en duw hem op bed, trek z'n boxer omlaag en ga boven op hem zitten.

'Dit wordt een vluggertje, omdat ze beneden zitten te wachten,' fluister ik in zijn oor en trek mijn onderbroek opzij. Ik pak zijn erectie vast en breng hem naar mijn ingang. Niall ligt met een open mond toe te kijken waar ik mee bezig ben.

'G-ga je me e-echt rijden?' Zijn stem slaat een paar keer over en ik grijns alleen maar als ik mezelf over hem heen laat glijden. Zijn handen vinden hun weg richting mijn heupen en ik laat mezelf een paar keer langzaam op en neer glijden.

Ik bijt op mijn lip om de kreunen in te houden, omdat ze ons anders beneden kunnen horen. Ik laat mijn heupen steeds sneller op en neer gaan en Niall's blik onder mij zegt al genoeg. 'Het is zo sexy als je zo bovenop me zit,' kreunt hij zacht.

'Mag ik in je klaarkomen, ik houd het niet meer,' gromt hij zacht en ik knik terwijl ik mijn ogen dichtknijp. Allerlei gevoelens gieren door mijn lichaam en een harde kreun verlaat mijn keel als hij nog een keer diep van onder in mij stoot.

Ik sla een hand voor mijn mond en probeer mijn lach in te houden. 'Als ze die niet gehoord hebben, weet ik het ook niet meer,' lacht Niall. 'Je mag vaker zo boven op me zitten, holy shit.'

Ik druk een kus op zijn lippen en streel met m'n duim over z'n onderlip.

'De volgende keer weer, Horan.'

A/N

Yes yes yes! Eindelijk de 100K lezers behaald! Ik ben zo blij, echt heel blij! Jullie als trouwe lezers/lezeressen hebben dit allemaal waar kunnen maken, dank je wel!

Ik ben nu klaar met stage, veel examens afgerond, dus ik denk dat er nu wel meer tijd zal zijn om te kunnen schrijven ;). Ik hoop dat het met jullie ook allemaal goed gaat!

See you soon! <3