MÜPTELA

4 | Duygular

Hadi bol bol yorum yapın, hani şu satır arası olanından :)

❄

"Kaybolduk."

Ben gözlerimi kocaman açarak etrafa bakmaya başladım. "Napıcaz?"

"Hava kararmaya başlıyor. Geceyi burda geçirelim. Sabah bi yolunu buluruz."

Tırnaklarımı yerken gözüm yerdeki çakmağa takıldı.

"Yerde çakmak var."

"Ateş yakalım."

Ulaş çalılarla ateş yakmaya başladı. Ürperti gelmişti. İnce askılı bir tişört giymiştim. Altımda da tayt vardı. Yaz gününde bu kadar üşüyeceğimi tahmin etmemiştim.

"Al giy şunu." Ulaş'ın sesiyle kafamı ona çevirdim. Bana gömleğini uzattı. Beyaz tişörtün üstüne gömlek giymişti.

"Sen üşüyeceksin."

"Üşümem. Sen giy. Atlet gibi şeyi giymişsin."

Gömleği üstüme geçirdim. Dizimin bir iki karış üstünde bitiyordu.

Ateşin başındaki kayaya yan yana oturduk. Yaklaşık yarım saat oturduktan sonra Ulaş sessizliği bozdu.

"Susacak mısın?"

"Hı?"

"Anlat işte. Mesela, hiç sevgilin oldu mu?"

Anlatmak isteyip istemediğimi bilmiyordum. Kimse bilmiyordu ki. Sadece Öykü biliyordu. Ama sebebini bilmediğim bir şekilde Ulaş'a güveniyordum. Belki de anlatabilirdim.

"Sevgilim oldu. Hatta nikah masasına kadar gittik. Ama o gün, yani nikah günü beni terk etti."

"Özür dilerim. Ben bilmiyordum."

"Öylece kalakalmıştım. Sonra evime gittim. Herkesten uzaklaştım. Hayat beni öyle zor bir çıkmaza soktu ki. Önce gülüşümü kestim, sonra saçlarımı, sonra da bileklerimi."

"Bileklerini mi?" dedi Ulaş. Tedirgin bir ses tonuyla.

Gömleği yukarı çekip bileklerimi gösterdim. "Bak, izleri duruyor hâlâ."

Yüzünü buruşturdu.

"Neden yaptın böyle bir şeyi?"

"Dayanamadım."

"Sonra noldu?"

"Öykü'yle tanıştım. O ayağa kaldırdı."

"Yanında kimse yok muydu?"

"Annem ile babam ölmüştü zaten. Bir kaç tane arkadaşım vardı sadece. Onlarda bana hep vazgeçtin mi diye sorarlardı. Yeni birisiyle tanıştırmak için."

"Sen ne derdin vazgeçdin mi diye sorduklarında?"

"Tepkisiz kalıyordum, vazgeçmedim ama razı gelmek zorunda kaldım demek ne kadar zor bilemezsin."

Kafasını salladı. "Ne zaman oldu?"

"Yaklaşık bir buçuk sene önce."

"Çok yeni."

"Evet." Dolan gözlerimi yelpazeledim. "Hep ben konuştum ya. Yok mu senin anlatacağın birileri?"

"Daha önce birkaç sevgilim oldu. Onun dışında bir şey yok."

"Anladım."

Biraz sessizlikten sonra Ulaş'ın dudakları aralandı.

"Uykun geldi mi?"