Onu İzlemek (Bitti)

Geri Dönüş

Taburcu olalı iki hafta olmuştu. Evde yalnızdım. Yeni takma ayağıma alışmaya çalışıyordum.

Kapı çaldı. Açtım. Mike... Oradaydı... Ama nasıl? Tüm yaşadıklarım bir hayal miydi?

"Laura! Doktorlar beni iyileştirdi. Biri ilik bağışı yapmış aşkım." dedi.

Sarıldım. Yine ağlanaya başlamıştım. Hayatın son zamanlarda çok çalkantılıydı.

Tam yokluğuna alışmışken yine ortaya çıkıyordu. Çok garipti.

İçeri geçtik. Konuştuk. Özür diledi. Beni yanaklarımdan öptü.

Kucağına yattım. Kapı çaldı. Hemen açtım.

"Anne! Mike geldi. İnanabiliyor musun?!"

Annem şaşkın şaşkın bana ve arkama bakıyordu.

"Nerde kızım?" diye sordu. Nasıl oluyordu da göremiyordu. Mike arkamda oturmuş bize el sallıyordu.

"Orada anne oturuyor." dedim. Annem beni kolumdan çekiştirerek arabaya bindirdi. Kapıları içeriden kitledi.

Çıkamıyordum.

"Anne sen deli misin?! Mike içeride kaldı."

Annem hiç konuşmadan arabayı sürüyordu. Ve yine hastanedeydik. İçeri girince Psikoloji bölümüne gittik.

Anlamıyordum. Neden?

"Anne neden buradayız?" diye sordum. Cevap vermedi. Gayet ciddiydi.

Bir koltuğa yattım. Mike yanımdaydı. Arabasıyla gelmiş. Elimi tutuyordu ve endişeyle gözlerime bakıyordu.

Ne oluyordu..?