I'm a Potter ~book 1

♥Chapter 1: Lena Scott

disclaimer, alle personen die je herkent van de Harry Potter boeken behoren niet aan mij toe, maar zijn gecreëerd door J.K Rowling. Dit is alleen een fanfictie. Alle personen die je niet herkent uit de boeken zijn door mij gecreëerd. niet dit boek kopiëren of ergens anders publiceren zonder mijn naam erbij vermeld te hebben en mij persoonlijk om toestemming vragen. ~Cath

~~~~~~~~~~~~~                                                                                                                                                                  

"En wat is jouw naam?" De invaller van mijn les geschiedenis kijkt me woedend aan. Ze heeft grote, bruine ogen, blond haar dat net op haar schouders valt en een wrat boven haar lip zitten. De meeste mensen op school zijn bang voor haar, maar ik niet.

"Lena. Lena Scott." Antwoord ik uitdagend, terwijl ik haar recht in de ogen aankijk.

"Nou Miss Scott, de les gaat beginnen. Ga zitten op je plaats." Terwijl ze dit zegt komen er grote klodders spuug op mijn gezicht terecht. Om haar nog meer te irriteren veeg ik overdreven het spuug van mijn wang.

"Natuurlijk mevrouw, ik was alleen maar aan het plassen voordat de les begint, maar als u vindt dat ik tijdens de les moet gaan, zal ik dat voor de volgende keer onthouden." Zeg ik brutaal en ik draai me vervolgens abrupt om, zodat mijn staart/vlecht recht in haar gezicht komt. Onder het gegrinnik van mijn klasgenoten loop ik naar mijn plaats. Ik zit naast mijn beste vriendin Sanne, die met een grijns op haar mond naar de invaller kijkt. Als ik zit pak ik mijn spullen uit mijn tas, terwijl ik met een schuin oog naar de lerares kijk. Ze is knalrood, van woede en van schaamte.

"Jij durft ook alles he?" fluistert Sanne vol bewondering. Haar knalblauwe ogen kijken me geamuseerd aan. Ik haal mijn schouders op, maar houd mijn mond, wetend dat de lerares nu extra goed op mij zal letten. Ze kijkt mij en mijn vriendin aan en tikt met haar aanwijsstok op het krijtbord.

'Maak pagina 78 tot en met 85 in stilte. Vragen? Steek dan je vinger op.' Zegt ze streng, en ze gaat achter het bureau zitten.

Zuchtend pak ik een pen uit mijn etui terwijl ik met mijn ogen rol. Waarom laten ze deze les niet gewoon uitvallen? Zij geen problemen met een invaller zoeken en wij een uurtje langer uitslapen. Ik maak braaf de eerste opdracht en leg dan mijn pen weer neer. Met een schuin oog zie ik dat de lerares werk aan het nakijken is, en totaal niet meer oplet. De helft van de klas zit wat anders te doen. De meiden uit mijn klas zitten hun nagels te lakken (terwijl dat ten strengste verboden is in onze kledingvoorschriften), de jongens gooien met propjes van gum en papier naar elkaar, en zelfs de nerds in onze klas zitten zachtjes te praten.

"Sometimes people just need a high five... in there face.... With a chair!" fluister ik naar Sanne, terwijl ik met mijn ogen gebaar naar mevrouw Aalenhuis. Ze proest het uit en ik begin ook te lachen.

"Miss Scott, ga nu je ook maar weer melden!" de bazige stem van de invaller galmt door het klaslokaal. Ik zucht en sta op. Mijn rugzak swing ik over mijn schouder en mijn boeken plus etui neem ik in mijn armen. Woedend stamp ik de klas door, maar vlak voor de deur bedenk ik me en draai ik me om.

"Maar mevrouw? Als u me eruit stuurt omdat ik kletste, waarom wordt de andere helft van de klas die ook aan het kletsen was niet eruit gestuurd?" vraag ik met een ondeugende grijns op mijn gezicht. Ik zie haar gezicht langzaam rood worden van schaamte en ze begint te stamellen.

"Dat dacht ik al." Zeg ik dan en met een zwaai draai ik me weer om en stamp ik de deur uit. Met een groot kabaal sla ik daarna weer de deur dicht. Ik loop door de lege gangen van mijn school. Mijn laarzen hebben kleine hakjes onder ze, dus die hoor je tikken bij elke stap die ik zet. Ik loop de grote trap af, richting het uitstuurlokaal 008. Hoe vaak ik daar al niet gezeten heb. De mevrouw die daar ziet –mevrouw Nathaniel- kent me nu al goed genoeg en bied me altijd koekjes aan. Ze is een beetje oud en vaak genoeg vind ze dat ik na een halfuurtje wel lang genoeg nagebleven heb en dan mag ik gewoon naar huis. Ze is echt mijn favoriete lerares op school.