Strangers, Enemies, Friends & Lover's?

Chapter 3

Trigger's pov

ano pare, tameme ka no? narinig ko sabi ni cyrus ang pinaka-playboy samin.

wala ka pala pre.. supalpal ka! si kier na pinaka-makulit sa grupo

tumigil na nga kayo. kita niyo ng napa-hiya na yong tao. wag niyo ng ibaon. si kent na pinaka-matalino samin.

shut up! baka hindi ko kayo matantiya at kayo ibaon ko. inis na sabi ko at iniwan na sila

that girl! im going to root her on hell. no one, can talk to me like that.. that bitch! naiinis na sabi ko.

oh where's my manner,  im trigger montenegro. only son of mr. jaime montenegro who own the biggest shipping line not only here in phils. but in asia. and some part of u.s.  and my mother was a former beauty queen and now owner of the most prestigious clothing line whom the richest and popular personality was his regular costumer. none other than mrs.  pauline lacson montenegro.

hey bro! were just kidding! -kier said

i didn't mind them.  that three fucking friends of mine,  also came from rich families. i continue to walk on my first clas.

channel's pov

naka-kainis! padabog akong umupo sa upuan ko na katabi ng kaibigan kong si crissa.

oh anong nang-yari sayo at ang aga-aga beast mode ka na naman. si crissa na naging bestfriend ko simula ng mag-aral ako dito. unlike any rich girl who study here in the university,  crissa is kind,  simple and down to earth.

pano ba naman,  naka-bangga ko na naman ang grupo ng mga mayayabang na yon! tukoy ko sa grupo nila trigger.

bakit ba kasi ayaw ka nila tigilan? ang mabuti pa ay umiwas ka na lang sakanila. wala sila mabuti mai-dudulot sayo. dinid ko sabi ni crissa ngunit hindi ko na siya pinansin dahilang utak ko ay nag-sisimula na bumalik sa nakaraan.

flashback..

two months na ko sa university na to, simula ng lumipat ako at makuha ko ang scholarship ko. bahay-trabaho lang ang routine ko sa araw-araw. kaya araw-araw din ay parang wala ako sa sarili dahil sa pagod at puyat na hindi ko naman naka-sanayan.

katulad ng araw na to, wala sa sarili na nag-lalakad ako para pumunta sa klase ko na antok na antok. kaya hindi ko napansin ang isang bato na naka-usli at natalapid ako. pero bago ko bumagsak ay may nahawakan ako. nang makita ko kung ano yon ay ganon na lang ang gulat ko na makita ang isang matangkad na lalaki na matalim ang mata na naka-tingin sakin.

narinig ko ang mga tao sa paligid ko na tumahimik at puro singhap lang ang maririnig. tumingin ako sa hawak hawak ko at ganon na lang ang pan-lalaki ng mata ko ng makita kung ano ang hawak ko..

yon na yon!  ang pinag-mamalaki ng lalaking yon! agad ko naman binitawan yon at nag-tatakbo paalis. simula non ay naging parte na sila ng buhay ko dito sa university.

end of flashback