spaces between us keep getting deeper

he jumped off a building

aynı yatağı paylaştıktan sonra,

bir hafta uğramadı eve yoongi,

ne yapacağını şaşırdı küçük olan,

dışarı çıkıp aramalı mıydı onu?

fakat dışarı çıktığında ya yoongi dönerse?

jimin'i göremezse üzülür müydü?

dışarı çıktığını bilirse bir daha evine alır mıydı?

yine sever miydi aynı şekilde?

kapının açılma sesiyle,

jimin kalktı oturduğu yerden,

koşarak gitti,

sarıldı yoongi'ye,

uzun olan anlamaz şekilde baktı ona,

"ne oldu yine?"

jimin geri çekildi,

"bir haftadır neredeydin?"

"sana hesap vermem gerektiğini

hatırlamıyorum jimin?

yetecek kadar yemek bıraktım",

mesele yemek değildi,

jimin onu özlemişti işte,

ne diyeceğini bilemedi,

"hadi tekrar yapalım" dedi,

yoongi anlamıştı ne demek istediğini,

elindeki poşette duran bıçağı her zamanki yerine koydu,

sonra itti jimin'i yatağa doğru,

fakat küçük olanın gözleri,

bıçakta takılı kalmıştı,

"ne olur artık değiştirme bıçağı,

özür dilerim,

affet beni",

ağlamak istedi,

ağlayamadı,

yoongi ne olduğunu anlayamadı,

"neden seni affetmemi istiyorsun?",

jimin hep söylemek istediği şeyi söyledi birden,

uzun olanın ona hep hatırlattığı,

geceleri onu uyutmayan şeyi söyledi,

"çünkü senden başka kimsem yok",

yoongi'nin duymak istediği buydu,

aldı eline bıçağı,

sonra sapladı kalbine,

son nefesini verdi küçük olanın üstünde,

jimin şaşkınlıktan titriyordu,

uyandırmaya çalışıyordu artık yoongi olmayan cesedi,

ağladı "lütfen ölme" diyerek,

yoongi alabileceği en iyi intikamı almıştı,

sevdiği birini ona kaybettirerek.

-Son-