Uyandım, rüyamın içindeyim. Burası bizim evimiz. Ama yanım boş, içerisi karanlık ve küllerle dolu. Evimizi saran, sıcacık yapan duvarlar bir kağıt parçası gibi yanmış, külleri etrafa saçılmış, ardı simsiyah boşluk.
Korkuyorum.
Bir umutla pencereye atılıyorum. Gördüğüm tek şey siyah bir gökyüzü. Yağmur yağıyor, biriken su dünyamı yok etmek istercesine dolup taşıyor. Gökyüzü parçalanmış külleri havayı kaplamış. Ne bir insan var ne de bir yaşam belirtisi.
Hayır burası benim bildiğim yer olamaz. Burası evim olamaz̧̛̭̃.
Korkarak geriye adım atıyorum. Takılıp düşmekten son anda kurtulup kapıya koşuyorum. Odadan çıktığımda beni aynı manzara karşılıyor. Yağmur şimdi evimin içine kadar girmiş, küllerle birleşip katran oluşturuyor. Göğsüm daralıyor, korkuyorum.
Sen yoksun.
İsmini haykırıyorum ama kendi sesimi bile duymak zor. Bir zamanlar yankı yapan duvarların yerinde bir hiçlik var şimdi. Katran gittikçe birikiyor.
"Taehyung!"
Seni bulabilirsem diye odamıza koşmak üzere arkamı dönüyorum, karşımdasın. Ama bir tuhaflık var boş bakıyor gözlerin.
Uğruna canımı vereceğim yıldızların sönmüş.
Bir şey demek için dudaklarını aralıyorsun. Bir umutla öne atılıyorum.
Tam o anda kül olmaya başladın. Korktum. Çok korktum.
Geriye adım atarken sendeledim. Başımı vurdum. Dünyamı saran katranla buluştu vücudum.
Bilincimi yitirirken hissettiğim son şey bir hiçlikti; başından beri var olmayan bir gerçeklikte boğuluyormuşum.
YOU ARE READING
「 imaginary 」taekook ✓
Fanfictionjungkook herkesin "mükemmel" olarak tanımladığı dünyada yaşamaktadır sadece sevgi ve mutluluğun, bir de ölesiye aşık olduğu taehyung'unun olduğu bir dünya.. bilmediği şey ise neredeyse 2 yıldır komadadır ve taehyung diye birisi gerçekte yoktur, yoks...
