CHAPTER 8

381 15 4
                                    

Chapter 8💀

Napatitig si Jimin sa natutulog na si Rose,himbing na himbing ang tulog nito ng bigla nalang itong nanginig at nagsalita.

Rose:Mama please dont leave me! Pleaseee!

Umiiyak na ito dahilan para maalma si Jimin at lapitan ito.

Jimin:Rose wake up!

Nagulat si Jimin ng bigla siyang hinila ni Rose dahilan madaganan niya si Rose.

Akmang aalis siya ng bigla siyang hinila ulit nito at humagulgul ng iyak sa balikat niya.

Rose:Ma! Please dont leave mee! I'm begging youu!

Rose:Nooo! Pleasee!!

Jimin:Rose! Your dreaming!

Napakainit ni Rose at hindi na mapakali si Jimin dahil baka mas lumala pa ito kaya agad niyang tinanggal ang kamay ni Rose mula sa pagkakayakap sa leeg niya kahit umiiyak pa ito para kumuha ng maligamgam na tubig para kahit papaano ay bumaba naman ang lagnat nito.

Ng matapos kumuha ni Jimin ng towel at palanggana na may malamig na tubig nasilayan padin niya na nanginginig si Rose at umiiyak ito.

Lumapit siya at umupo sa tabi nito upang lagyan ng basang tubig ang noo nito.

Jimin:Shhhh...everything will be fine! 

NAPAMULAT si Rose dahilan para mahulog ang towel sa noo niya namalayan niyang lumuluha siya at yun ang pinagtataka nya.

Jimin:Ok na ba ang pakiramdam mo?

Rose: Medyo.

Pagsisinungaling niya.

Jimin:Nananaginip ka habang umiiyak.

Rose:Ganon ba,sige alis nako.

Akmang tatayo si Rose ng pinigilan siya ni Jimin.

Jimin:Ang sabi mo kanina habang umiiyak ka na wag kang iwan ng mommy mo,what happened?

Rose:It's non of your bussiness now let go of my hand aalis nako.

Jimin:I'm willing to listen.

Rose:So? Let go of me.

Jimin:Just say it! I now your in pain.And just let it out to me I will listen without judging.

Napa upo si Rose sa sinabi ni Jimin after all lahat ng sakit na dinanas niya mula sa pamilya niya ni wala man lang dumamay sa kanya o kaya naman nagtanong.Kaya lahat ng sakit  na dinanas ay kinikimkim nalang niya kahit gustong gusto niya natong ilabas.

Rose:It's awkward you know? Were enemy but ikaw pa yung makikinig sa problema ko.Are you playing with me?

Jimin:Just dont mind today that we're enemies and tommorow were enemies again,just for today.

Rose:Bakit ganito ka?

Jimin: Kasi alam ko kung gaano kasakit ang maiwan.

Napatigil si Rose sa sinabi ni Jimin broken family din ba ito?

Rose:Broken Family ka din?

Jimin:No.But the girl who'm I love the most leave me.So yeah I'm here to listen.

Rose:Ahhh ganon ba...

Jimin:Now start.

Rose:Ayoko,hindi ako sanay na maging mahina sa mga taong tulad mo!

Jimin:Nakita ko na kanina,and you know you huged me.

Rose:ANOOOOOO!!!?!!

Jimin:Yeahhh!

Napasagang naman si Jimin dahil tinapunan siya ng unan nito.Hanggang sa natigil ito.

Rose:MANYAKKK!

Jimin:Woww! Hiyang hiya ikaw nga ang yumakap sakin ehhh!

Agad namang tumakbo si Rose palabas dahil nahihiya siya sa nagawa niya.Isinandal niya ang sarili sa labas ng pinto ni Jimin.

Rose:WAAHHH! NAKAKAHIYA!!!

Napaupo siya sa sahig ng biglang bumukas ang pinto.

Rose:ARAYYYYYY!!!

Nasapo niya ang likod niya dahil tumama ang pinto doon,palabas kasi ang pagbukas ng pinto nito kaya tumama sa likod niya.

Jimin:What the! I'm sorry!

Rose:Shit ang sakit!

Jimin:Ikaw naman kasi ehh bat ba andyan ka sa pinto ko!

Pinilit na tumayo si Rose.

Rose:BWISIT KAA!

Sabay takbo nito.

Jimin:HEY DONT RUN! HINDI KA PA MAGALING!

Pahabol niyang sabi hindi niya aakalain na sasagot pa ito.

Rose:CHEEEEE!

Napatawa nalang si Jimin sa ginawa ni Rose.

Jimin:She's cute.

Hagikhik niyang tawa bago tuluyang sinara ang pinto.

To be continued~

SHE'S MY ENEMY (Completed)जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें