Migri {deel 1}

46 - Phi

Precies op het moment dat het meisje haar mond open deed om verder te gaan knielde ze neer van de pijn en greep ze naar haar kleine hoofdje. Geschrokken viel Jessy naast haar neer. 'Wat is er?'

'Ik kan het niet...' Ze kreunde de woorden van de pijn.

'Wat?' vroeg Jessy, die haar nieuwsgierigheid nog steeds moest onderdrukken.

'...vertellen.'

'Hoezo niet?'

'Bescherming,' kreunde het meisje en ze slaakte een gil, waarvan Jessy kippenvel kreeg. Plots lichte de hele kamer op in een kleurenfestijn en Jessy stond geschrokken op. De Griekse letters sprongen van hun handen en maakten samen met de kleuren een koepel om de zes jongeren heen.

'Jullie planeet - aah!'

'Planeet?' vroeg William verbaasd. 'We komen niet van de Aarde? Dat moet een grap zijn.'

'Nee-'

'Ze sterft,' zei Jason, die gemengde gevoelens had.

'Jullie zullen niet sterven...' Het kreunen hield op en het meisje ademde niet meer.

'Is ze... dood?' vroeg Kat bang.

'Ja,' zei Jessy, die haar vingers tegen de nek van het meisje legde en geschrokken opkeek. William liep naar Jessy en het dode meisje toe en voelde in haar zakken. Hij haalde er een telefoon en een ander vreemd voorwerp uit.

'Wat is dit?' vroeg William. Het voorwerp was langwerpig en twee centimeter dik. Hij klikte op een knop.

'Laat het hier maar achter,' zei Jessy treurend. 'Misschien kunnen ze ons hierdoor volgen.'

'Prima.' William legde het ding op de grond en schopte het weg, de duisternis in, alsof het dan veiliger was.

'Nu de telefoon,' zei Kat en ze graasde de telefoon uit zijn handen. Ze tokkelde wat over het scherm en had het wachtwoord binnen drie minuten.

'Hoe...?' zei Cecille.

'Ik was een hacker. Heb ooit de schoolcomputer gehackt om mijn cijfers op te krikken. Daarna ben ik maar gestopt. Het boek Boy seven was erg angstaanjagend, zeker voor een hacker.'

'Zou je dat ook voor mij kunnen doen?' vroeg Jason plagend.

'Op zich wel,' zei Kat en ze tokkelde verder op de telefoon. 'Wat raar,' zei ze en ze haalde haar eigen telefoontje uit haar zak (die van het kistje). 'Het zijn onze nummers en een van een ander.'

'Bellen we die?' vroeg William.

'Nee,' zei Kat, alsof ze dat al lang besloten had. 'We gaan een computer zoeken ergens en dan traceer ik het nummer.'

Dat zou ik niet doen, kwam het nieuwe bericht binnen.

'What the hell?'