Make me Fall in Love Again

Chapter 3: Hello Boracay Summer Camp!

Chapter 3: Hello Boracay Summer Camp!

"Dali na, Ashie! Malelate na tayo sa flight natin!" Tawag sa akin ni Mei habang hinihila ko ng tinatamad ang aking maleta.

"Flight ka diyan? Magbabarko lang tayo, Mei." I replied habang kinukuha ko ang backpack kong Jansport sa kamay niya. Kadarating lang namin sa pier ng Batangas at ang masasabi ko lang: BORING... Nakakabagot talaga. Buti na lang it's 7 pm. At least matutulog lang ako.

After 20 minutes...

"Bongga pala dito eh." Mei said when we entered the ship. Grabe talaga yung pila kanina. Nakakaloka. Anyway, nilagay ko na iyong gamit ko in the closet and I slumped on the bed. Ang ganda talaga ng special room. Aircon na, may TV pa, ang ganda pa ng kama!

"Dyan ako." Mei informed me. I sat up.

"Bakit? Kasi ayaw mo doon sa may bintana?" I asked her.

"Nakakatakot kaya! Baka mamaya sumilip pa dito iyong white lady eh." She answered. I laughed.

"Iyan, kakanood kasi ng horror movies... Huwag kang mag-alala. Nandito ang bampira. Walang binatbat ang mga white lady sa akin." I replied and humiga ulit ako sa bed.

"In fairness, maagang matutulog ang bampira ngayon."

"Hindi kasi ako nakapagbeauty rest kaninang umaga eh."

"Hindi mo na kailangang magbeauty rest. Tara let's party!" She tugged my arm. I sat up.

"Hindi pa nga gumogora yung barko tapos let's party na kaagad?"

"Maraming gwapings sa taas."

"At?"

"At kailangan mong samahan ako para magstalk."

"Isusumbong kita kay Darren."

"Hmph... ok lang iyon sa kanya." She insisted and finally I gave up. At the same time, umandar na rin ang barko.

"Tara, bilis!" She opened the room's door. At si ako naman sumunod na parang aso kay Mei. No choice eh. At syempre, mahal ko ang pinsan ko kaya go lang ng go. ^_^

"Wait lang, I forgot my camera." She stopped suddenly after climbing two sets of stairs. Nasa pinakataas kasi yung roofless bar na may music and sayawan.... and inuman... and landian.... and... ok, tama na.... corny na ulit...

"Sige, ako nalang ang kukuha." I volunteered. She grinned which means: Yehey!

I ran down the stairs at saktong sakto naman ang pagkakatapilok ko noong malapit na akong makababa. Nakakainis talaga. Buti nalang may nakasalo sa akin. Ang problema mukhang nagalit siya. He was glaring at me. Sino ba namang hindi magagalit sa nangyari. Nadaganan ko kasi siya at alam kong mabigat ako.

Anyway, I didn't apologize and I just stood up quickly and ran away. Ang galing no? Ganoon talaga ang bampira. Dapat mabilis at alerto sa danger. I mean, grabe kasi talaga iyong guy na iyon. His aura was shouting DANGER all over the place. Buti nalang hindi niya alam kung sino ako. I know that because hindi ko masyadong nakita iyong mukha niya.

Pumasok ako sa room namin ni Mei and I searched for her Nikon Digital Camera. Ayun, nakita ko sa ilalim ng unan. I took it quickly and went out. Diretso naman ako kung nasaan ang party. Si Mei naman umiinom ng cocktail habang nakikipagchikahan sa gwapong bartender. I took a picture of them with the flash, of course... hehe...