Bende Son Durum: Servis Bekliyorum, Gözlerim Kapalı

14.4K 1.2K 924
                                    

Çok heyecanlıyım, yorumları bekliyorummm. Coca-Cola_TR  hesabına göz atmayı unutmayın
:))

İyi okumalar:)

-

Uykudan açılmayan gözlerle etrafıma bakınırken, karışık saçlarımı daha karıştırdım. İleride bu günleri özlersiniz diyen büyükler, sabahın ilk ışıklarıyla buz gibi soğukta okul servisi beklediğimiz günleri özleyeceğimizi mi düşünüyorlardı?

Gözlerim neredeyse kapalı olduğu için servisin geldiğini sesinden anlamıştım. Seksen yaşındaki anneannem kadar yavaş hareketlerle servise bindim ve her zamanki gibi ikinci koltuğa oturdum. Benim binmemle beraber, serviste Bruno Mars'ın Lazy Song şarkısı çalmaya başladı.

Elbette bu tembel şarkısının çalması tesadüfi değildi.

Serviste herkesin bir şarkısı vardı. Bir liste oluşturup Halit abiye verirdik, o da bizim bineceğimiz zamanlara denk gelecek şekilde sıralayıp o şarkıları cdye yüklemişti. Hayatın tüm yükünü yüklenmiş, dert babası erkekler ise arabeskleri sıralamışlardı.

O şarkılar çalmaya başlayınca, ruhumda biraz olsun kalmış enerjiyi de kaybetmemek için kulaklıklarımı takıp şarkılarımı ablamdan bana kalan Mp3 çalarımda dinlemeye devam ettim. Mp3 çalar mı kaldı ya? diyen arkadaşlarımı duymazdan geliyordum. Bana oldukça tatlı ve nostaljik geliyordu.

Neyse ki dinlediğim şarkılarla biraz kendime gelip, derslere odaklanacak gücü bulmuştum. Yazılılar çok yakındaydı ve yine düşük notlar alacak olursam evde üçüncü dünya savaşı çıkacaktı. Fakat öğle arası vakti geldiğinde, suratımın Sihirli Annem'deki Taci köpekten farkı yoktu.

Okulun hemen dışında, herkesin takıldığı küçük bir cafe vardı çünkü kimse okulun yemeklerini beğenmiyordu. Fakat ben bu aralar asıl aradığımı orada da bulamıyordum.

''Ragıp abi, gözünü seveyim Coca-Cola şekersiz getirt artık ya!'' Kasada hesabı öderken yakınmaya devam ettim. ''Bir haftadır keyifli bir yemek yiyemedim. Bu hayattan bir zevk almak istiyorum, neden engel oluyorsun abi?''

Adam abartılı isyanıma gözlerini kırpıştırdı. O sırada kasaya gelen okulumuzun gözde erkeği,  sarı saçlarıyla ve yeşil gözleriyle her kızın büyülü rüyası Berat, söylediklerime hafifçe gülmüştü. Aynı sınıftaydık, ama hiç konuşmamıştık. Hatta benim onunla aynı sınıfta olduğumu bile bilmiyor olabilirdi.

Normalde pek utangaç değildim, lakin istemeden yanaklarım kızarmıştı. ''Tamam, abi tamam,'' dedim mırıldanarak. ''Bu hayatta ne diledik de oldu zaten.''

Somurtarak arkamı döndüğümde Gökçe bana gülüyordu. ''Amma abarttın Deniz ya!''

Tam o an durduğumuz yere yakın bir masada oturan, siyah saçları ve gözleriyle ben belayım diye bağıran sınıfımızdan Alp'le göz göze geldiğimde yutkunamadım. Kasılmıştım çünkü zamanlar ondan hoşlanıyordum.  Şu sessiz, gizemli tipler olurdu ya işte Alp onlardan biriydi.

Bana bakmayı kesip önündeki yemeğine odaklandığında, ben de silkindim ve Gökçe'yle beraber cafeden çıktım. 

''Ne isterdim biliyor musun?'' dedim okula doğru yürümeye başladığımızda. ''Alaaddin'in sihirli lambasını.''

Neyse ki Gökçe benim tuhaf muhabbetlerime alışkındı da Ragıp abi gibi gözlerini kırpıştırarak karşılık vermedi. Yine de düz düz suratıma bakarken kafası karıştığı belli oluyordu. ''Ne alaka şimdi?''

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 01, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Bende Son Durum : Servis Bekliyorum, Gözlerim KapalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin