sonsuza kadar öpebilir miyim seni?┊kirikami

dreizehn.

Kirishima dirseğini dizine koymuştu çenesini de eliyle destekliyordu. Gözleri yarı açık bir halde arkadaşının deneme kabininden çıkmasını bekliyordu. Abartısız iki saattir Denki için "ideal" elbiseyi bulmaya çalışıyorlardı. Kızıl saçlı kız böyle şeylere,arkadaşının aksine,çok önem vermezdi.Hatta gerekmedikçe midesine kramplar girmesine neden olan kıyafet mağazalarına girmek bile istemezdi.  Bu ona fazla gelmişti o yüzden. İdare edebilirim,diye düşündü. Bir süre boyunca daha sabredebilirdi. Denki'yle zaman geçirme fırsatı elde etmişti sonuçta. Her ne kadar onunla doğru düzgün bir muhabbet kuramamış olsalar bile birliktelerdi. Yeterliydi bu.

Denki en sonunda deneme kabininden çıkabilmişti. Kirishima onu görünce rahat bir nefes verdi ve "sonunda" diye mırıldandı. Ardından arkadaşını baştan aşağı süzdü,nefes kesici görünüyordu. Her zaman öyle görünüyordu gerçi. Sarışısın kız arkadaşı elbiseyi iyice görsün diye yavaşça kendi etrafında dönüp, "Eee,yakışmış mı?"diye sordu. Diğerlerinin aksine daha zarif ve sadeydi bu elbise. Rengi sarıydı ve etek boyu dizlerine kadardı. Papatya motifleriyle de süslenmişti,sarışın kıza oldukça yakışmıştı. Kirishima kafasını olumlu anlamda salladı.

"Evet,denediğin diğer on altı elbiseden daha çok yakıştı hatta. Bu yüzden bunu alıp çıkalım artık buradan."

 Konuşurken ses tonu bıkkın ve yorgundu. Denki hafifçe güldü ve kafasını olumlu anlamda salladı. "Tamam,bunu alayım o zaman. Üstümü değiştirip geleceğim~." dedikten sonra tekrar deneme kabinine girdi. Üstünü değiştirdikten sonra günlük kıyafetleriyle tekrar kabinden çıktı. Elbiseyi de dikkatlice tutuyordu. Kirishima yavaşça ayağa kalkıp gerindi. İkisi birlikte kasaya doğru ilerlemeye başladıkları zaman üstünde "iç giyim" yazan bir tabela Denki'nin dikkatini çekmişti. Durup bir süre tabelaya baktı,ardından ilerlemeye devam eden arkadaşının bileğini çekiştirdi. 

"Yeni bir iç çamaşırı takımı da almalı mıyım sence?" diye sordu. Kirishima bu sorunun ardındaki muhtemel sebebi düşününce hafiften kızarmaya başlamıştı. Yutkundu ve diliyle dudağını ıslattı,fazla sert bir çıkış yapmamaya çalıştı.

"O-o kadar ileri gitmezsiniz, saçmalama." Denki bir süre anlamamış gibi baktı. Ardından ise güldü,bu gülüşü çok severdi Kirishima. "Aklından neler geçiyor senin öyle ya? Sapık... Yine de bilemezsin,lazım olabilir." Kirishima nefes verip onun ensesine hafifçe vurdu. "Çok konuşma ve yürü. Bu yerde daha fazla kalmak istemiyorum."  Sarışın kız nefesini dışarı verdi ve şirince somurtup kasaya yürümeye devam etti. "İyi be." diye homurdandı.

Mağazadan çıktıktan sonra bir şeyler yemek ve içmek için bir kafeye gittiler. Bir sürü şey hakkında konuştular. Parti için ne kadar heyecanlı olduklarından bahsedip durdular. Heyecanlılardı evet. Ancak birlikte bir çift olarak gidecek olmaları ikisini de çok daha fazla heyecanlandırırdı. Belki birbirlerinin düşüncelerinden bihaber olmasalardı ortak bir heyecanı paylaşabilirlerdi. İkisinden birinin bile cesaretini toplaybilmesi o ortak heyecanı paylaşmalarına neden olabilirdi. Ancak gecikmişti ikisi de,iş işten geçmişti. Belki bir dahaki sefere.

-

medyadaki şarkı kitaba bayağı uyuyor gibi hissettim

bugün bu kitap bitecek sanırsam