Love without borders ~ Niall Horan

Sem = Genius (dacht ik)

NOA:
Het is half 12 s'middags als de bel gaat.
Hey Sem!
Hi, ze komt binnen gelopen. Ik kijk haar raar aan want ze heeft een koffer in haar hand.
Wat doe je met die koffer?
Ik dacht, jij kan er wel even tussen uit. Ik bedoel het is voor ons allen een moeilijke periode, maar voor jou dus iets ergers en wie heeft gezegd dat je nu geen lol mag maken?
Dus... zeg ik. Wij 2 gaan even weg.
Jup!
En wat is even?
3 weken
3 weken?! Waarom zo lang?!
Omdat we naar het buitenland gaan.
Maar ik heb niet eens zoveel geld!
Nee, daarom betaal ik het samen met mijn ouders!
Ahh! Dat is echt super, super, super lief! Ik geef Sem een knuffel.
Nou, pak je spullen!
Ik ren naar boven met Sem achter me aan. Ik trek mijn koffer onder mijn bed vandaag en doe mijn kleren kast open.
Woooww! Dat jurkje is echt tof!
Neeee! gil ik.
Wel! Ze trekt hem uit mijn kast en vouwt hem netjes op, om in mijn koffer te doen. Het is een wit met zwarte jurk. Een hele simpele, maat hij is blijkbaar cool.
Ze trekt ook nog korte broekjes uit mijn kast. Uhh Sem? Naar welk land gaan we?
Dat is nog een SURPRISE! Maar ik kan je verklappen dat het er lekker warm is.
We gaan verder met inpakken. Ik heb nog een jurkje en voor de rest gewoon wat korte broekjes met shirtjes. Als schoenen heb ik teenslippers met mijn Air-Max.
Een paar uur later zit ik samen met Sem in de taxi naar Schiphol. Eerst kwam ik hier nooit en nu kom ik er dagelijks.
Als we in het vliegtuig zitten word er uitleg gegeven over de reddingsvesten en zuurstof flessen enzo.
Die mensen willen je echt bang maken met hun dingetjes.
Dan zeggen ze: Het word een lange reis met een tussen stop. Het vliegtuig moet bijgetankt worden voordat we in Australië...
De rest hoor ik niet. AUSTRALIË! Gil ik door heel het vliegtuig heen. Gaan wr naar Australië?! Ik kijk Sem heel blij aan. Ze lacht en knikt. Ik geef haar een hele dikke knuffel en een kus op haar wang. WAUW! JE BENT EEN GENIUS!

Na een lange reis zijn we aangekomen op het vliegveld. Het is hier super warm!
Kom! Sem trekt me mee naar een taxi. Hij staat met een bordje waarop Noa & Sem staat. We lopen naar hem toe en stappen in.
Eenmaal aangekomen stappen we uit bij een ***** hotel.
Als we naar binnen gaan staan er een grote groep gillende meiden in de hal.
Ik kijk Sem met een doordringende blik aan. Sem! zeg ik met een strenge stem. Je zegt toch niet dat...
Ze heeft een glimlach op haar gezicht en knikt ja.
Shit, shit, shit! zeg ik in mezelf.
Als we verder lopen komt Liam aangelopen.
Nu beginnen de fans nog harder te gillen. Liam zwaait en loopt dan regelrecht op Sem af. Ik sta wat ongemakkelijk om me heen te kijken als Harry ook om het hoekje staat zodat de fans hem niet kunnen zien. Hij maakt een gebaar dat ik moet komen. Ik kijk hem ongemakkelijk aan maar loop dan toch naar hem toe. Hij heeft zijn armen open geslagen voor een knuffel. Ik geef hem een kleine knuffel en vraag dan:
Weet Niall dit? Noop...
Wat?! Maar dan denkt hij dat ik hier voor hem ben heen gekomen. Ach joh. Boeie. Ik draai met mijn ogen. Harry ziet dat en begint te lachen. Ik loop met Harry mee.
In de lift. Voel ik een traan opkomen. Wat moet ik doen?!
Ik vecht tegen de tranen. Er komt er één maar gelukkig daarna geen meer. Zo onopvallend mogelijk probeer ik hem weg te vegen. Harry doet alsof hij het niet gezien heeft, alleen ik weet dat hij het wel gezien had.
Maar, wat moet ik doen als ik Niall zie?
Uhh, geen idee.
Ja, jullie zijn lekker! Jullie halen mij helemaal hierheen. Terwijl jullie zelf ook geen idee hebben hoe dit gaat lopen.
Maar 1 ding weten we wel.
We hebben vanavond een optreden en pas na het optreden mag hij je zien. Anders loopt heel het optreden in de soep. Pfff...
Wacht ga naar je kamer ik kom zo naar jou kamer toe. Sem heeft een eigen kamer.

Ik loop naar mijn eigen kamer. Ik laat me op bed vallen. Er liggen wat tijdschriften op een tafel. Ik snuffel door de bladen heen voor een leuke als mijn oog valt op een grote tekst plus een foto:

NOA EN NIALL UIT ELKAAR?
Er staat een foto bij dat we ruzie maken. Wat?! Ze hebben gewoon door het raam van mijn huis lopen fotograferen! Hoe durven ze. Verder staat er nog een foto dat ik huilend op straat loop en een foto van Niall.
Ik wil de tekst niet eens lezen. Wat denken ze wel niet?!

Harry komt binnen en ik leg snel het tijdschrift weg.
Wat is dat? Niks zeg ik snel.
Hij haalt zijn schouders op. Gelukkig. Ik loop naar hem toe. We gaan via de achteruitgang even lopen.
We lopen met onze voeten door het water. Het is heel lang stil.
En dan begin ik.
Wat moet ik doen als hij me niet wil zien?! Dat is niet zo. Hoe weet jij dat nou weer.
We hebben het gesprek van toen op jou kamer stiekem opgenomen en aan hem laten horen.
Jesus. Ik heb ook helemaal geen privacy mee hé! Eerst word er stiekem door mij raam gefotografeerd dan worden er gesprekken opgenomen...
Oooh! Dus dat stopte je net weg. Ja... Ze hebben alles in dat stomme tijdschrift gezet en het ergste is nog dat er geen hele flicker van waar is!
Ja.. Dat hebben wij dus ook vaak. Het is heel frustrerend maar niks aan te doen...