Dare me Not

Chapter 14

Chapter 14

July 29, 2014

Ian's P.O.V.

7:30 P.M.

Katatapos lang namin ni Maycee na mag-ayos nang gym at so far so good naman. Natakpan na namin ng black curtains yung paligid at nakakagawa narin kami ng mga props. Nauna nang umuwi si Maycee dahil sabi niya mag-aaral pa daw siya at ngayon, palabas pa lang ako ng university.

Sobrang daming nangyari ngayon na hindi ko akalaing mangyayari.

I just can't imagaine the fact that Maycee made me so happy today. Nakakatawa nga eh, kung sino pa yung sasaktan ko soon siya pa yung nagpapasaya sakin ngayon.

Aaminin kong ilang beses kong naisip ngayon na itigil na yung dare, iniisip kong gusto ko nalang maging close kay Maycee pero may something na ayaw nagpapahinto sakin at hindi ko alam kung yun parin ba yung hatred ko from that event.

"Kung itutuloy ko to, mararamdaman niya yung naramdaman ko noon. Is this worth it?" nabulong ako sa sarili ko habang naglalakad sa may park na lagi kong dinadaanan.

Hindi ko na talaga alam yung gagawin ko, gusto ko paring ituloy yung dare na ayaw ko. I already promised na last na to pero pag na-iisip kong si Maycee yung gaganituhin ko...hindi ko na alam, wala naman din siyang ginagawang masama.

Pero bakit ako noon? Wala naman din akong ginawang masama, pero bakit sakin nangyari yun? Simula kasi nung mangyari yun meron nalang akong isang motivation kaya ko ginagawa to.

Hindi mo makakalimutan yung hatred na binibigay mo sa isang pangyayari sa past mo hangga't hindi mo nagagawa sa ibang tao yung bagay na nangyari sayo.

Sabi nga nila, emphaty yun. Ilalagay mo yung sarili mo sa sitwasyon nang iba, para maintindihan mo sila. Ginagawa ko nga yun pero hindi nga lang sa isip, kasi talagang ginagawa ko yung mga bagay na ginawa nila.

I know that what I'm doing is very wrong but I can't reach that full understanding until I do so.

July 30, 2014

Hindi ko alam kung nasan ako at kung paano ako nakarating dun, pero isa lang nararamdaman ko: kaba.

Naglalakad lang ako sa isang hallway ng school at walang tao sa paligid, pero maya-maya bigla akong may naririnig na tumatawa.

That laugh na ayaw na ayaw ko nang marinig ulit ang naririnig ko ngayon.

Bigla akong napa-ikot, trying to find where that sound came from pero wala talagang tao sa paligid ko. Naglakad ako palayo dun at parang alam ko na kung nasan ako, nandito ako sa dati kong school.

Meaning, nandun ako kung saan nangyari yun. Kung saan ko siya na meet, at kung anong nangyari noon. That explains why I hear her laugh.