Chapter 7- "I don't want you to die..."

168 5 5
                                    





Chapter 7- "I don't want you to die, because I care for you..."




Kath's POV



I wiped my face in frustration.


"Sumasakit ulo ko sa inyo e." I said trying to avoid Katsumi's questions but it's true that my head is really aching. Argh. I hate Jetlags.


Bigla namang nag-salita si Drake. "I think Kath needs to rest. May dala ba kayong kotse?" Nag-tinginan yung apat at nagsi-tawanan. Ano namang nakakatawa?


"Paano kami makakapunta dito sa airport pre kung wala kaming dalang kotse?" Sabi ni Seth tas nagsi-tawanan ulit sila. Ano ba 'tong apat na 'to. Paano kaya nakapasa 'tong apat na 'to sa college? Tsaka paano kaya 'tong mga apat naging Architect, ano? Pft.


Drake just gave them a death glare.


"Pwede naman kayong mag-commute diba para makapunta kayo dito? Hindi rin naman kailangan ng kotse kasi pwede namang sumakay sa jeep, motor, tricycle at iba pa. Ang ayos ng tanong ni Dan--- Ni Drake sa inyo tas pilosopong sagot pa sinagot niyo. Simpleng oo at hindi lang, eh hindi niyo pa magawa." Tuloy-tuloy kong sabi sa kanila. Tas tumawa lang sila?


Ano ba yan. Ang haba ng sinabi ko tas tatawa lang sila? Don't get me wrong, 'di ako galit ha? Sadyang mga loko lang talaga yung mga apat na ugok na yun.

"Hahaha. Chillax lang, Kath! Haha. Pumunta ka lang sa France tas hindi ka na mabiro? Pft." I shot them a death glare and I was surprised nang biglang may umakbay sa'kin.


"Okay, okay. Enough of that. I'll drive. Seth, hand me the keys." Binigyan muna ako ni Seth ng naks-naman-inakbayan-ka-niya-kilig-ka-na-niyan look. I gave him a warning look then he just chuckled and he threw the keys to Drake, and luckily, Drake catched it.


I wondered. If I'm still inlove with him right now... Will he still be able to cath me?


Aish. Kung ano-ano ng mga sinasabi ko.



Pero kahit na mahal ko pa rin siya ngayon... Alam ko namang hindi na niya ako sasaluhin. Meron na siyang mahal na iba eh.

***

"Kath, wake up." I groaned. My head is still aching.


"Ayoko paaaa." I reclined the seat in this car and I put the round pillow or whatever you call that pillow around my neck.


I heard him sigh. "I know that you are experiencing jetlag right now and so do I, but you can't just sleep inside the car. You might suffocate you know." Sobrang laki ng pinag-bago ni Daniel. Grabe. Ibang-iba si Drake at Daniel. Si Drake kasi ngayon kung kumilos siya, Mature na talaga, yung parang professional na siya sa lahat. Eh si Daniel puro kalokohan lang yun eh. Haha. Mokong pa nga tawag ko sa kanya dati eh. Diba? Bakit ganun? Ang bilis ng mga pangyayari.



Ang daming nagbago... Pero hindi pa rin nagbabago ang pagmamahal ko sa kanya. Bakit?


"Okay lang kahit ma-suffocate---" I opened my eyes to see if he's still inside the car but... I was wrong. Ba't biglang nawala yung lalaking yun? San kaya nagpunta----



"Ano baaaaa! Drake! Ibaba mo nga ako!" Paano ba naman binuksan niya yung pinto ng kotse tas binuhat niya ako na parang sako.


Pinaghahampas ko lang yung likod niya and then I heard him chuckle. "I won't let you suffocate there. I don't want you to die." Napahinto ako sa paghahampas sa kanya.



Still Into YOU Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon