Bazen insan kendini degilde cevresindeki en yakin kisileri ailesini korumaya calisir. Sanki bu dunyada kendisine yer yokmuscasina. Ama bilmeli insan kendinin ne kadar degerli oldugunu. Cunku en akilli varlik kendisidir dunyada.
Bir pazartesi sabahiydi. Beril okula gitmek icin hazirlaniyordu. Bir anda annesinin sesi ile irkildi. Kizim beril hadi annecim asagida kahvaltin seni bekliyor. Beril hemen asagiya indi. Annesine kocaman bir gunaydin opucugu vererek kahvaltisini basladi. Bir yandan kahvaltisini yapiyor obur yandan da annesiyle konusuyordu.Kahvaltisi sonunda bitmisti.Acele ile asagiya indi ve okul servisini beklemeye basladi.Kisa sure sonra okul servisi gelmisti heyecan ile okul servisine bindi. Serviste en yakin arkadasi olan Ece nin yanina oturdu . -gunaydin ece.
-gunaydin hayrola beril neoldu uykulusun herhalde.
-hic sorma gece uyuyamadim.
- iyi bari okula gelene kasar uyu ben gelince uyandiririm.
-cok saol. beril hemen uyumaya calisti. okula geldiklerinde ece berili uyandirdi. artik kendini daha iyi hissesiuordu.Ders zili calmisti. Sinifa girdiginde herkes bir siranin etrafinda toplabmisti. Beril buuk bir merak ile siranin yanina gitti...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLERİYE DOGRU
Romancebazen sadece ileriye bakmalidir insan.gecmisi geride birakip ileriye yeni umutlarla.tecrubeli bir sekilde. bu yolda ilerlerken insan sadece kendim demeli. baskalarini dusunursek yeniliriz. yenilgiye ugrariz.
