Chapter 29

74.1K 2.2K 417
                                    

  Chapter 29

Months passed and my stomach grew bigger. Ramdam ko na ang excitement ng anak ko na makalabas. Minsan, hindi niya ako pinapatulog nang maayos dahil sa likot niya sa loob. Oh, I just can't wait for him to be in my arms!

"Healthy naman si baby..." wika ng doctor habang ginagalaw ang instrument sa aking tiyan. Ang kaniyang mga mata ay nakapako sa monitor sa aming tabi. "No signs of any potential diseases." Nginitian niya ako. "You'll give birth to him in less than a month, Mrs. Monterio,"

A ghost of smile appeared on my lips as I stared at my son from the monitor. He's really getting bigger and bigger! Parang may mainit na kamay na humahaplos sa aking puso habang pinagmamasdan ko ang anak ko.

"Should we just stay here in the hospital?" tanong ni Sage. Nasa tabi ko siya at hindi rin inaalis ang tingin mula sa monitor. "Just to make sure that she's always okay..."

The doctor chuckled softly. "It's okay, Mr. Monterio. This hospital is just a 10-minute drive from your house. Puwede pa ring manatili ang asawa mo sa bahay ninyo. But you need to be extra careful now that you're about to give birth..."

Excited akong tumango at hinawakan ang kamay ni Sage. He squeezed my hands as well but he never tore his gaze off from the monitor. Ramdam ko din ang excitement niya sa pagdating ng anak namin.

The past months went on smoothly. Tinatrabaho na namin ngayon ni Architect Saturnina ang final design matapos naming makapag-meeting kasama ang Mayor. Sage and Aaric are a lot busier this time of the year. Thankfully, hindi na sila nasiraan pa ng mga grain mills. Their business is as strong as ever.

"Hindi ka na ba talaga namin mapipilit, Mallory?" wika ng ina ni Sage habang inaayos ang pinamili nila sa sala. Kuryosong sumilip si Suki sa mag-asawang Monterio at bumalik kaagad sa kaniyang kwarto. Hindi ko inaasahan ang pagbisita nila ngayon.

Marahan akong umiling. "Ayos lang po ako dito..."

"We wanted to be as close to our grandson..." aniya at binalingan ako. Zahra is by her side and from the looks of it, she isn't exactly pleased to be in this place. Nakasimangot lang ito at hindi nagsasalita, even when I greeted her at the door.

"Ayos lang po talaga ako dito. Sage is taking care of me..."

Sinulyapan niya ang asawa na tila ba nanghihingi ng tulong pero tumango lamang si Don Monterio sa akin.

"It's okay, Carol. We can visit our grandson every now and then. Malapit lang naman dito ang mansiyon."

Dismayado akong tiningnan ng kaniyang ina. "But if you ever change your mind, Mallory..."

Bahagya akong tumawa. "I'll tell you as soon as possible..."

Sakto namang pagdating ni Sage at Aaric galing sa palayan. Napatingin kaming lahat nang biglang bumukas ang pintuan. Lumitaw si Sage at sa likod naman niya ay ang pinsan na si Aaric. Pareho silang pawisan at hinihingal.

"Hey, mom, dad..." inilipat ni Sage ang tingin sa mga magulang. "I didn't know you guys are visiting."

"Well, the package for your son had just arrived and we wanted to personally give it to Mallory." Tumayo ang kaniyang ina at nilapitan ang anak. She caressed his cheeks. "Look at you, Sage. Nabibilad ka sa araw at halos walang pahinga..."

Sage chuckled. "It's okay, mom. I'm doing this for my son."

Binalingan ni Carolina ang kaniyang asawa at sinamaan ng tingin. "Why'd you let your son work in the fields, anyway? Sebastian-"

"Let your son learn, Carolina." Anito sa malalim na tinig. "Malaki na si Sage. Don't treat him like a young boy..."

I chuckled at their conversation. Mayamaya pa ay inilapag na ni Suki ang miryenda sa maliit na coffee table at nalunod na ang lahat sa usapan sa palayan at kanilang negosyo.

The Billionaire's SonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon