ºKüçük Maymunº

Özel Bölüm -2

Uzun bir aradan sonra merhabaaaa!!! Geçen bölümki yorumlar harikaydı yaniiiiii, bu blümde bekliyorum!! Umarım beğenirsiniz, iyi okumalarrrr!!!

“Araaaal! Grey üstümü değiştirirken odaya girdi!”

“Hadi gözlerini oyalım!”

“Yaşasın!”

“Hayatım, belki de ben kötü bir psikoloğumdur ve seni hiç iyileştirememişimdir. Ne dersin?”

“Grey’e eziyet etmek istememin psikolojimle bir alakası yok! Herkes ona uyuz olur!”

“Sizin yanınızdayken kendimi aile babası gibi hissediyorum.”

“Fena mı işte hazırlık yapıyorsun.” Ne dediğimi fark ettiğimde anlıma vurmaya başladım. Aral kahkaha atıp,

“Haklısın.” Dediğinde Grey ayakkabılarımı  kemirme oyuncağı olarak kullanmaktaydı.

“Lanet olsun sana Grey!!!”  Grey’i kovalamaya yine ve yine başlamıştım ki belimden yakalandım. Aral bana çatık kaşlarla bakıyordu,

“Bırakta canını okuyayım şunun!”

“O benim kedim, Duru.”

“Kedi kadar başına taş düşsün Aral!” Aral yüzünü yana eğerek hafifçe gülümsedi. Bu yandan sırıtıştan nefret ediyordum! Lanet olası sırıtış, beni her şeye ikna edebiliyordu çünkü.

“Hayırdır bayım, ne bu sırıtış?”

“Ufak bir baştan çıkartma diyelim.” Bana o çekici gülümsemesiyle bakarken kollarımı boynuna doladım.

“Diyorsun.”

“Sence baştan çıkartılabilir misin?”

“Asla.” Diye mırıldandığımda eskimo öpücüğü yapar gibi burunlarımız birbirine değiyordu. Tam o beni öpecekken,

“Lanet olsun, Grey!” bildiniz! Grey aramızdan geçivermişti ve ben o hayvanın bana dokunmasından nefret ediyordum.

“Bu aptal kediyi öldürmeliyim.” Homurdanan Aral’a dönüp ellerimi bacaklarıma vurdum,

“Bende onu diyordum işte!” Aral sinirli yüzünü bana çevirdiğinde gülmeye başladı.

“Ne var be!” diye atarlandım elimde olmadan. Aral kolumdan tutarak kendine çekti beni,

“Seni seviyorum, kedi düşmanı.” Diye mırıldandığında tekrar eski konumumuza gelmiştik bile. Ve tam öpecekken,

“dırırıırırırır!”

“Kapa çeneni, Grey!”

“Aslında o telefonumun sesi Aralcığım.”

“Aaaa! Yeter ama yani! Sevgilimi de öpemeyecek miyim!”

“Kusura bakma, deli doktoru ama beni arayan belirli sayıda kişi vardır zaten. Yani onları cevaplamazsam alarma geçilir. Bu da evimizi Mit’in basması anlamına gelebilir.” Evet ekleme gereği duymuyorum fakat Aral’la beraber yaşamaya başlamıştık. Birkaç ay oluyordu ve Grey dışında her şey çok güzeldi.  Telefonumda Merve’nin ismini görünce açıp ezbere kelimelerimi söyledim,

“İyiyim, sıkıntı yok. Aral’layım ve harika bir anı böldün yani- Merve? Sen ağlıyor musun?”

“Rüzgâr beni aldatıyooooooo!” Telefonu hafifçe kulağımdan uzaklaştırdım. Sesi 150 debilden fazlaydı kesin. Aral bana ‘Ne oluyor’ tarzı bakışlar atarken ben Merve’yi dinlemeye çalışıyordum ve görünüşe bakılırsa, bugün bu öpücük bize haramdı.