Truth Behind Her Glasses [REVISING]

31

Sakiya Ashanti.

"A bullet was about to hit her, what do you want me to do?"  I sigh.

"Kailangan mong magingat, Miss Ashanti. Delikado kung muling bubuka ang sugat mo."

Tumango lang ako sa sinabi ng doctor na naka duty sa clinic ng Heilthor University kung saan ako dinala ni Striel.

"Can you call Yiell for me?" Tiningnan ko si Striel na nakatayo sa gilid. Matagal na tinitigan niya ako bago malalim na bumuntong hininga at lumabas ng clinic.

Ilang minuto lang ng dumating si Yiell. Apologetic na tumingin siya sa akin.

"A bullet was about to hit you, that's why I did it." Huminga siya ng malalim.

Tiningnan ko lang siya. Hindi ko alam kung bakit ang hilig niya akong batuhin ng kung anu-ano.

"Hindi ko alam na may tama ka." Umupo siya sa isang mono block sa tabi ng hinihigaan ko. Dahan-dahan naman akong umupo at isinandal ang sarili sa headboard ng kama.

"Who are you?" He stilled.

"Ako dapat ang nagtatanong, Sakiya. Who are you?"

Nawalan ng emosyon ang mukha niya. Bumigat din ang prisensya ng paligid at ang tanging naririnig lang ay ang pagtunog ng aircon.

"I knew what you did." I looked at him coldly. Yung tingin na alam kong makikilala niya. "Why did you do it?" I asked.

"Hindi ko alam kung ano ang sinasabi mo, Sakiya. If this is the case about the bullet, wala akong alam. And if this is about my habit of throwing things at you, well, it's really fault and I  don't even know why I'm enjoying myself seeing you annoyed in which it rarely happened."

Marahan akong natawa at hindi makapaniwala na tumingin sa kanya. I don't really care about his habit of throwing things at me.

"That's not what I'm talking about, Yiell." I smiled. "It's about the tracking device you put on my wrist watch."

He froze. Nawala ang kulay sa mukha niya at hindi na siya nakapagsalita.

"You knew it beforehand. Alam kong alam mo na ang bala na tatama sa akin bago pa man itutok sa akin ang baril, Yiell. So tell me, who are you? What do you need from me? Why did you put a freaking tracking device on my wrist watch?"

Tumikhim siya bago pinawala ang emosyon sa mukha. I knew that action too well, madalas ginagawa iyon ng mga tao kapag gusto nilang itago ang totoong emosyon na nararamdaman nila.

"Let me asked you, Yiell." Tumitig ako sa pintuan ng clinic. Lumaki ang ngiti ko ng makita ang ilang anino sa siwang ng pinto sa ibaba.

"Anong ginagawa mo kapag may nahuhuli kang nakikinig sa usapan ng may usapan? Me?  I honestly cut their ears and put it in their mouths.." and that's when I heard gasps and coughs like someone choked on his own saliva.

Pagkatapos ay narinig ko na ang yabag nila papalayo.

Bumaling ang tingin ko kay Yiell Hwang.

"Talk, Yiell." Nagbukas-sara ang bibig nito pero wala namang lumabas na salita doon.

"Madali lang naman ang gusto kong malaman hindi ba? Gusto kong malaman kung sino ka at kung ano ang kailangan mo sa akin. I want to know, kung anong kaugnayan mo kay Ignis."

"I didn't know why Ignis ordered Caesius--" I smiled.

"Bingo."

Alam na niya na totohanin ni Ignis ang banta niya na papatayin ako, that's why Tristan informed him at handa sila sa kung anong pwedeng mangyari. The thing is, why did they do it?

Alam kong dapat akong magpasalamat sa ginawa niya pero hindi ko magawa. Maybe because of the reason that I felt like they're putting a show to tame me. 

Ignis ordered Tristan a.k.a Caesius of Death Rebellion to kill me because he caught  me eavesdropping, and Caesius actually informed Yiell about it.. if Caesius is part of Death Rebellion, so is, Yiell -- but who is Yiell?

"Get out, Yiell."

Parehas na napatingin kami kay Striel na nakatayo sa may pintuan. Mabilis na tumango si Yiell at umalis ng hindi nagsasalita.

Matagal na tumingin si Striel sa akin bago lumapit. Umupo siya sa pwesto ni Yiell kanina.

"Wala pang isang linggo simula ng lumabas ka sa hospital, Sakiya." Hindi na ako nakapagsalita ng abutin niya ang kamay ko at marahan na pinisil iyon.

"Don't let your curiousity kill you, Ma lumière." Mahina niyang banggit sa akin.

His voice is sweet and soothing. Malayo sa maingay na bunganga ni Micu at mapanlarong boses ni Ki. Matagal na tumingin ako sa kanya.

"Why do you like me?" I asked out of the sudden.

"I'm still confused." He sigh.

"Hindi ka sure kung talagang gusto mo ako?" Tumaas ang kilay ko.

"Yes."

Naguguluhan lang talaga siya kaya niya nasabing gusto niya ako.. but the truth is he wasn't.. maybe he just felt attached all of the sudden, and it was a pure attraction at all.

"Hindi na ako sure kung talagang gusto lang kita, Sakiya." I froze. "I don't know how and why but the moment you pick up that freaking mathematics book.. hindi ka na maalis sa isip ko."

"So, it's the book's fault." I mumbled.

"And it's not funny, Sakiya. Believe me. Everyday, I'm fighting my urge to hug you or hold you or be close to you and it's a fucking torture because I knew you wouldn't like it.."

"Am I actually hearing you confess?" I gasp. Sinamaan niya ako ng tingin.

"Don't talk. Your opinion isn't needed here, Ma Lumière." I rolled my eyes.

"And then it happened, I snapped and actually kissed you and you freak out, big time. Damn, I actually need to visit a doctor after that night." I bit my lowerlip. Masyado talaga yatang napalakas ang pagbalibag ko sa kanya sa sahig.

"Oh, that. I'm sorry." I sigh.

"Nangyari yung halik noong isang araw at pakiramdam ko, sobrang tagal na. I actually want to taste your lips again, Ma Lumière."

Naningkit ang mata ko at mabilis na inabot ang kung anong malapit sa akin at akmang ihahampas sa kanya ng mabilis siyang lumayo at tumawa.

Umirap lang ako dito at ibinaba ang bagay na iyon. Isang thermometer ang nahawakan ko na siyang nakapatong sa maliit na table sa gilid ng kinahihigaan ko.

"Hindi ka pa pwedeng mag freak out ngayon kaya sa susunod na lang siguro kita hahalikan ulit. Pag sigurado na hindi bubuka ang sugat mo."

"Can you shut the fuck up?" He just laugh at me.

Yes, sa tingin ko ay ganyan siya ka komportable sa akin. Masama pa rin ang tingin ko sa kanya ng lumapit siya at marahang hinalikan ako sa noo, and I fucking let him do it! Fuck!

"Don't worry, the next time I'll kiss you, I promise to make you respond and crave for it instead of freaking out, Ma Lumière."

And it happened, humalik ang kamao ko sa tiyan niya dahilan para mapaupo ito sa sahig at nakangiwing tumingin sa akin.

"Sabi ko nga, titigil na ako."

×