Dance Partner «KookMin» [✓]

•16•

Medyadaki fanartla ilgili fic yazında okuyalım be. Ben bu fanarta aşık oldum çünkü. 😍

🥀

Jungkook'un gözleri şaşkınlıktan çıktığında hızla kapanmış ve iri elleri benim belimi bulmuştu.

Ellerim hâlâ değneklerimi tutarken yavaşça gözlerimi kapattım ben de. Kalbim atışlarını hızlandırmıştı. Bedenim ateşler içerisinde yanıyordu. Vücudum gittikçe daha da sıcaklıyordu.

Dudaklarımın üzerindeki ince dudaklar hâlâ hareketsizdi. Sadece gözlerini kapatmıştı.

Bir kez olsun ben de düşünmeden hareket etmek istedim ve aniden gelen cesaretle bu isteğimi gerçekleştirmeye karar verdim.

Ellerimin iki yanında koltuk altlarımda duran değnekleri sertçe iki yana atarken kollarım hızla onun boynuna sarılmış ve dudaklarımı yavaşça hareket ettirmeye başlamıştım bile. Kendimde kesinlikle değildim. Ve olmakta istemiyordum.

Çünkü onun ince dudakları benim dolgun dudaklarımda çok güzel duruyordu.

Ellerim heyecandan terliyordu. Midem her saniye daha çok kasılıyordu. Dudaklarım onun alt dudağında ise büyük bir yavaşlıkta oyalanıyordu.

Birkaç saniye hareket etmedi. Sonrasında ise boğazından gelen bir hırıltı ile bacağımın alçılı olmasına aldırmadan beni tek hamlede belimdeki elleriyle sıkıca tutup kucağına aldı.

Zorlukla alçıda olan ayağımı hareket ettirip ayaklarımı çapraz bir şekilde birleştirmeye çalıştım ve boynuna sarılı olan kollarımla ona daha sıkı tutundum.

Beynimle düşünemeyecek duruma gelmiştim resmen. Arkamızda kalan kırmızı renkteki metal okul dolaplarına sırtımı çarparak beni kendisiyle dolap arasına aldığında acı ve zevk karışımı derin bir inlemeyi onun dudakları arasına bıraktım.

O aceleci bir tavırla üst dudağımı dudaklarının arasına alıp emerken ben de alt dudağıyla ilgileniyordum. Her sey o kadar yavaştı ki. O kadar güzeldi ki.... Etrafimdaki hiçbir sesi duyamayacak hale gelmiştim.

İri elleri hâlâ sıkıca belimdeydi ve hiçte bırakacakmış gibi durmuyordu. Ben de bıraksın istemiyordum zaten ama uğuldayan kulaklarıma yüksek tonda bağıran bir ses ulaştı.

"Sizin duracağınız yok, en iyisi gidin evinizde birbirinizi yiyin!"

"Eviniz yoksa ben size boş bir ev ayarlarım, onu fazla düşünmeyin."

Duyduğum iki farklı ses tonunu Jungkook'da duymuş olacak ki dudaklarını büyük bir yavaşlıkla dudaklarımdan ayırarak öpüşmemizi kesti. Birkaç saniye gözlerimin içine koyu renk gözleriyle baktıktan sonra başını yan tarafa çevirdi ve göremediğim bir ifadeyle bize laf söyleyen adamlara baktı.

O koyulaşan gözleri görmenin verdiği heyecanla titrek bir nefes aldım ve dikkatimin dağılması için bize laf söyleyen adamlara baktım ben de.

İki tane adam ellerini birbirine çarparak kendilerini laf soktukları için tebrik ederlerken Jungkook'un bakışlarını gôrmüyorlardı.

Aslında ben de görmüyordum ama şu anda konumuz bu değildi.

Adamlar yüzlerindeki piç bir sırıtışla önlerine dönerlerken Jungkook'un yüzündeki ifadeyi gördüler. Onlar eş zamanlı olarak geri adımlar atıp sertçe yutkunduklarında Jungkook'un bakışlarındaki ifadenin sinir olduğuna şimdi emin olmuştum.