Noah onu bulduğunda Layla ofisten çıkmak üzereydi. Onu gördüğüne şaşırmıştı. Gülümseyerek selam verdi ama Noah gergindi. İçine bir soğukluk yayılmaya başladı. Her zaman için gülümseyen Noah'nın bu kadar surat asmasına neden olan şey neydi acaba? Genç adam onunla birlikte ofise gelmesini söylediğinde çok şaşırdı. Bunu hiç beklemiyordu. Belki de soruşturmayla ilgili bir şey vardı, kim bilir. Layla elinden gelen her yardımı yapmaya hazırdı. Bir an için tereddüt etti. Geç kalırsa bu akşamki planını erteleyebilirdi, değil mi? Nasıl olsa birlikte geçirecekleri daha bir sürü gün vardı. Başıyla onayladıktan sonra erkeği takip ederek ofisi terk etti.
Noah'nın onu geçen sefer getirdiği odaya getirmesini bekliyordu. Bunun yerine kendini bir sorgu odasında bulmuştu. Üstelik Rory'yi hiç görmemişti. Noah'ya sormak istedi ama bir şey ona engel oluyordu. Noah'dan yayılan titreşimler doğru değildi. Ağzını kapalı tutmayı tercih etti.
Noah onu tek taraflı camla kaplı ufak bir odaya soktu. Buranın bir sorgu odasını anlamak için yeterince film izlemişti. Rory'nin içeride bekliyor olacağını düşündü. Ama onu Alec karşıladı. Noah'ya nazaran o gülümsemeyi başarmıştı. Aslında her zamankinden pek farklı görünmüyordu.
Alec sohbet havasında onunla konuşmaya başladı. Hatta yer yer kızı gülümsetmeyi başarmıştı bile. Layla farkında olmadan neredeyse her soruları cevapladı. Bunun soruşturma için olduğunu düşündüğünden hiçbir şeyi atlamamaya çalıştı. Elinden geldiğince her şeyi açıkladı. Alec onun doğruyu söylediğini biliyordu. Bobby'yle buluşuğunu kabul ediyordu. Ancak bu buluşma konuşmadan öteye gitmemişti. Bunu defalarca kez söylemişti. Alec ona güven veren ve inandığını belirten bir şekilde gülümseyip başıyla onayladı.
Layla bu gülümseme üzerine az da olsa rahatladı. Ona güvenmelerine ihtiyacı vardı. Evet, bir zamanlar bu güveni kötüye kullanmak istemişi ama o zaman ile yapamamıştı. Şimdi de yapmayacaktı. Duruşunu dikleştirdi. Eski Layla iş başındaydı. Alec bir süre onu misafir edeceklerini söylediğinde bile sesini çıkarmadan başıyla onayladı. Hiçbir şeyden kaçmayacaktı.
Odadan çıkmadan önce Alec ona sıkıca sarıldı ve dava kapandığı zaman küçük bir çocuk gibi onu dondurma yemeye götüreceğini söyledi. Bu söz Layla'nın neşesini biraz olsun yerine getirmiş, hatta ufak bir kahkaha atmasını sağlamıştı.
Dışarıda onları Noah değil tanımadığı bir ajan bekliyordu. Alec ajana başıyla selam verdi. En azından Layla böyle düşünmüştü. Oysa Alec bakışlarıyla ajanı uyarıyor, daha önce verdiği emirlerin dışına çıkmamasını sonkez tembihliyordu. Layla'ya iyi davranacaklardı orada.
Layla'nın aklındaysa Rory vardı. Çelik kapı ardından kapanırken bir köşeye geçip ufak yatağa oturdu. Artık tuttuğu göz yaşlarını serbest bırakabilirdi.
***
Ufacık hücrenin içinde zaman geçmiyordu. Yapacağı hiçbir şey yoktu. Noah'nın bir ara uğrayarak bıraktığı dergi ve gazeteleri çoktan ezberlemişti. Düşünmektense zihnini dağıtmaya ihtiyacı vardı. Düşünürse aklı Rory'ye kayacaktı. Bunu hiç istemiyordu. Rory'yi düşünmek yerine Chloe ve Chantal'ı düşündü. Buraya geldiğinden beri iki gün olmuştu. Anladığı kadarıyla en düşük korumalı hücrelerden birindeydi. Nöbet bekleyen ajanları göremiyordu ve ziyaretçi serbestti. Önceki gün Chloe ve Chantal yanına gelmiş, bir şey isteyip istemediklerini sormuşlardı. Bunun için onlara minnettardı.
Onlar gelmişti. Peki Rory neredeydi? Neden kendisini bir kez olsun görmeye gelmemişti? Her geçen dakika direnişini kaybediyor ve genç adamın, bu işi yapanın o olduğuna inandığını düşünüyordu. Başka neden gelmesindi ki? O da bir ajandı, buraya rahatça girip çıkabilirdi. Gerçekten de onun suçlu olduğuna inanıyor olabilir miydi? Öyle olmalıydı. Hayal kırıklığı dolu bir hisle bunu hak ettiğini düşündü. Ama bu son olanlar yüzünden kendini yeterince ispatlamamış mıydı? Üzüntüyle 'Demek ki yetersizmiş.' diye düşündü. Bunca zaman... Demek ki onunla geçirdiği bunca güzel zaman boyunca aslında ona içten içe bir güvensizlik duyuyormuş.
