Part 19

1.7K 35 0
                                    

Nakita ko rin si Gina At ang Asawa nito. Si john naka suot ng pang doctor na uniform. Hinanap ko si Bryan nsa harapan ito ng Ama nya. Nag umpisa na ang palabas. Nauna si John nag panggap na patient si Gina na nag papackeck up kasma nito ang dady. Nagpalakpakan ang lahat ng mag perform si John as Doctor.

" Ngayon its Bryan Santiago as priest lets call on his Father and mother on stage please!" tawag ng emcee na guro.

Mabilis na umakyat si Bryan.. kasunod si Leonard. Nagmamaktol si Bryan halatang mayroon itong sinasabi sa Ama. Tinawag ni Leonard ang yaya nito. Napatingin si Bryan sa akin at sumigaw ito.

" Mommy!" narinig ko nanaman ang sigaw na iyon.. Nangangatog ako nahihilo na naman ang pkiramdam ko. Ako ba ang tinatawag ni Bryan. " Come here!"

" Tawag ka ni Bryan Elisa!" siniko ako ni Gina. Tumayo ako sa kinauupuan ko. Sumumpong na naman ang ulo ko. Para akong lasing habang nag lalakad palapit dito.

Oh God not now please! pinilit kong tumayo ng direcho at ngumiti dito habang papalapit. Nang mapalapit ako dito hindi na ako nag dalawang isip na humawak sa braso ni Leonard mabubuwal ako kung di ko ito gagawin. Marahil ramdam nito ang pangangatog ng kamay ko. Kayat hindi na ito nagsalita pa. Sabay kaming humarap kay Bryan na nakatuntong sa may tabla na mas mataas sa amin.

" Now Maam i can start the ceremony!" tumingin si Bryan sa guro nito.

" Daddy! do you lawfully accept Mommy as your wife  to have and to hold, from this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, until death do us part." nakatingin ito kay Leonard.

" I do!" sagot ni Leonard nakaramdam ako ng kiliti.

Malakas na palakpakan ang narinig ko mula sa mga nanonood.

Tumingin si Bryan sa akin. " Mommy! do... umalingawngaw na nman sa tenga ko ang sigaw ng isang bata! "Mommy!"  hindi ko na narinig ang iba pang sinabi ni Bryan nagdilim na ang paningin ko.Naramdaman kong may braso na sumalo sa akin.

Nagising akong nasa hospital.. nakapalibot ang lahat sa akin. Si Gina john at ang asawa nito. , Si Bryan at ang yaya nito.Wala si Leonard..

" Kamusta na pakiramdam mo Leslie. " si Gina.

" Ok lang nahilo lang ako. " biglang lumapit si Bryan.

" Tita Mommy! kanina pako dito tulog ka eh! bahay mo to? " sabay sabay kami nag tawanan.

" Gina ok na ako.. umuwi kana bka hinahanap kna ng bunso mo" alam kong inaalala na nito ang naiwang anak sa bahay.

" Its ok Tita Gina i will taking care of tita Mommy!" sagot no Bryan.

" Good boy! " ginulo ni Gina ang buhok nito.

" Sige aalis na kami tumawag ka lang pag may kailangan ka ok. Kausap pala ng Doctor ang Daddy ni Bryan. " Nagulat ako sa sinabi nito nandito pala ito sa hospital.

Naiwan kaming tatlo sa loob.. ang yaya ni Bryan at ako. " Bryan its better for you to go home" hindi magandang nasa ganitong lugar ang bata.

" No! you need me i will taking care of you. Im the one whos always taking care for my lolo then he gets better. " pagmamalaki nito.

Nakakatuwa ang kadaldalan ni Bryan. Mukhang hindi naman madaldal si Leonard nag mana siguro ito sa Mommy nito 

" Ahmnn ano nga pala ang pangalan mo? " tanong ko sa yaya ni Bryan.

" Maricris po !" sagot nito.

" Maricris hindi ko nakikita ang Mommy ni Bryan? " biglang bumukas ang pinto.

Si Leonard formal ang mukha nito.

" Yaya take Bryan outside may nakita akong park sa maylabasan ng hospital. Susunod ako after a minute" utos nito sa yaya ni Brayan.

" But dad i want to stay here with tita mommy" tutol ni Bryan.

" Tita mommy needs rest paano sya makakapag pahinga kung maingay ang anak ko?" nkaupo ito sa harap ni bryan.Gusto ko sanang tumutol gusto kong naririto si Bryan. Ngunit sino ba ako para hilingin iyon kay Leonard.

" Listen Bryan kapag ok na si Tita Mommy promise pupunta tayo sa enchanted kingdom gift ko yun kasi ang galing ng performance mo kanina sa school. " nakita kong sumaya ang mukha ni Bryan. Ngunit hindi si Leonard sumimangot ito.

" Really wooow! come yaya shhh dont make noise so that tita mommy will get better! and we will go to enchanted!!!!" natawa ako dahil sumigaw pa ito.

Nakalabas na ang dalawa. Naging awkward tuloy ang atmosphere sa loob ng kwarto dahil wala ng nag sasalita sa amin ni Leonard.

" Dont make promises to my son if you cannot do it. Never akong nag promise kay Bryan ng diko tinupad!" halatang nagtitimpi ito ng galit.

Hindi ko pinatulan ang sumpong nito.
" Sige na kung wala ka nang sasabihin umalis kana..wag mo ng paghintayin ang bata sa labas." tumalikod ako ng higa dito.

" Bakit may tahi ka sa ulo?" diretshang tanong nito. Makapag tanong kala mo  close kami.

" Wag mo ng intindihin ang sakit ng iba! Labas!"  Malamang nalaman na nito ang sakit ko. Kinakaawaan ang tulad kong walang maalala sa nakaraan.

" Your sick?" nakita kong parang na shock ito.

" That was  Five years ago im already fine! Hindi masasabing im not fitted to be the chairman in my last three years in the company! May plano ka bang mag reklamo? Ikaw na ang chairman hindi mo na magagamit ang sakit ko!." Umupo ako dahil pakiramdam ko walang planong umalis si Leonard.

" So wala kang naalala from past five years?" nakakunot noong tanqong nito.

" Correction five years akong nag stay  sa L.A. lahat yun naalala ko. But before that five years wala akong maalala" parang interesado ito sa buhay ko?

" What happened?" tanong nito parang lutang si Leonard

" Ayokong pag usapan please umalis kana" pumikit ako. Alam kong umalis na ito dahil narinig ko ang pag sara ng pinto. Naiiyak ako gusto ko mang ikwento anv nakaraan wala akong maalala.

Basta ang alam ko matagal akong na confine sa hospital sa L.A. nka dalawang surgery ako duon. Kailangan ko pa ng isa.. hanggang sa nagkaroon nga ng problema sa company at kailangan kong umuwi dito. Sa hospital ko nakilala si Tita Cory surgeon ito. Sya ang gumawa sa unang surgery ko. Ngunit hindi na sa pangalawa dahil nag resign na ito sa hospital na pinapasukan sa L.A. but still inaalagaan parin ako nito.

Ngayon na nandito na ako sa Pilipinas mas madalas may pilit na pumapasok sa isip ko. Tulad ng lalaki na naka talikod. Isang lalaki na naka wheel chair at sigaw ng bata. Bka mas madali kong maalala ang lahat kungmananatili muna ako ng kaunti dito sa pinas.














And The Winner is Love ( COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon