CHAPTER 6

1.3K 27 2
                                    

Zyrille POV.
            Halos isang oras na ako nandito sa kwarto ko. Hindi pa rin ako lumabas... medy na bo bored narin ako kaya kinuha ko ang gitara ko at nagsimulang magstrum...

Pangarap lang kita by parokya ni Edgar...
Mabuti pa sa lotto..
May pag-asang manalo...
Di tulad sayo..impossible...
Prinsesa ka..ako'y dukha
Sa TV lang naman kasi may mangyayari
At kahit mahal kita...wala akong magagawa
Tanggap ko 'to aking sinta..
Pangrap lang kita...

Ang hirap maging babae
Kung torpe iyong lalaki
Kahit may gusto ka...di mo masabi
Hinde ako iyong tipong nagbibigay motibo
Conservative ako kaya di maaari
At kahit mahal kita...Wala ako magagawa
Tanggap ko 'to aking sinta, pangrap lang kita

At kahit mahal kita
Wala ako magagawa
Tanggap ko 'to aking sinta, pangrap lang kita

(Happee's part)
Suiran wo hen ai ni
Wo mei fenfa gaosu ni
Wo xin zhong yi you oh ~ qinai
Danshi shi wo de ai

Napapikit nalang ako habang dinadama ang mga lirikong sinasambit ko. Tagos na tagos sa puso ko ang mga lyrics ng kantang pangarap lang kita....

"Zyrille... anak!! Buksan mo ang pinto. Pinapapunta kana nila ni Clarence sa Study Room niyo..." sabi ni Mommy. Napahinga naman ako ng mahigpit at binalik ang gitara sa lalagyan nito...

"Yes mom. Susunod ako..." sabi ko habang inaayos ang damit kong nagusot dahil sa paghiga ko kanina...

"Bilisan mo lang anak ha... lulutuin ko lang ang miryenda niyo..." sabi ulit ni Mommy at narinig ko ang mga tunog ng hills niya papalayo sa kwarto ko...

Halos nagiisang oras na pero hindi pa rin ako lumabas ng kwarto. Wala pang nakapasok sa kwarto ko simula nung lagyan ko ng mga pictures ni Anne, kahit si Mommy, Daddy at yaya ay hindi panakapasok ng kwarto ko, samantala ang magaling kong ate A ay Alam niya na lahat...

Isang gabi habang mahimbing ako natutulog yakap yakap ang unan na may mukha ni Anne ay may biglang humawak sa kamay ko dahilan para maalimpungatan ako... Sisigaw na sana ako pero nakita ko si Ate A na tatawa ng tawa habang nililibot ang mata sa kwarto ko na ngayon ay puno ng mga pictures ni Anne.

Nanlaki ang mata ko at sinamaan siya ng tingin... Ngunit binigyan niya lamang ako ng nanunuksong tingin...

"Mukhang may iniibig kana aking kapatid!" Nakangiting sabi niya. Sanay si Ate mag tagalog dahil kay lola siya lumaki, sa probinsiya naisipan ni Lola manirahan kaya pinapatagalog niya kami kapag bimibisita kami sakaniya...

"Bakit ka nandito??" Iritadong tanong ko. Ngumiti lang siya sakin at umupo sa kama ko at akmang hahawakan ang unan na niyayakap ko kanina pero agad ko itong inilayo sakaniya. Napatawa at napailing nalang si Ate sakin. Close kami sa isat isa sapagkat dalawa lamang kaming magkapatid...

"Nagtataka kasi ako... kung bakit hindi mo na kami pinapapasok sa iyong silid kaya naisipan kong ako na mismo ang tutuklas kong ano ito... Nahihiya kabang baka malaman ng ating mga magulang na ikaw ay mahal nang iba??" Nakangiting sabi ni ate kaya tumango ako. Hindi pa ako nakitang ganito nina Mom and Dad. Kahit kami pa noon ni Gwenn ay hindi ako nagprint ng pictures at nilagay iyon sa aking kwarto...

"Oo... Pero hindi ako sigurado kung mahal ko ba talaga siya..." patuloy ko. Ngumiti lamang si ate at ginulo ang buhok ko... tumayo na siya sa kama at pumunta sa pintuan...

"Wag kang magalala hindi malalaman nila Ina at Ama ang iyong sekreto... ngunit sana naman ay malaman mo na agad kong ano ang iyong nararamdaman mo sakaniya dahil nasa huli ang pagsisi aking kapatid...
Upang malaman mo ito sundin at pakinggan mo lamang ang iyong puso...

Magpahinga kana... goodnight!!" Sabi ni ate at pinatay ang ilaw at lumabas...

Tama siya dapat ko lamang sundin ang aking puso...

"Zyrille!! Ano ba!! May balak ka ba talagang lumabas diyan??" Inis na sigaw ni Clarence dahilan para mabalik ako sa wisyo...

"Oo na lalabas na sandali!!" Inis na sabi ko...

"Ano ba kasi ang ginagawa ko riyan??" Inis na sabi ni Roger..

"W-wala.. hali na kayo. Saan na ba sila??" Sabi ko sabay sirado ng pintuan ko sa kwarto... alam kong nais nilang silipin ang laman ng aking kwarto kaya agad ko itong sinarado...

Bagsak ang balikat nilang apat at nagsimula na silang maglakad. Sinundan ko lang sila at napagalaman ko na sa study room pala sila...

Nang pumasok kami doon ay nakita kong nakaupo na sina Anne sa upuan...

"Sorry. Nakatulog kasi ako!" Yan na lang ang naisip kong paraan para hindi sila magtaka. Tumango naman sila at umayos na nang upo. Umupo ako sa gilid ni Clarence, sa gitna si Anne kaya si Clarence lang ang sa pagitan namin...

Sana naman kapag na tapos na namin tong report na ito ay may matutuhan rin ako...

Sana malaman ko kung ano ba ang dapat kong gawin...

Aamin ba ako?? O kakalimutan ko nalang ang damdamin ko...

Hay!! Pag ibig nga naman...

*******************************************
Kayo po ba?? Amo ang gagawin ninyo?? Aamin o Itatago??

Comment your answer guys...

Please vote also... Thank you!!!

DON'T MESS WITH THE BADBOYS GIRL💗Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon