Chapter 265

641K 23.3K 14K
                                    

A/N: wew... Bawasan ko dw yung english hindi daw nya ma-gets. Hahahahahaha... By the way thanks po sa mga nag-correct ng grammar. Wala na kasi ako time, dalawang story ang ine-edit ko. Aayusin ko din mga yan... Sooner or later.

Para don sa inaabangan ang author's note ko. Hahahaha labyah!😍

Again, pagpasensyahan na ang grammar. Thank you! Mwuah!

Give up

Keifer's POV

They're all looking at me like I'm a criminal. I deserve it.

"What the hell Keifer!" Yuri said and grab me at my shirt. "Sinaktan mo si Jay-jay at Kit ng dahil dyan sa paghihinala mo!"

Tinabig ko ang kamay nya. Sa kabila ng nangyari hindi ko magawang ipakita na nagsisisi ako. Kahit yun naman talaga ang nararamdaman ko.

I'm full of regrets and agony.

Matagal bago ako nahimasmasan. Matagal bago ko na-realize na kinain na naman ako ng galit. Nasaktan ko sya. Nasaktan ko ang babaeng mahal ko at ang kaibigan ko.

What the fvck is wrong with me?!

Kasasabi ko lang na ayoko na syang saktan pero parang may sariling isip ang katawan ko. I knew she was already in pain. I noticed how she's having trouble walking. She even fell down earlier at the stairs.

Pero naging bulag ako sa paghihirap nya dahil ang sakit lang na nararamdaman ko ang inintindi ko. How selfish of me.

"Ano bang nangyayari sayo Keifer?" Ci-N almost whisper.

I can feel his fear at me. I look at him and the others with blank expression.

"Masama bang magalit ako?" I ask them.

"Hindi masamang magalit. Pero masama yung ginawa mo! Pinairal mo naman yang init ng ulo mo!" Yuri said still shouting at me.

I chuckled bitterly.

"Hindi sya hinalikan ni Kit." Someone said that make me stop.

I saw Edrix walking toward me. Bakas ang galit sa tingin nya sakin pero andon ang pag-aalala.

"I heard them having an argument about it."

"Narinig ko din yon dati! Pero nilinaw ni Jay-jay na hindi natuloy yon. Tinangka lang ni Kit." He explained.

Shit! I'm a fvcking dim-witted!

"Are you telling me the truth?"

Bahagya syang napailing. "Hindi ako makapaniwala. Ganyan na ba talaga ka-kitid ang ulo mo!" He shouted.

He's obviously mad. Hindi ko sila masisisi. Pinahiya ko si Jay-jay sa harap nila at ng iba ng dahil lang sa selos at galit ko.

"...syempre totoo yon! Tingin mo ba basta-basta nalang papahalik si Jay-jay kung kanino? Mag-isip ka nga!"

I almost laugh at his question. Napatingin ako kay David na namamaga pa rin ang muka dahil sa mga suntok ko. Kung pwede ko lang durugin ang bungo nya ginawa ko na.

I know Edrix is telling me the truth. Hindi sya nagsisinungaling sakin at wala rin syang dahilan para gawin yon.

Napaupo ako sa sahig kasabay ng pagsabunot sa sarili ko. What is wrong with me? Hindi naman dapat ako nagkaka-ganito pero pakiramdam ko masisiraan na ko ng bait.

Gusto ko ng matapos to! Gusto ko ng matapos ang paghihirap ko! Pati mga tao sa paligid ko nadadamay ng dahil sakin. Sa kanila ko nabubunton ang stress at pressure ko sa mga nangyayari sakin.

Ang Mutya ng Section E (Part Three) The Final BattleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon