Unexpectedly Crazy (Unexpected Series #1)

Chapter 7

Chapter 7: Fortunately Unlucky

"Nagulat ka ba kurdapya?" Tanong ni Zachie matapos siyang ipakilala ng sekretarya ni Dwanee. Kunot-noong tinitigan lang siya ng huli.

"Uhmm... Aalis na po ako ma'am. Just call me if you need anything." Sabi ng sekretarya nito at nag-bow muna ito sa kanila bago lumabas ng opisina. Napalunok siya ng laway nang makitang parang mangangain na ng tao ang hitsura ni kurdapya. Kinabahan siya, lalo pa't sila lang ang nasa loob baka sugurin at pagbugbugin siya nito anumang oras.

"Well... Di mo man lang ba papaupuin ang panauhin mo, Mrs. Dalton?" Taas kilay niyang tanong kahit sa kaloob-looban niya ay gusto na niyang umalis. Kung wala lang talaga siyang kailangan dito, di talaga niya isasakripisyo ang priceless niyang buhay.

"MISS Dalton." She corrected.

"Oh? Miss ka pala? Hindi kasi halata." Pambabara niya at umupo sa upuang nasa harap ng table nito kahit hindi naman siya niyaya ng huli. Kesa naman mangalay siya kakahintay, na halata naman talagang wala itong balak na paupuin siya. Bumalik narin ito sa pagkakaupo pero salubong parin ang mga kilay.

"Alam mo bang nakaka-wrinkles 'yang ginagawa mo?" He said. Mas lalo tuloy tumalim ang pagtitig nito sa kaniya. Medyo napausog siya ng upo.

"Nananadya ka ba talaga?" Tanong nito sa kaniya.

"Wow. Ganiyan ka ba sa mga bisita mo, MISS Dalton?" Taas kilay niyang turan.

"What is it that you want?" She asked.

"As far as I know, ikaw ang may kailangan sa akin. Kaya ka nga nag-request ng appointment. Am I right?" Pabalang niyang sagot. Napansin niyang mahigpit na ikinuyom ng kaharap ang kamao nito. Napalunok siya ng bongga na pati Adam's apple niya ay nalunok narin ata. Kailangan niyang tapangan ang sarili. Inilibot niya ang paningin sa loob ng opisina nito. "Your office is very clean and tidy. In fairness..." Komento kunuhay niya, na ang totoo naman ay ang pinto talaga ang pinuntirya niyang tignan. Biglang namawis ang palad niyang makitang nakasarado itong maigi. Kahit man lang sana nakaawang ito ng konti para pag nagkaabirya, madali lang siyang makakalabas. Nagmumukha na kasing dragona ang kaharap.

"I don't need your compliment. And technically, it's your father I want to speak with. Now, if that's all you want to say, you can now leave." Mariing sabi nito sa kaniya.

"Unfortunately, he's not here, MISS Dalton. Kaya ako nalang ang nag-approve ng appointment. Buti in-approve ko nga eh. At sooner or later ako na ang mamamahala ng company ni pudra, walang pinagkaiba iyon. Isipin mo nalang na ang kausap mo ngayon ay ang bagong presidente ng Vonwick Company." Buong tapang niyang pambabara.

"Fine." Pilit nitong sagot. Bubuksan na sana nito ang laptop nang magsalita siya.

"Can I have a coffee first?" Tanong niya. "Di ba dapat may ise-serve para sa bisita. Haven't you know about hospitality, MISS Dalton?" Pambabara niya rito. Padabog naman nitong pinindot ang intercom.

"José. Please get MISTER Vonwick a cup of coffee..." Nang-iinis na turan nito at talagang in-emphasized pa talaga ang mister.

"Oh I want it with cream and no sugar." Dagdag niya.

"HE wants it with cream and no sugar." Pang-iinis na naman nito sa kaniya. "Anything you want to add, MISTER Vonwick? Baka gusto mo rin ng pambara?" She added. Kurdapya talaga! Halatang pinipikon siya ng bruha! At talagang effective naman!

"That's all, MISS Dalton." Sagot niya habang nakangiti ng pilit.

Mga ilang sandali lang ay pumasok ang sekretarya nito habang may bitbit na tray. Inilapag nito ang isang tasa ng kape sa harap niya.