[14]...bekleme süreci...

Start from the beginning
                                    

"Gel amca şöyle otur."

Banklara doğru yönlendirmiştim onu. Hureyre'ye baktığımda ameliyathane kapısında duruyordu. Etrafıma bakınıp bir içecek otomatı buldum. İki bardağa su doldurup birini amcaya uzattım, diğerini ise Hureyre'ye en yakın duran bankın üzerine koydum.


Nerdeyse bir saat beklemiştik derken hemşire cıktı ve bize doğru baktı. Onun da başı kapalıydı ve bize anlayışlı bakışlar atarak yanımıza geldi.

"Türk müsünüz amca?"

Önümüzde duruyordu, amcaya bakarak, Hureyre de o sırada yanımıza geldi. Amca basını salladı ve babası olduğunu ekledi

"Kızınız daha iyi olacak inşaAllah. Geldiğinde apandisiti patlamıştı. Ama şimdi ameliyatta. Doktor karın bölgesini temizledi birazdan kapatır."

Wir nickten alle als sie weg lief.

"Elhamdulillah"

Hepimiz aynı anda söylemiştik ve o yüzdendir ki bir an için tekrar sessizlik hakim oldu. Yavaşça kalkıp dışarı çıktım. Dışarıda ise gökyüzüne doğru kaldırdım başımı, tıpkı Peygamber Efendimiz aleyhissalatü vesselâm'ın yaptıgı gibi. Apaçık göğe bakarak sakinleşmek istedim. Bir diğer göz yaşı bana hainlik ederek yüzümden süzülmüştü, ama artık hüzünlü değildi. Mutluluk olmasa da artık biraz olsun rahatlamak için gözümün yoğun ilgisinden kurtulmuştu.

Telefonumu çıkarıp babamın numarasını cevirdim, ki o da ikinci de çıktı telefona.

"Baba, ben hastahanedeyim. Yani Amine için. O ameliyatta."


"Ne? Allah şifa versin. Hangi hastahanede?"

İsmini söylediğimde babam yardıma gelmeye ısrar ederek annemi de alıp gelmişti. Akşama doğru Zübeyr'i de getirdiler. Böylelikle uynanacağı odanın hemen önünde bekledik.

Zübeyr geldiğinde hemen boynuma atılmıştı. Muhtemelen korkmuştu o yüzden kucağıma alıp sakinleştirmeye çalıştım.

"Nasılsın Şehzade'm?"

Çekingen bir tavırla etrafına bakındı ve kulağıma fısıldadı

"İyiyim ama arkadaşın biraz hasta. Sen iyi misin?"

"İnşaAllah iyileşir."

Kafasını sallayıp biraz düşündü. Sonra hemen gözlerini kocaman açıp kucağımdan yere atladı. Elimi tutup beni de aynı hızla ayağa kaldırdı.

"Hadi çabuk, namaz kılmamız gerek. Yine Âmin yapalım, bu sefer arkadaşın için. Ben dua ettiğim için Allah ona şifa verir di mi?"

Şaşkınlıkla ve biraz da duygusallaşmış bir tavırla bende tasdik etmek için başımı eğdim ve yanağına bir öpücük kondurdum.

"Gel birlikte güzel bir odaya gidelim."

Hızlı hızlı başını salladı ve önümden koşuverdi. Bende annemlere bakıp babamın arkadaşının yanında olduğunu gördüm, Annem ise Kur'an okuyordu.

Ahiret eşim ol...(Bitti - Düzenleniyor)Where stories live. Discover now