eylem(siz)

ne dersin

kutsal dediler
oralı bile olmadım
ihanet dediler
en azından koynuma sakladım
doktor olmamı istediler de
anatomiyi geldim görmezden
ne var ki oldum bir hukukçu
fakat ülkesinden nefret eden
umudunu kaybetme dediler de
küfürleri sakladım kendime
adeletsizlik var dediler de
hareket etmediler yerlerinden
kestim saçlarımı bir demet yaptım en renksizinden
verdim geleceğe de
it gibi koşarak uzaklaştılar benden
ünvan diye geberdiler
kendileri hiçbir şeyken
hayatlarını sararken bir nehirde
ben boğazlarına doladım parmaklarımı
parmaklarım değil de
akıntı boğdu onları
zaman kaybetmemek için susarken
fark etmedim dakikaları saydığımı
her anı işlemeye çalıştım da ben
aslında onu uzak tutmuşum en başında kendimden
parlak geleceği fırlatıp atamadılar içlerinden de
çehreleri karanlıkla örtüldü bu bahtsız dilekleri yüzünden
dediklerimden nefret ettiler de
manisa'dan ağrı'ya severdim oysa ki ülkemi ben

•
yorumlarınızla kendimi onarabilirim, okuyan herkes yalvarırım düşündükleri ve hissettiklerini yazabilir mi
ve
re-naissance merhaba ~