My home!?!

7K 311 74
                                    

Nadat ik het huis uit was gelopen voelde ik me een klein beetje schuldig tegenover Valerie. Ik vertelde dit tegen Tyler die nogal verontwaardigd reageerde. 'Pff na alles wat die vrouw je aangedaan heeft!?!' Ik had hem toen een knuffel gegeven en was toen maar naar het bos gelopen. Al snel liep Tyler en Rex achter mij aan. Toen we bijna bij het bos aankwamen, hield Tyler me even tegen. 'Nykeala voordat we teruggaan moet je weten dat het daar niet veilig is! Onze ouders haalden je weg daar omdat er dreigde een oorlog te komen! Een oorlog die inmiddels vollop bezig is!' Ik keek met grote ogen naar Tyler. Oorlog!?! Dafuck!! 'Hoe?' Was het enige wat ik uit kon brengen. 'Er is een waterstuurder genaamd Victoria. Toen zij klein was durfde ze nooit water te sturen, maar ze werd in elkaar geslagen door haar ouders als ze het niet deed! Zo is haar woede tegen stuurders begonnen! Toen ontdekte dat je met goed water sturing je niet alleen de kwade geesten uit de geesten wereld kan tegenhouden maar ook mensen een soort van kan hypnotiseren! Zo is ze haar leger van waterstuurders begonnen! Maar 3 waterstuurders hebben van haar woede kunnen ontsnappen en wonen nu bij ons in het paleis, wat nog wel eens voor problemen wil zorgen.' Mijn ogen waren nog groter geworden en mijn mond was nu ook open gezakt. 'Alleen de avatar kan Victoria nog stoppen! Want de avatar kan onder de hypnose uit komen met mijn avatar spirit!' 'Wauw! Dan moeten we op zoek gaan naar de avatar!' Tyler begon te glimlachen. 'Je hebt gelijk! Je lijkt veel te veel op mij! Want ik had precies hetzelfde idee, maar toen kwam de vuurheer er mee dat hij jou weer terug wou hebben en dat we het dan nog eens over mijn plan zouden hebben!' Ik knikte en dacht even na. 'Nou als ik er ook ben en ik zeg dat ik mee wil helpen, mag het vast wel!' Tyler grinnikte eventjes maar leek zich toen iets te bedenken. 'Voordat we zometeen het bos ingaan en vertrekken moet je nog wel eventjes weten, dat je niet moet schrikken van de manier wáárop we gaan reizen!' Ik knikte. Zo erg kon het toch niet zijn? 'Ja nou kijk, de dieren bij ons, zijn héél anders als de dieren hier! Dus ehm please niet schrikken! Want de vuurnatie heeft dus een bepaald dier, die kan hechten met eem vuurstuurder omdat ze zelf de oorspronkelijke vuurstuurders zijn! Maar helaas als je er een wil moet je of eentje kopen voor heel wat geld, of je moet er eentje vangen, óf je wil er zo graag eentje hebben dat je naar het paleis toe gaat, vraagt of je naar de dieren die daar opgevoed worden en dan hopen dat je meteen hecht en dat diertje mee mag nemen!' 'Ooh uhm oke, denk ik.' 'Ehm ja ze zijn eerst klein maar als ze uitgegroeid zijn, zijn ze mega groot!' Ik knikte, maar liep toen weer verder. Het had me niet echt geboeid wat Tyler zei, dus ik had de helft niet meegekregen, iets met een dier ofzo. Toen we bij mijn boomhut aankwamen, klom ik snel omhoog, alleen! Dit keer. Ik pakte snel mijn boog, pijlen, pijlenkoker en mijn mes. Toen ik die had, klom ik weer naar beneden. 'Heb je alles?' Ik knikte enthousiast. "Gaan we nu dan eindelijk!?!?' Rex moest lachen maar Tyler knikte alleen maar serieus. Ik keek Rex daarom wél vrolijk aan en Tyler niet. Toen maakte Tyler een raar geluidje, ik hoorde gesnuif achter me en draaide langzaam om. Mijn mond zakte open van verbazing maar ook een beetje van angst en omdat ik toch wel een beetje heel erg geschrokken was. 'D-d-dat i-i-is e-een d-d-d-draak!!!' 'Ja de oorspronkelijke vuurstuurders zoals ik al zei, maar ja je vond het niet belangrijk genoeg om te luisteren!' De draak leek verbaasd naar Tyler te kijken, misschien omdat Tyler zo nors deed? Tyler liep naar de draak toe en begon hem te knuffelen, tenminste ik denk dat een hij is. 'Nykeala dit is Nytro! Nytro dit is mijn zusje Nykeala!' De draak die blijkbaar Nytro heette keek mij onderzoekend aan. Ik stak mijn hand voorzichtig uit. En voor ik het wist was Nytro mijn hand aan het likken. 'Uhm hé Nytro, vind je dat lekker?' Nytro knikte vreemd genoeg, alsof hij me verstaan had. 'Draken kunnen mensen over het algemeen heel goed verstaan!' Ik keek verbaasd naar Rex, die eindelijk ook weer wat zei. Tyler ging op Nytro zitten en Rex volgde zijn voorbeeld. Twijfelend bleef ik op de grond staan, terwijl Tyler zijn hand uit stak. 'Kom nou maar gewoon!' Ik pakte geërgerd Tyler's hand vast en voor ik het wist zat ik vóór Tyler! Hij hield me stevig vast, ik keek hem dankbaar aan, want zo hoefde ik niet bang te zijn dat ik zou vallen tijdens de reis. 'Nytro, laat maar zien waarom ik je Nytro heb genoemd!' En nadat Tyler dat zei, vloog Nytro zo snel als maar kon! Ineens begon Tyler heel hard en duidelijk hoorbaar in heel het bos, te fluiten!! 'Rustig maar Nykeala, ik heb nu de mensen die op ons stonden te wachten gewaarschuwd dat ze het portaal binnen 5 minuten moeten openen!' 'Portaal?' Was het enige wat ik er uit geperst kreeg, omdat Nytro zo hard vloog. 'Ja een soort poort waar we doorheen vliegen om naar onze eigen wereld terug te gaan!' 'Ooh!' En toen vanuit het niets, zag ik een flits. We leken de flits wel in te gaan en voor ik het wist, waren we de flits weer uit. Maar we kwamen niet weer terug in het bos, nee we kwamen in een andere wereld terecht! Overal om me heen zag ik mensen op de grond staan. 'Nykeala misschien wil jij even naar ze zwaaien?' Ik knikte en begon toen voorzichtig te zwaaien. De mensen begonnen terug te zwaaien en te juichen. Ze hadden allemaal wel ongeveer dezelfde kleren aan als Tyler en Rex. 'Nykeala, Rex, hou je goed vast, we gaan landen op het binnenveldje van het paleis!' Ik schrok dus deed ik mijn armen naar achter en probeerde zo Tyler vast te houden. Hij merkte het en hield daarom mij stevig vast. We begonnen duidelijk de dalen, wat een beetje pijn deed aan mijn oren. We vlogen nog net over de muur heen en toen kwamen we op de grond terecht. We kwamen op een prachtig veldje terecht, werkelijk prachtig! Er liepen soort van eendjes, aparte vogeltjes en rare muisjes en nog véél meer!! Tyler pakte mijn hand en leidde me naar binnen. 'Kom we gaan naar onze vader en moeder toe. Toen we bij een grote deur aankwamen, stonden er twee grote mannen in een raar pak. 'Dat is het uniform van de mannen in het leger!' 'Ooh.' Ik bekeek de uniformen goed, en ergens zag het er wel logisch uit, goed stevig en vuur kon niet zomaar naar binnen dringen. 'Hoe heet jij?' Vroeg ik nieuwsgierig aan de linkerman. 'Leroy, waarom mijn vrouw?' 'Gewoon nieuwsgierig!' Leroy keek me verbaasd aan. 'Leroy, goed je weer te zien!' Leroy zag Tyler en kwam toen in beweging. Ze gaven elkaar een mannelijke knuffel en lieten elkaar toen los. 'Leroy, mogen we naar binnengaan?' 'Nee het spijt me prins Tyler! De vuurheer is in een belangrijke vergadering!' 'Maar zijn gevonden dochter is toch ook belangrijk!?!' Tyler keek boos naar de deur, terwijl Leroy mij geschrokken aankeek. 'Mijn prinses!' En hij maakte een korte buiging. 'Prins Tyler heeft gelijk Leroy! Maar als ik nu weer binnen zou lopen, zouden ze het niet erg vinden!' Tyler draaide zich met een ruk om. 'Oom Jerry!!' Tyler rende naar een ouder man toe en gaf hem een knuffel. 'Nykeala dit is onze oom, oom Jerry!' Zei Tyler nadat hij losgelaten had. Oom Jerrey keek met tranen in zijn ogen naar mij en gaf me toen een knuffel. 'Toen ik je voor het laatst zag was je nog maar een klein baby'tje! Nu ben je al een jongedame!' Ik begon een beetje te blozen. Oom Jerrey liet los en begon me toen grondig te bekijken. 'Je hebt aparte kleren aan, kom mee! Dan pak ik een jurk voor je, zodat je vergadering bij mag wonen!' Ik knikte en liep mee. 'Dus u bent mijn oom?' 'Zeker weten! En je hoeft geen u te zeggen hoor!' Ik knikte weer eventjes en begon toen om me heen te kijken. Overal hingen schilderijen, schilderijen met het teken van de vuurnatie, van grote leiders van het leger en natuurlijk van de vorige vuurheren! Ik stopte bij de een na laatste vuurheer. 'Dat mijn prinses, is vuurheer Zhuko!' Ik wou het schilderij aanraken maar deed dat toch maar niet. 'Hij was één van de grootste vuurheren ooit! Daarom valt hij je denk ik zo op!' 'Nee zijn litteken viel me op!' 'Gedaan door zijn vader tijdens een akni qai! Zhuko had voor zijn beurt gesproken tijdens een vergadering en zo zijn vader, vuurheer Ozai, beledigt! Dus moest hij een akni qai doen! Zijn vader gaf hem dat litteken en werd toen verbannen omdat hij geweigerd had tegen zijn eigen vader te vechten. Vuurheer Ozai was werkelijk wreed!' Ik keek oom Jerry met grote ogen aan. 'Hoe is hij terug gekomen dan?' 'Door een leugen van zijn zus Azula maar hij voelde zich schuldig, hij had zijn oom verraden! Hij zat nooit stil, en tijdens de eclips besloot hij niet meer op de avatar te jagen maar hem te helpen!' 'Wauw!! Dus hij heeft toen de avatar leren vuursturen?' Oom Jerry knikte. 'De avatar versloeg vuurheer Ozai zonder hem te doden, hij nam in plaats van zijn leven, nam hij zijn sturing af! Samen met de vrouw van de avatar, toen nog zijn vriendin, versloeg Zhuko zijn zus Azula en eindigde zo de tiranie van het leger en liet elke man terugkomen. Hij regeerde samen met de avatar en werd machtiger dan elke vuurheer daarvoor!' 'Wauw!!' 'Kom we gaan je jurk halen!' We liepen nu wat sneller. We kwamen bij een grote kamer aan. 'Dit is jou kamer! Je moeder miste je zo dat ze elk jaar nieuwe kleren in je kast heeft gehangen!' Ik liep de kamer in. De kamer was echt prachtig! De kamer was donker, zwart met rood. Ik had een twee persoonsbed, een tafel waar ik me op kon maken, nog een bureau, een nachtkastje en een grote kast vol met kleren. Oom Jerry pakte een mooie rode jurk met het vuurnatie teken erop, gaf het aan mij en liep toen de kamer uit. 'Binnen 1 minuut klaar zijn alsjeblieft?' Ik knikte en deed snel de jurk aan. Toen liep ik de kamer uit. We liepen samen weer naar de grote deur, nadat oom Jerry me natuurlijk goed bekeken had. Hij had snel mijn haar in een knot gedaan door middel van een ijzer rond ding waar ook het vuurnatie teken op stond, en deed toen een soort pinnetje door een gaatje en toen had ik een knot in. Tyler kon dat niet doen omdat zijn haar te kort was. We liepen samen met oom Jerry naar binnen. 'Generaal Jerry, wat liet je ons zo lang wachten?' 'De terugkomst van de dochter van vuurheer Kaylep!' Ik hoorde een beetje spot in Jerry's stem. 'Ooh eh wauw ehm, ga maar zitten!' Ik kon de vuurheer niet eens zien omdat hij achter groot vuur zat. Ze gingen verder met bespreken hoe ze het land zouden verdedigen. Ze wouden een paar mannen naar de grote zee sturen als aas, zodat wij de waterstuurders aan konden vallen. Ik wou wat zeggen maar bedacht toen wat er gebeurt was toen de machtige vuurheer, nog als kroonprins, Zhuko voor zijn beurt had gesproken. 'Mag ik misschien wat zeggen?' Ik zei het verlegen maar wel duidelijk genoeg voor iedereen om het te horen. 'Ga je gang, p-p-prinses Nykeala!' De belangrijke legersmannen keken mij met grote ogen aan. Ik negeerde het en ging staan. 'We kunnen geen mensenlevens op het spel zetten, om via de ander kant aan te vallen! Jullie kunnen die waterstuurders niet eens aanvallen! Deze stuurders zijn gehypnotiseerd! Het zou alles behalve moedig zijn om ze dan aan te vallen! Dank u voor het luisteren!' Tyler keek me met grote ogen aan. 'Generaal? Commandant?' De vuurheer vroeg denk ik naar hun mening van mijn reactie. 'Ik ben het met prinses Nykeala eens mijn heer!' Oom Jerry stemde met me in. 'Ik Zou het niet weten mijn heer! Maar ik vertrouw op het wordt van een verstandige jongedame en een wijze generaal!' De commandant ging weer zitten. 'Oke dat is dan geregeld! Morgen gaan we weer verder mijn heren!' De commandanten, generaals en de andere belangrijke mannen stonden op en liepen de zaal uit. 'Nykeala, kom alsjeblieft naar me toe?........'

Dus... Ze is nu waar ze thuis hoort. Lekker vergadering daar. Zo zou ik niet thuis willen komen hoor haha. Maar ja waarom denk je dat ze zo wijs is? Ze weet helemaal niks af van die oorlog, maar dit bedenkt ze maar zo eventjes! Bijzonder is ze zeker! Hiernaast zie je een plaatje van Nytro, de draak van Tyler! Xxx-jes Ilse (is crazy)

The four elements inside meWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu