7. He gets what he wants

119K 2.6K 228
                                    



"I was not joking when I said I wanted to spank you in the head!" asik ko sa kanya ng makasakay kami sa kotse at paandarin niya iyon palayo sa mga bwetreng reporters.

"Walang problema Aleng Suplada. Saang ulo mo gusto?"

Nanginig ang kamao ko sa sagot niya.. "Anong problema mo ha? Bakit mo ako ginaganito? May problema ka ba sa 'kin?"

"Aba ewan ko sa 'yo. Wala akong problema sa 'yo baka ikaw ang namomoroblema sa akin. Ikaw d 'yan ang gustong manakit ng ulo. Nananahimik 'tong ulo ko."

"Hindi mo kailangang banggitin ang role play sa harap ng mga reporters!"

"Binabanggit ang role play kahit saan. Ginagawa 'yon kahit ng mga kinder. Wag mong bigyan ng masamang kahulugan ang wholesome."

"It doesn't sound wholesome coming from you."

Nainis ako dahil ayan na naman siya sa tawa niya na abot hanggang mata. "Dahil may pagnanasa ka sa 'kin? Na kada galaw ko berde ang interpretation mo? Tell me this, Architect. Nagwewet dreams ka ba habang hawak mo ang mga libro ko sa gabi?"

"Why don't you freakin shut up? Nagtitimpi lang ako sa 'yo sa opisina pero hindi ko maipapangakong hindi babaon 'tong mga kuko ko sa likod mo kapag ginalit mo pa ako!" Naglahong parang bola ang inalagaan kong composure simula ng pumasok ako ng college. Kapag siya ang kaharap ko kusang lumilitaw ang side kong pilit kong ibinabaon. Lumaki ako sa skwaters area at dancer sa club ang nanay ko. You can only imagine what kind of environment and upbringing I had as a child.

"OOhhh! That sounds painful... you're giving me a hard on!" abot tainga ang tawa niya. "Imaginin mo kung ano ang ginagawa ko sayo habang bumabaon 'yang mga kuko mo sa likod ko-"

"Bastos!"

"Syempre pinipigilan kita! What else would I do? Silly."

Namula ang pisngi ko. That thought he provoked about my nails biting on his skin created dirty images on my head, I wanted to rip off my brains! "Ganyan ka ba talaga sa totoong buhay?" ibang-iba siya sa inakala kong tao habang hinahangaan ko ang mga libro at mga strukturang obra niya.

"What?"

"Nevermind. Don't answer it. Ayoko nang makipag-usap sayo." huminga ako ng malalim. Ni hindi ko alam kung bakit nandito ako sa kotse niya. Kung bakit pintuan ng kotse niya ng una kong tinakbuhan ng mataranta ako sa mga tanong ng reporter na kahit ako mismo sa sarili ko hindi ko alam ang sagot. May kotse akong sarili, bakit nandito ako sa kotse niya nakikisakay? Kahit pa pakiramdam ko buong buhay ko na siyang kilala, dalawang araw ko palang siya nakakasama ng personal. Anong malay ko kung manyakis pala ang isang ito at gawan ako ng masama sa loob ng sasakyang ito?

"Stop staring at my dick, Architect. Nasa gitna tayo ng daan baka maibangga ko 'tong kotse pareho tayong hindi magkaanak sa ginagawa mo."

"I am not---" I realized I was absentmindedly staring at the bulge on his pants the whole time. "Staring at your-"

"Yes you are."

"There's no point denying you have the hots for me, ok? I have absolutely nothing against it. You're feelings for me, totally understandable."

"Alam mo mas makakabuti para sa 'yo at sa ating dalawa kung babawasan mo ang bilib mo sa sarili. Unang-una sa lahat hindi ikaw ang tipo kong lalaki-"

"Finally! Nahanap din kita! Where have you been all my life? Isang babae na hindi ako type." he said mockingly.

Pinanlisikan ko siya ng tingin. "Ang gusto kong lalaki, maayos manamit, maayos ang tabas ng dila, gentleman at may malasakit sa kapwa. Hindi kagaya mo na may malasakit lang kapag payat at maganda ang mukha ng babaeng kaharap."

Bargain with the Rebel Heartbreaker (Published under ABSCBN Books)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon