Sekretet

Ai...

....Nuk mund te shikoja asgje tjeter pervec syve te tij qe shkelqenin ne fund te korridorit.Po e vezhgoja nga koka tek kembet sikur te mos kisha pare djale ndonjehere,,, por ne moment e kuptova qe ai po vinte drejt meje duke me pare me ato syte e tij hipnotizues dhe me nje buzeqeshje te lehte ne fytyre. Menjehere ula koken dhe zura te vazhdoj rrugen time. Por papritur ndjeva nje dore te forte ne krahun tim e ngrita koken per te pare se kush eshte. Patjeter qe do te ishte ai, i vetmi person qe pash ne korridor. Ai me pa thell ne sy sikur donte te me thoshte dicka te rendesishme por e vetmja gje qe tha ishte: -A njihemi gje ne te dy?
- Jo,perse pyet?
-Sepse me kishe ngulur syte qepar dhe mendova mos me njihje.Tha me nje shprehi dyshuese ne fytyren e tij.
....ugh cfare arroganti,si guxon te me kapesh prej krahu mua,...por kjo ishte vetem se si mendoja ti pergjigjesha
-ehm eee th-thjesht ppo kerkoja per shoqet e-e mia
Ai me dha nje veshtrim te cuditshem e u largua pa thene asnje fjale.Me ishin ngritur nervat ne maksimum me veten time sepse nuk e kuptoja se perse nuk mund te isha ashtu sic jam ne mendimet e mia dhe jo keshtu e ndrojtur sa mezi nxjerr nje fjale nga goja kur takon nje djale te pashem.Por shume gjera me ben pershtypje tek ai djale jo vetem syte e tij te cilet vinin ne nje ngyre te pazakonte por edhe lekura e tij e bardhe,buzeqeshja e tij mahnitese,floket e tij ne menyren perfekte te te çrregulltes e krahet e tij te forte e paksa muskuloze pooor arroganti me i madh ne sjellje keshtuqe me duhet ti heq keto mendime nga koka ime e te mundohem te gjej klasen time. Me ne fund gjeta drejtorine nga e cila mund te gjej klasen time.U takova me drejtoreshen Znj.Evangeline
Dhe ajo me drejtoi tek klasa.Pergjate rruges per ne klase biseduam pak rreth jetes sime shkollore dhe mu duk drejtoresha me e mire qe kam pasur ndonjeher. Trokiti ne dere e u futem ne klase. I hodha nje sy rreth e rrotull dhe vetem kur pash ate. Djalin arrogant me syte e cuditshem. Po me dukej sikur te gjith me shikonin si nje te tepert ne klasen e tyre por kjo nuk me ndaloi te shkoja e te ulesha ne banken e fundit ku ishte ulur dhe ai. Mos me keqkuptoni nuk kishte asnje banke tjeter te lire dhe per fatin tim te keq e vetmja banke boshe ishte me te. Ai me dha po ate veshtrim si ne korridor por kete her me buzeqeshi lehte e me pyeti per emrin. Nuk e di pse duke e pare ate ne sy u bera me e forte e i ktheva nje pergjigje ashtu sic do te donin mendimet e mia.
-Eee tani u interesove ti per emrin tim,sepse me pare ne korridor as nuk e more mundimin te pyesje!
-Hehehe pa shiko vajza e ndrojtur me ne fund mori guximin te flase pa iu marr goja!?
-Lola,emri im eshte Lola tani mos me bezdis me.
-Hmm gezohem Lola, besoj se do tia kalojme mire bashke.
Tha ai me nje ton te qete qe te jepte te dridhura te lehta e beri nje buzeqeshje djallezore gje qe e beri akoma me terheqes dheee nuk po e kuptoja perse dreqin kishte ate ndikim tek une. Ora e pare kaloi shume shpejt e mezi po prisja te dilja ne korridor se mos ndoshta gjeja shoqen time te ngushte por cdo gje qe shihja ishin vetem ftyra te panjohura kur me ne fund nje fije shprese, u shfaq fytyra e saj qe shkelqente si nje rreze drite mes reve te zeza ajo ishte aty duke kerkuar per mua gjithashtu. Syte tane u takuan e te dyja filluam duke ecur me shpejtesi drejt njera tjetres. U perqafuam aq fort sikur te kishim vite pa u takuar.
-Po ku ishee se qe kur erdha ska korridor qe ste kam kerkuar kjo shkolle eshte si nje labirint. Me tha Luna(shoqja ime qe ne femijeri)
-Uhm u bera pakezz vone dhe erdha ne shkolle kur kishte 10 min qe kishte filluar ora e pare.
-Hmm duhet ta kisha kuptuar sepse sdo te kishte kuptim ne qofte se ti nuk do te beheshe vone dhe ne diten e pare...
-Me fal por tani me e rendesishmja eshtee qe ne nuk jemi me nje klase dhe mua me duhej te ulesha me djalin simpatik me sy te cuditshem qe takova ne korridor.
-Uouuu ndalo pak aty dhe me shpjego gjithckaa se te tjerat rregullohen
-Epo ja.......
i shpjegova cdo gje Lunes por koha nuk na mjaftoi per zgjidhur problemin e klases gjithsesi ishte vetem dita e pare dhe mendoj se neser ky problem do zgjidhet.

*Mas 5 oresh*
Mesimi mbaroj dhe sapo dal me Lunen nga shkolla shikoj mamin qe po na priste me makin gjith qejf. Normalisht na pyeti per gjithcka dhe normlaishttt nuk i thash gjithcka hahaha disa sekrete mbahen per vete. Sapo arrita ne shtepi mbasi mbarova dreken ne mendje me erdhi ai e mendova meqe nuk i mora dot emrin besoj se mund te vizatoj nje portret te tij me aq sa mbaja mend dhe doli dicka e tille.......................

Ne mbremje mbasi kisha mbaruar gjithcka u bera gati per te fjetur por nuk mundesha. Cdo gje qe kishte lidhje me te me vinte ne mendje kisha inat qe nuk arrita ta pyesja per emrin e tij por papritur dicka jashte dritares se dhomes me mori vemendjen time ishte dicka e shndriteshme dhe pakez e frikshme . Nuk e di se nga po e gjeja kete guxim per tu cuar nga krevati e per te zbuluar se cfare ishte. Dukej sikur ajo po me shtynte qe ta ndiqja nga pas............