Gökkuşağım|BBH|

MEKTUP

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
                 1 HAFTA SONRA
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

ESİN'İN AĞZINDAN:

Yine bir sabaha daha uyanmış ve evden alel acele ayrılmıştım. Birkaç gün önce aile avukatımızla telefonda konuşmuştum fakat bu yine de içimi rahatlatmaya yetmiyordu. Bu yüzden sabahın köründe kalkmış ve şimdi onun ofisine doğru yol tepiyordum. Hem böylece dedemin son bıraktığı mektubu da birinci elden alabilirdim. Bu zamanda mektup olayı biraz nostaljik kaçsa da konu dedem olunca gayet normaldi. Fakat dikkatimi çeken mektubu babama veya başka birine değilde avukatımıza emanet etmesiydi. Çok yakın arkadaş olabilirlerdi fakat dikkatimi çekmişti nedensizce...

...

Yaklaşık 3 saattir bavul hazırlamakla uğraşıyordum. Buradan o kadar çok yiyecek koymuşlardı ki gören Kore'de kıtlık çıktı sanırdı. Bavulumu saatler süren uğraş sonucu hazırlamış ve doktorumun son yazdığı ilaçları da makyaj malzemelerim ile birlikte kol çantama koymayı tercih etmiştim. Makyaj masasının kenarında duran mektubu da çantama son anda sıkıştırmıştım. Açıkçası daha okumaya cesaret edememiştim. Hoş gerçi pek vaktim olduğu da söylenemezdi. İşin en garibi neden dedem bana ölmeden 1 yıl önce mektup yazmıştı ki? Neden yüzüme söylemeyip kağıda yazmıştı?

...

7 saatlik bir uçak yolculuğunun ardından resmen bigik bir haldeydim.  Çiçekli elbisemle uçaktan indiğimde karşımda beni bekleyen bir adet Jimin ve Kai görmemle onlara doğru kosmuş ve kocaman sarılmıştım. O kadar özlemiştim ki burayı...kısa süre kalmama rağmen çabucak bağlanıvermiştim. Kai benden ayrıldığında kaslı kollarıyla bavullarımı taşımaya çalışırken etrafa "HELP ME!" bakışları yolluyordu artık ne kadar doldurduysam. O sırada ben ise Jimin'in koluna girip arabaya gitmekle meşguldüm. Arabaya bindiğimizde Kai de 4 bavulumu bagaja büyük çabalar sonucu sığdırarak yanımıza geldi. Onu öyle terli görünce kalbim sızlamamıştı değil hani...ama acımayacaktım haketmişti. İnsan bir kere bile aramaz mıydı yaa! Kyungsoo bile iki kere aramıştı.

JİMİN'İN AĞZINDAN:

Kai'yle birlikte dans hareketlerini konuşurken omzumda bir ağırlık hissederek sağa döndüğümde Esin'in başını omzuma koyarak uyuduğunu farkettim. Tüm yol boyunca yorulmuş olmalı ki bizim gürültümüze rağmen  uyumayı sürdürmüştü. Exo'nun yurduna geldiğimizde araba durmasıyla elbise giydiği için ceketimle üstünü örtüp kucağıma alarak arabadan onunla birlikte inmiştim. Kapıda dikelen Kai'ye de ufak bir bakış attığımda anlamış olucak ki bavulları yerde sürüklemeyi bırakıp en azından anahtarla kapıyı açmıştı. İçeri girdiğimizde herkes salonda bir köşede çoktan uyku moduna geçmişti. Fakat onları rahatsız eden kainin bavulları sürüklerken çıkardığı sesler olmuştu. Herkesin gözleri bizi bulurken baekhyun ani bir kalkışla sanki beni öldürecekmiş gibi bakarak yanımıza gelmişti ben ise bu hamlesiyle hızla Baekhyun'un yanında duran Sehun'a Esin'i vermiş ve ortam gerilmeden dışarı çıkmıştım.

BAEKHYUN'UN AĞZINDAN:

Sehun Esin'i misafir odasına çıkardıktan sonra Kaiye doğru yaklasmıştım. "Ben sana Esin'i güvenli bir şekilde buraya getir diyorum sonra bir bakıyorum ki kızı çakallara yem etmiş" Sözlerinden sonra kısa bir duraksamış ardından yerinde kıpırdamadan konuşmuştu.
"Hyung Jimin güvenilir biri merak etme.Zaten bu olayı da Jimin hariç bizim gruptan başkası bilmiyor şimdilik."Koltuğa daha fazla yayılmasıyla rahatlığına göz devirmiştim. Ben gizli dedikçe yaptığı hareketlere bak. "Kai zaten Min Ji öğrenmiş başkasına gerek mi var? Sence şuan annesine çoktan yetiştirmemiş midir?" Bilmiş bir şekilde onun aksine ciddi bir ses yönü ile konuştuğumda hala az önceki tavrını sürdürmüştü. "Hyung merak etme ben bu sırrı sen olmadan da güvenle sakladım. Şimdi de onu ve sırrı koruyabilirim. Ayrıca Esin'in arabada dediğine göre dedesi ölmeden önce bir mektup bırakmış." Kai'nin dediklerini toparladıktan sonra merakla sormuştum. "Peki mektubu okumuş mu? Sırrı öğrendi mi? Ne yazıyor-" Lafımı bölen onun cevapları olmuştu. "Daha mektubu açmaya cesaret edememiş ama içinde önemli birşey olduğunu anlamış. Ne yapıcağız şimdi?" Kai'nin dedikleriyle yerimden kalkarak  Esin'in odasına gittim ve yanına uzandım. Ne zaman bitecekti bu sorunlar tamamen?

"Hatırlıyor musun bir gün bana Sen yüreğimdeki dur durak bilmez yağışlardan sonra çıkıp, çocuk kalbimi sevindiren gökkuşağımsın demiştin. Ben artık gökkuşağın olamıyorum Esin. Etrafımda öyle büyük bir fırtına ve karanlık var ki bütün renklerimi ve sevinçlerimi çalıyorlar. Sence zoru başarıp bu çılgın fırtınadan sonra da gökkuşağı gibi gülümseyebilecek miyim?" dediğimde gözümden bir damla yaş düştü. Ardından yanağına ufak bir öpücük kondurdum ve"Umarım beni affedersin."dedim. Ardından yanına uzandîm.

Esin'in ağzından:

Sabah uyandığımda yanımdaki bedeni görünce aklımda yine soru işaretleri belirmişti. Akşam dediklerini duymuştum ama neden onu affetmemi istiyordu ona dargın bile değilken algılayamıyordum. Birşeyler çevirdiği belliydi fakat ne olduğunu bulamıyordum.Düşüncelerden sıyrılıp yanımdaki bedene daha sıkı sarılarak uyandırmak için dudaklarına bir öpücük bıraktım. Fakat bir anda kendimi yatakta onu da üstümde bulmayı beklememiştim."Yaa! Kalk üzerimden Bay Numaracı Byun Baekhyun! Oscar ödüllerinde oyunculuğunla ödül alman gerek. Hemen üzerimden kalk yoksa çok kötü olur!"dememle dudaklarını büzmüştü. Bu haliyle o kadar tatlı oluyordu ki tüm günümü onunla geçirebilirdim."Ne olur spoi versene çok merak ettim" Boyun girintime doğru nefesini bıraktığında kendime hakim olmayı başaramamıştım. Dudaklarımın arasından hafif mırıltılar çıktığında üzerimden kalkarak kahkaha atmaya başlamıştı. Al işte yine başarmıştı. Bu çocuğun en büyük zaafım olduğuna hala inanamıyordum. Alaylı gülüşüne hala devam ederken yerdeki terliği bir anne edasıyla kafasına fırlatmıştım. Ama onun kafasını eğmesiyle kapıyı açan Chanyeol'un kafasına gelmesi ve baekhyunun ise etrafa bir küfür savurması bir olmuştu m."Yine başa mı döndük?"

Arkadaşlar umarım hikayeyi beğeniyorsunuzdur.🎉 Beğeniyorsanız oylamayı veya yorum yapmayı unutmayın...

🔎Peki sizce mektupta ne yazıyor? 🔎